» Οι αποφάσεις για την Ελλάδα συνεχίζονται αυτή τη φορά από τους εγχώριους βουλευτές που σπεύδουν να επιδοκιμάσουν ή να αποδοκιμάσουν το κυβερνητικό έργο. Μετά από τόσες αλλαγές στάσεων και κινήσεων, μετά από αναρίθμητες συνεδριάσεις φθάσαμε στο σήμερα όπου ο καθένας καλείται να βάλει και πάλι βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Οι διαφωνίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ πολλές, το ίδιο εντυπωσιακές όμως είναι και οι υπαναχωρήσεις από τις αρχικές θέσεις. Πάντα στην Ελλάδα, στο όνομα της αποφυγής του χειροτέρου σεναρίου, επιλεγόταν το μικρότερο δυνατό κακό.
Οι απόψεις άλλαζαν το ίδιο όπως και οι στόχοι, ανεξαρτήτου κόμματος. Αυτό συνέβαινε πάντα, αυτό συμβαίνει και σήμερα όπου ο πρωθυπουργός απολογείται για την υπαναχώρηση και τάζει με τη σειρά του επενδύσεις μετά από το νέο μνημόνιο.
Πάσχουμε από αυτοκριτική στην Ελλάδα, από αντιφάσεις στην συμπεριφορά όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων. Αλλά και οι πολίτες δεν πάνε πίσω, αφού σέρνουν με υπομονή τον χορό της ανυποληψίας. Αντιφάσκουν οι πολιτικοί, αντιφάσκει και ο λαός.
Κάνουν βήματα πίσω οι κυβερνώντες, το αποδέχονται οι πολίτες. Στο τέλος μένει μόνο η υπόσχεση, ώσπου κάποτε χάνεται και αυτή στην ιστορία. Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν. Γιατί άραγε να διέφερε σε κάτι η Ελλάδα;
Ο πόλεμος σταμάτησε όταν κάποιοι πληροφόρησαν τον λαό πως δεν έχει άλλες επιλογές παρά να σκύψει το κεφάλι. Οι λαοί έχουν, βλέπεις, και τους παρατρεχάμενους των ηγετών που τους αξίζουν. Αλλά πάνω απ΄όλα την παραπληροφόρηση που τόσο δεν επιθυμούν, αλλά που διακαώς αναπαράγουν.