Οι Κρήτες υπερασπιστές της Κωνσταντινουπόλεως (29/5/1453)

Οι αιματηροί και σκληροί αγώνες των Κρητών τόσο στο νησί όσο και αλλού, απασχολούν ελάχιστα τους επίσημους ιστορικούς μας. Πιθανόν, επειδή οι τόσοι αγώνες δεν έχουν καταγραφεί με λεπτομέρειες. Eτσι, αυτοί κινούνται μεταξύ ιστοριογραφίας και μύθου… Κι όμως, πολλοί Κρήτες συμμετείχαν με ηρωισμό και αυταπάρνηση, δίπλα από τον Κων/νο Παλαιολόγο στο φοβερό αγώνα της πολιορκίας και της πτώσης της Πόλης στους Τούρκους.
Γράφει σχετικά στο βιβλίο «Η Πόλις Εάλω»-Το χρονικό της Πολιορκίας και η Άλωση της Κων/πολης (εκδ. «Νέα Σύνορα» – Α. Λιβάνη, Αθήνα, 1993), ο χρονικογράφος της Πτώσης, ο Γ. Φραντζής ή Σφραντζής, αυτόπτης μάρτυς του τραγικού γεγονότος (μικρό απόσπασμα):
«…Όταν μπήκαν οι εχθροί στην Πόλη, έδιωξαν τους χριστιανούς που είχαν απομείνει στα τείχη με τηλεβόλα, βέλη, ακόντια και πέτρες. Έτσι έγιναν κύριοι ολόκληρης της Κωνσταντινούπολης, εκτός των πύργων του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου, τους οποίους κρατούσαν οι ναύτες από την Κρήτη που πολέμησαν από τις 6 μέχρι τις 8 το απόγευμα και σκότωσαν πολλούς Τούρκους. Βλέποντας το πλήθος των εχθρών που είχαν κυριεύσει την πόλη, δεν ήθελαν να παραδοθούν αλλά έλεγαν ότι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζήσουν. Κάποιος Τούρκος ειδοποίησε τότε το σουλτάνο για την ηρωική άμυνά τους κι εκείνος συμφώνησε να τους επιτρέψει να φύγουν με το πλοίο και όλα τα πράγματα που είχαν μαζί τους. Παρά τις υποσχέσεις του όμως, ο σουλτάνος με πολύ κόπο κατάφερε να τους πείσει να αφήσουν τους πύργους και να φύγουν…». Για να μη ξεχνιόμαστε.