Βία στη βία…
Η βία στις µέρες µας έχει πολλές µορφές και πολλές αιτίες.
Μια µορφή της είναι κι αυτή που πλήττει και στη συνέχεια κατακυριεύει τις µικρές ηλικίες: Μαθητές, εφήβους και νεαρά άτοµα. Κι όχι χωρίς λόγο.
Ας πάρουµε για παράδειγµα ένα ευαίσθητο παιδί, θύµα της απόρριψης του περίγυρου κι ενίοτε της βάναυσης συµπεριφοράς των δικών του, που µε τα χρόνια αφήνεται στο έλεος της σκληρής κοινωνίας να το γελοιοποιεί και να το φθείρει, χωρίς τη στήριξη της οικογένειας και των κοντινών του ανθρώπων.
Και πως θα µπορούσε ν’ αντιδράσει ένα παιδί βασανισµένο που ψάχνει απεγνωσµένα να βρει από κάπου να πιαστεί; Που εναγωνίως αναζητά ένα χώρο και τόπο που να τον αποδέχεται, να τον συµµερίζεται, να νοιάζεται γι΄ αυτόν, κι επειδή δεν τον βρίσκει γίνεται κι αυτός σκληρός τιµωρός, µε αποτέλεσµα να συµπεριφέρεται χειρότερα κι απ’ τους διώκτες του και να φτάνει σε ακρότητες…
Είδαµε και τι δεν είδαµε στις οθόνες µας τα τελευταία χρόνια, και για µια ακόµα φορά βγάλαµε το συµπέρασµα πως η βία φέρνει βία, η απολυταρχία φέρνει αναρχία, πως η αδιαφορία κι η κακή µας συµπεριφορά προς τους νέους πληρώνονται ακριβά.
Κι όχι τίποτ’ άλλο, δεν φταίει το παιδί! Εµείς φταίµε πιο πολύ!
Αθηνά Κανιτσάκη
Μορφές βίας και πρόληψη
∆ιαβάζουµε στα µέσα ενηµέρωσης και ακούµε δια ζώσης για όλο και περισσότερα περιστατικά βίας σε βάρος συνανθρώπων µας.
Οι µορφές βίας είναι πολλές.
Σωµατική και ψυχολογική βία. Σεξουαλική βία. Ρατσιστική βία. Οπαδική βία. Ενδοοικογενειακή βία. Σχολική και διαδικτυακή βία. Έµφυλη βία. Κακοποίηση γυναικών, γυναικοκτονίες. Οικονοµική βία. Εκβιαστικές καταστάσεις, κ.ά.
Όλες είναι χείριστες µορφές βίας. Όµως το φαινόµενο της ενδοσχολικής βίας ή των βιαιοτήτων από συµµορίες ανηλίκων, θα πρέπει να είναι ο εν δυνάµει στόχος της πολιτείας για την δραστική µείωση των περιστατικών έως τον µηδενισµό. Σαφώς και η βία που προέρχεται από ενήλικες είναι εξίσου σοβαρή.
Οι παρεµβάσεις για την πάταξη των φαινοµένων, µόνο µε αστυνοµικά µέτρα, δεν θα φέρει επιθυµητά αποτελέσµατα εάν δεν υπάρξει ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΓΩΓΗΣ στα εκπαιδευτικά ιδρύµατα (σε κάθε µορφής σχολικές αίθουσες).
Ακόµα και οι ∆ήµοι, στις κοινότητες ευθύνης τους, θα µπορούσαν να δηµιουργήσουν κέντρα πρόληψης της βίας µε παρουσίαση επιστηµονικών προγραµµάτων επεξεργασµένα από ειδικούς κοινωνιολόγους και άλλους επιστήµονες µε σκοπό την ευαισθητοποίηση µικρών και µεγάλων στα σοβαρά θέµατα όλων των µορφών βίας. Τα προγράµµατα αυτά θα µπορούν να είναι έτσι σχεδιασµένα έχοντας έναν καθαρά βιωµατικό χαρακτήρα, τα οποία θα κρατούν αµείωτο το ενδιαφέρον παιδιών, γονέων και εκπαιδευτικών!
Ο σχεδιασµός και η υλοποίηση τέτοιων προγραµµάτων θα πρέπει να έχει την βούληση και χορηγία της Πολιτείας σε συνεργασία µε όλους τους εµπλεκόµενους, ιδιαίτερα µε την εκπαιδευτική κοινότητα.
