ΟΣΟ πιο πολλά κανείς διαβάζει για τον Ελ. Βενιζέλο, τόσο περισσότερο κατανοεί το μέγεθος της πολυσχιδούς, μεγαλειώδους, διορατικής και μοναδικής προσωπικότητάς του. Προσωπικότητας ενός πολιτικού ανδρός που ευτύχησε να έχει η Ελλάδα σε πολύ κρίσιμους καιρούς κατά τον αιώνα των Μεγάλων Πολέμων.
ΕΛΛΗΝΕΣ και ξένοι, έχουν γράψει μελέτες ή μονογραφίες για τον Εθνάρχη, ανάλογα με την εποχή και την οπτική με την οποία έβλεπαν τον πολιτικό και τα γεγονότα.
ΑΝΑΜΕΣΑ στους πολλούς που ασχολήθηκαν αναφέρουμε ενδεικτικά τους Κώστα Καιροφύλλα (1915), Δώρο Άλαστο (1942), Χέρμπερτ Άνταμς Γίββωνα (1920), Σ. Β. Τσέστερ (1921) κ.ά. Φυσικά, όλους αυτούς τους ξεπερνά σε πληρότητα και εγκυρότητα η δίτομη, μνημειώδης, γλαφυρή βιογραφία του Εθνάρχη, από τον Χανιώτη Ν. Εμ. Παπαδάκη (Παπαδή), γενικό δ/ντή του Εθν. Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” (2017): έργο ζωής, παιδείας, έμπνευσης, αναφοράς και φρονηματισμού.
ΟΝΤΑΣ μαθητής Γυμνασίου, πρωτοδιάβασα τον “Ναπολέοντα” του Εμίλ Λούντβιχ: μια γοητευτική βιο-ψυχογραφία του μεγάλου Κατακτητή. Στο προχθεσινό “Βήμα” της Κυριακής (14-6-20), η εφημερίδα είχε ως προσφορά τον Β’ τόμο με τα πολιτικά κείμενα του Ελ. Βενιζέλου στα “Αθηναϊκά Νέα”(1931-1934). Επίμετρο του τόμου μία έκπληξη: “Βενιζέλος”-Ο Έλλην Οδυσσεύς! Συγγραφέας, ο Εμίλ Λούντβιχ (1881-1948). Μια συνοπτική/δημοσιογραφική, σε 18 συνέχειες, “βιογραφία” (μάλλον, μέσω συνεντεύξεων) του Ελ. Βενιζέλου ως ”Οδυσσέα” της διεθνούς διπλωματίας.
Στο εισαγωγικό σημείωμα (24/5/1934) ο Ε.Λ. υπογραμμίζει και τα εξής:
«…ΑΥΤΗ είναι η Κρήτη και η ιστορία του Κρητός (σ.σ. του Βενιζέλου), όστις διήλθεν εδώ πλέον του ημίσεος της ζωής του, ευρίσκει ένα σύμβολον εις την διάπλασιν του τόπου. Πάντοτε θα ίδωμεν να εκσπά αιφνιδίως από τον επιτήδειον αυτόν θαλασσοπόρον, όστις συχνά ηγκυροβόλησε, συχνά εσήκωσε την άγκυραν και πάλιν την επανέρριψεν, ο τραχύς, ο τολμηρός επαναστάτης, ο υιός αδιάβατων βουνών και ίσως να εξηγήται η τραγωδία της εκπληκτικής αυτής ζωής διά της συγκρούσεως των δυο αντιθέτων στοιχείων, την οποίαν η μεν μητρική νήσος από χιλιάδων ετών υφίσταται ησύχως, την οποίαν όμως δεν δύναται να υποφέρη άνευ κλονισμών μια ανθρωπίνη καρδιά κατά την βραχείαν διάβασίν της εδώ κάτω. Εάν αποβλέψη τις περισσότερον εις τους κλονισμούς αυτούς και ολιγώτερον εις την έκτασιν των χωρών δια τα οποίας έγιναν οι αγώνες, θα φθάση εις το συμπέρασμα ότι ο Βενιζέλος έχει την δραματικωτέραν ζωήν όλων των πολιτικών ανδρών της εποχής μας (σ.σ. του μεσοπολέμου). Χωρίς την Κρήτην δεν δύναται να εννοηθή η ζωή αυτή» (…)
ΘΑ είχε ενδιαφέρον, αν το Ιδρυμα σε συνεργασία με “Τα Νέα” έξέδιδαν τα κείμενα αυτά “επικαιροποιώντας” τα.
