Οι νέοι αθλητές του ΝΟΧ και τα παιδιά που απασχολούνται µε τον υγρό στίβο στα Χανιά, δεν είναι καθόλου προφανές ότι έχουν τη δυνατότητα να προτιµούν ή «να φτιάχνουν» τους απέναντι τους.
∆εν µας κολακεύουν στα Χανιά ηµίµετρα, (που ανακαλύπτουν το ένα µετά το άλλο) για να µη µείνουν τα παιδιά χωρίς πισίνα.
Κι αν, όπως σωστά επισηµάνθηκε προ ηµερών, κινδυνεύει να χαθεί µια ολόκληρη γενιά αθλητών, θυµίζουν τα ηµίµετρα ένα έγκληµα καθοσιώσεως.
Αυτονόητα όταν θες να ταΐσεις δύο άλογα, πρέπει να τα ταΐσεις και τα δύο.
Θέλω να επισηµάνω ότι επιλέγουν το κενό των λέξεων για να προχωρήσει η ανακατασκευή του κολυµβητηρίου στη Νέα Χώρα, χωρίς πριν να έχουν εξασφαλίσει υποτυπωδώς την προπόνηση των νέων αθλητών.
Σαν να πληρώνεις πανάκριβο εισιτήριο για µια παράσταση, που ποτέ δεν είχε προγραµµατιστεί να γίνει στην πόλη σου.
Αυτή είναι η κυνικότητα µας λύσης «άρτσι, µπούρτσι και λουλάς».
«Θα χάνουµε ωραία», που λέγαµε και στο ποδόσφαιρο.
“Άρτζι, Μπούρτζι και λουλάς”