Γιάννης Μ. Γαβριλάκης
αρθρογράφος, σχολιογράφος
«∆ιερωτώµαι για τη βία… »
«∆ιερωτώµαι…
« Τι να φταίει άραγε και γινόµαστε οι άνθρωποι άγρια θηρία;
Μήπως η αποµάκρυνση µας από την πίστη;
Μήπως η αλλοίωση της δοµής της οικογένειας;
Μήπως οι αληθοφανείς σειρές, που οι ωραίοι και διάσηµοι ηθοποιοί στον ρόλο τους, µας προτείνουν ως λύση στο εκάστοτε πρόβληµα µας, την εκδίκηση, τον φόνο, την δολοπλοκία;
Μήπως ο αγώνας για το χρήµα, ώστε να αποκτούµε τις ανέσεις που διαθέτει η εποχή µας, µας στρεσάρει και µας οδηγεί στο κακό;
Μήπως φταίει η αποµάκρυνση µας από την οικογένεια πολύ νωρίς και δεν έχουµε ηθική αναφορά σε κάποιον;
Μήπως οι µεγαλουπόλεις, καλλιεργούν το τίποτα, την ουδετερότητα και το ότι είµαστε άγνωστοι στο πλήθος, µας κάνει να φερόµαστε από αδιάφορα, έως και βίαια;
Μήπως κάποιοι επί πολλά έτη, στερηµένοι από τα αγαθά που απολαµβάνουν οι πολλοί, τους κακιώνει και δρουν έτσι;
Μήπως η ατιµωρησία, µας δίνει λάθος µήνυµα και νοµίζουµε ότι δεν είναι δα και τόσο τροµερό να σκοτώσουµε κάποιον;
Ίσως να συµβάλουν όλα αυτά κατά ένα ποσοστό, που αν αθροιστούν, βγαίνει αυτό το τραγικό αποτέλεσµα.
Πως όµως θα συνετιστούν τα άρρωστα µυαλά;
Πως να διορθώσεις χιλιάδες ανθρώπους;
Ίσως ίσως, αν αλλάξουν όλα τα προαναφερόµενα, να πέσει το ποσοστό…
Μαίρη Κουτρούλη Σκαµνάκη
συγγραφέας
Η βία φέρνει βία…
Βία είναι, ό,τι γίνεται χωρίς τη θέλησή σου,
µε λόγια ή έργα που απειλούν άµεσα τη ζωή σου
Χαστούκι αν είναι ή βρίσιµο, ή φτάνει κι ως το φόνο,
ψάχνει τους τρόπους για να βρει, να προκαλέσει πόνο
σωµατικό ή ψυχικό, ίδια η αµαρτία
και δε δηλώνει δύναµη, είναι αδυναµία
Οι εκβιασµοί κι οι απειλές, είναι «παιδιά» δικά της,
που τα ‘µαθε ν’ ακολουθούν πιστά τα βήµατά της
Τη συναντάς εις το σχολειό, εις τη δουλειά, στο σπίτι
κι αλίµονο αν θα βρεθείς στα χέρια ενός θύτη
Βullying την ονοµάζουνε, αν µπει µέσ’ στα σχολεία,
µα να φυτρώνει θα την βρεις και µέσ’ στην κοινωνία
Εκείνος που το χέρι του θ’ απλώσει, να χτυπήσει,
είναι ο πλέον άνανδρος, που γέννησε η φύση
Ψυχές ανυπεράσπιστες κι αδύναµες συνάµα,
αγάπη θέλουν µοναχά, ωσάν το άγιο νάµα
Άνδρες, γυναίκες και παιδιά και ηλικιωµένοι,
µα και ζωάκια αδέσποτα, είναι οι χτυπηµένοι
σε κοινωνία σύγχρονη,που λέν΄πολιτισµένη
ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ,φωνάζουµε, γιατί «µαγκιά» δεν µοιάζει,
αλλού ας φανεί η δύναµη, εκεί που της ταιριάζει
Θέµα µεγάλο άνοιξα, µα εύχοµαι, κάθε βία
να τη γνωρίζουµε όλοι µας µονάχα στα βιβλία
Και ένα να θυµόµαστε
Η ΒΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΒΙΑ
Μαρία Βογιατζάκη Ντούζα
Βία κατά των γυναικών – γυναικοκτονίες
Ένα θέµα ανεξάντλητο, ανεξήγητο και απεχθές.
Γυναίκα «το ασθενές φύλο» και ανυπεράσπιστο.
∆εν θέλω να ακούσω άλλο τα γνωστά και χιλιοειπωµένα πως όλοι οι βίαιοι άνδρες έχουν υποστεί βία στην παιδική τους ηλικία.
Αν είναι αυτή µόνο η εξήγηση, τότε όλος ο γυναικείος πληθυσµός θα αφανιστεί από προσώπου γης.
