Η κουρελού είναι «είδος υφαντού χαλιού, μικρού μεγέθους, που συνθέτεται απο κομμάτια διαφόρων υφασμάτων ή περίσσεια νημάτων.
Όταν λοιπόν μία κυβέρνηση «συνθέτεται απο κομμάτια διαφόρων» κομμάτων, τότε δεν μπορεί παρά να είναι κουρελού.
Και, για μένα, η ευθύνη για την κουρελού, δεν είναι τόσο μεγάλη της κυβέρνησης, όσο είναι εκείνων των βουλευτών -των κομματιών- που δεχτήκανε να συναποτελέσουν την κουρελού.
Οι οποίοι, με άλλο κόμμα είχαν εκλεγεί, για την εφαρμογή άλλων πολιτικών τους είχε ψηφίσει ο κόσμος, και αυτοί, και το κόμμα τους προδώσανε και εκείνους που τους είχαν ψηφίσει, χλευάσανε.
Δήθεν για την «αξιοπρέπεια» και τις «ιδέες» τους. Την αξιοπρέπεια όμως και τις ιδέες του απλού κόσμου που τους είχε ψηφίσει, δεν τις λογαριάσανε;
Και ας μην ξεχνάνε οι Δανέλληδες, οι Ζουράρηδες, οι Παπακώστενες, ότι «αποστάτες δεν είναι εκείνοι που ρίχνουν μία κυβέρνηση», όπως είπε ο Τσίπρας.
«Αποστάτης: (πολιτική) Αυτός που φεύγει απο κάποιο πολιτικό κόμμα, προδίδοντας το κόμμα και τους ψηφοφόρους του».
Αυτός είναι ο ορισμός του αποστάτη. Που συνθέτει κουρελούδες.