∆εν θέλω να ακούω, δεν θέλω να βλέπω εικόνες τροµάζω!! Σαν γυναίκα απαιτώ την αυστηρότερη τιµωρία των βιαστών και γυναικοκτόνων.
«Τη σκότωσε στο ξύλο», «την έδειρε µέχρι θανάτου». Έτσι δείχνεις τον ανδρισµό σου και τη δύναµή σου ρε νταή.
Υπεύθυνοι και ειδήµονες αντί να ψάχνετε την αιτία του βιασµού ή της δολοφονίας τιµωρείστε τους ανελέητα.
Αλλιώς… εσείς γίνεστε ηθικοί αυτουργοί, όταν πέφτουν στα µαλακά τα κτήνη διαιωνίζονται.
Φαντάζοµαι κανείς σας δεν θα ήθελε να συµβεί στη µάνα σας, στη γυναίκα σας, στην κόρη σας, στην εγγονή σας.
Υ.Γ. Να σας πω την πολύ αλήθεια µου. Φοβάµαι και τους γραβατωµένους ακόµα και τους υψηλά ιστάµενους.
Τους χαρακτηρίζω µικρούς αδύναµους νάρκισσους. Που έχουν ανάγκη να δείξουν τη δύναµή τους.
Τους καηµένους… αξιολύπητα όντα.
Νανά Μπακόλα
Η βία στη Σύγχρονη Κοινωνία – Σκέψεις ενός παλιού ∆ασκάλου
Είναι γεγονός αναµφισβήτητο!!! Ορατό στον πλανήτη Γη, ο οποίος σηµειωτέον µας χωράει όλους κι άλλοι τόσοι να ‘µαστε!!! Όµως γιατί ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι ΛΥΚΟΣ;
Με την χαιρετιστήρια πρώτη εγκύκλιο µου προς τους συναδέλφισες και συναδέλφους ως Προϊστάµενος ∆ιεύθυνσης Πρωτοβάθµιας Εκπαίδευσης Νοµού Χανίων τον Σεπτέµβριο του 1997 είχα γράψει αυτό το λατινικό ρητό: “ Homo homini lupus est ” (ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος).
Έβλεπα και βλέπω ότι λείπει η ΑΓΑΠΗ, η ΛΟΓΙΚΗ, η έννοια της ΖΩΗΣ, ότι η ΖΩΗ συνεχίζεται…
Φτάσαµε στην “Παγκοσµιοποίηση», στην πολυπολιτισµική και πολυπολιτιστική κοινωνία!!
Ωραίο µεν αλλά, «ενός κακού ΜΥΡΙΑΑΑ έπονται» µεταξύ των οποίων θεριεύει η ΒΙΑ, στην ανθρώπινη κοινωνία και όχι µόνον.
Ποιος και πώς θα βάλει ο καθένας µας το δικό του λιθαράκι για το κτίσιµο ενός ΚΟΣΜΟΥ Αγγελικά πλασµένο για όλους;
Η Εκκλησία; η Πολιτεία; η ΚΟΙΝΩΝΙΑ; η Εκπαίδευση;
Μόνο η ΑΓΑΠΗ και η ΛΟΓΙΚΗ.
Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι ο άνθρωπος είναι λογικόν, κοινωνικόν ον. Πόσο είναι όµως;
Ας κοιτάξει λοιπόν ο ένας τον άλλο µας στα µάτια, για λίγα δευτερόλεπτα.
Ας αναρωτηθεί τι βλέπει. Ας δει τον εαυτό του µε τα µάτια του άλλου, και ας οµολογήσει, αν µπορεί να ζήσει µε αυτόν χωρίς αυτόν. Αν τον ενοχλώ η µε ενοχλεί.
Σκέψεις σκέψεις, σκέψεις. Προβληµατισµοί, ιδέες, αποφάσεις. Λεφτά, λεφτά, λεφτά.
Πού θα βρούµε τα κεφάλαια;!! να λύσουµε τα προβλήµατα.
«Ο Άγιος Ειρηναίος Γαλανάκης» από το Νεροχώρι Αποκορώνου έλεγε: ∆εν χρειαζόµαστε Κεφάλαια. Χρειαζόµαστε «Κεφάλια». Συµπληρώνω εγώ όχι «κούφια».
Όταν δεν µπορούν τα κεφάλια των ανθρώπων µε τη ΛΟΓΙΚΗ, την ΑΓΑΠΗ και την Επιστήµη να δώσουν λύσεις τότε ας πούµε: Ο Θεός να βάλει το χέρι του, να εκλείψει η Βία από τη σύγχρονη κοινωνία. Όµως αυτό που λέµε «Θεό» ο άνθρωπος τον έχει κάνει πέρα. Νοµίζει τον εαυτό του Θεό και ο πλανήτης Γη ή θα γίνει ζούγκλα ή θα αυτοκαταστραφεί σύµφωνα και µε τους επιστήµονες. ‘
Τέλος, εγώ είµαι ΑΙΣΙΟ∆ΟΞΟΣ.
Όλα θα πάνε καλά.
Κρίση είναι και θα περάσει, γιατί ο άνθρωπος είναι το τελειότερο και λογικότερο δηµιούργηµα του ΘΕΟΥ.
Πέτρος Ευαγγέλου Πανηγυράκης
Βία, µια µεγάλη µάστιγα των καιρών
Βία, αλλοπρόσαλλη βία, παντού. Στον κόσµο ολόκληρο, στην Ελλάδα µας, στις πόλεις, στα χωριά µας. Βία. Μία διαχρονική, απαίσια µορφή κακίας, που, δυστυχώς, είναι χαρακτηριστικά παρούσα σε αρκετές ανθρώπινες ψυχές. Βία, ψυχολογική, λεκτική, σωµατική. Βία, η εξουθενωτική, η ισοπεδωτική, η απορρυθµιστική. Βία, ο καρκίνος, που ανά πάσα στιγµή µπορεί να κάνει τη µετάσταση του στο ευρύτερο κοινωνικό σώµα.
Πάντων χρηµάτων µέτρον άνθρωπος. Το γνωστό αρχαιοελληνικό, η υγεία. Και το σηµερινό διαστροφικό, το πάντων ανθρώπων µέτρον χρήµατα, η λατρεία της ύλης, η αρρώστια. Η µεγαλύτερη αιτία του καρκινώµατος που λέγεται σύγχρονη βία.
Η δεύτερη είναι η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας. Το διακριτικότερο ίσως γνώρισµα όσων συµπεριφέρονται βίαια. Σε άτυχες γυναίκες, σε άδολα παιδιά, σε ανήµπορους γονείς, σε συνανθρώπους τους.
Καλλιεργηµένες ψυχές λοιπόν χρειάζονται για τη θεραπεία του προβλήµατος, περισσότερο από την ευρέως επιζητούµενη απόκτηση κοινωνικών τίτλων. Θεραπεία του κακού, σίγουρα υπάρχει.
Ένα γενικό «γνώθι σαυτόν», καθηµερινώς διογκούµενο. Και µια στροφή, µια αγάπη για το βιβλίο, για τη µεταµορφωτική του µυσταγωγία. Μα το σηµαντικότερο είναι εµείς, όλοι, να συνειδητοποιήσουµε πως βία πρέπει να ασκούµε µονάχα στον όποιο κακό µας εαυτό. Για να ξανακερδίσει η κοινωνία µας το βασικό νόηµα που είναι ο αλληλοσεβασµός.
∆ηµήτρης Α. Ανδρικίδης
Εγκληµατικότητα και παραβατικότητα
Η εγκληµατικότητα κι η παραβατικότης
σ’ όλη την ανθρωπότητα, δείχνει το πρόσωπο της.
Φόνοι κλοπές και βιασµοί, µαστίζουν τον πλανήτη
και δεν αισθάνεσ’ ασφαλής, στο ίδιο σου το σπίτι.
Γυναίκες πέφτουν θύµατα, συζύγων µα και φίλων,
σε όλη την Υφήλιο, µέχρι και των Αντίλλων.
Παιδιά για ένα κινητό, χτυπούν άλλα παιδάκια
και συµµορίες συνιστούν, στης πόλης τα σοκάκια.
Συµµαθητές πλακώνονται, κάποιες φορές στο ξύλο,
κάτω απ’ το δένδρο θα βρεθεί, το σαπηµένο µήλο.
Εις την Αθήνα γίνεται, τ’ έλα να δεις που λένε,
µαφιόζοι κατευθύνουνε, µα οι πολλοί τι φταίνε.
Σε ψυχολόγους τρέχουνε, µετά µικροί µεγάλοι,
για να µπορέσουν σύντοµα, να βγουν από το χάλι.
Μαζί µε τα προβλήµατα, που φέρν’ η οικονοµία,
για την παλιοκατάσταση, αιτία άλλη µία.
Φαινόµενο παγκόσµιο, σε µήκος και σε πλάτος,
που ν’ εξηγήσει δεν µπορεί, ο Πόντιος Πιλάτος.
Κι εφόσον επεκτείνεται, µέρα µε την ηµέρα,
η λύση εναπόκειται, εις του Θεού τη χέρα.
Μονάχα εκ των άνωθεν, επέµβαση θα δώσει,
την πρέπουσα απάντηση, χωρίς δραχµή και γρόσι.
Εννιαχωριανός
