«Οι Μακεδόνες και οι Ματσεντόσκι»

Την δεκαετία του ’50 και αρχές του ’60 αν προσέξεις Ελένη μου στις ελληνικές ταινίες της εποχής, όλη η Αθηναϊκή αστική τάξη είχε υπηρέτριες.
Τα αφεντικά τις ονόμαζαν υπηρεσίες και ο λαός τις έλεγε δούλες.
Προτιμούσαν -που λες- υπηρέτριες νησιωτοπούλες γιατί προφανώς η δυσκολία πρόσβασης από τα νησιά στην Αθήνα τους επέτρεπε να αποφεύγουν τις ενοχλητικές επισκέψεις των οικογενειών τους.
Πολύτεκνοι της επαρχίας έστελναν το κορίτσι τους υπηρέτρια στην Αθήνα να τρώει αμισθί ένα κομμάτι ψωμί να αποφύγει την μιζέρια της εποχής.
Αργότερα μεσα του ’70 που ανάσανε λίγο οικονομικά η επαρχία ήλθαν να υπηρετήσουν την μικροαστική αθηναϊκή τάξη Φιλιπινέζες υπηρέτριες που τώρα αποκαλούσαν οικιακές βοηθούς.
Κι ήλθε το ευρώ και άρχισε το δημόσιο να σκορπά άφθονα τα δανεικά της Ε.Ε σε μισθούς συντάξεις εφάπαξ, δώρα και επιδόματα, δάνεια, επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις, μία απίστευτη σπατάλη ξένου χρήματος και μια αδικαιολόγητη ευημερία.
Τώρα ήλθαν αλλοδαπές υπηρέτριες, καθαρίστριες κι αποκλειστικές καλοπληρωμένες σε ευρώ, η Ελλάδα γη της επαγγελίας, χαράς ευαγγέλια και για την αστική τάξη και πάλι που βρήκε οικιακούς βοηθούς. Ποια αστική τάξη; Μα οι βαρώνοι  του δημοσίου ήταν πάντα που ευημερούσαν γιατί όσο και να ’ναι Ελένη μου στο δημόσιο και καθαρίστρια να σε διορίσει ο υπουργός που λέει ο λόγος, έχεις μονιμότητα και επιδόματα και αργίες και καλή περίθαλψη και άδειες και μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει δημόσιο είναι αυτό. Αυτή την εποχή της ευημερίας ήλθε στη γειτονιά μου ξένη αποκλειστικής απασχόλησης κυρία. Κι επειδή εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε ρατσιστική ούτε ταξική αντίληψη την καλοδεχθήκαμε με κατανόηση την καϋμένη που ήλθε στην Ελλάδα να εργαστεί και να ζήσει.
Μεσόκοπη, ευπαρουσίαστη και ευγενικιά η κυρία μας συστήθηκε Γιοβάνκα από τη Μακεδονία.
Κι από πού είσαι κα Γιοβάνκα; Από τη Βέροια, τη Θεσσαλονίκη, τη Νάουσα;
– Από τα Σκόπια αποκρίνεται.
– Α λέω κι εγώ αυθόρμητα, τότε είστε Ματσεντόσκι.
– Ναι απαντάει διστακτικά εκείνη.
Νάτο το Μακεδονικό πρόβλημα.
Ας το ξεδιαλύνουμε τώρα που πήρα στροφές. Για εμάς τους Κρητικούς η Μακεδονία είναι αδελφή μας.
Συνεχίζω για να καταλάβω: Μακεδονία τα Σκόπια, Μακεδονία κι η Θεσσαλονίκη κα Γιοβάνκα; Μακεδονία του Αιγαίου μου λέει.
Κι ο Μέγας Αλέξανδρος; ξαναρωτώ.
Aλαξάντερ Ματσεντόσκι μου απαντά.
Πολύ ωραία κα Γιοβάνκα αφού είσαι Σλάβα και θέλεις να λέγεσαι Μακεδόνα εγώ θα σε αποκαλώ Ματσεντόσκι.
Κομπιάζει η γυναίκα, δυσφορεί αλλά τι να κάνει; Εγώ ούτως ή αλλιώς Ματσεντόσκι θα σε λέω. Γειά σου κα Γιοβάνκα Ματσεντόσκι κι έσπασε η υπεροψία και λύθηκε το πρόβλημα και δεν έχουμε συζητήσεις και διαφωνίες. Οχι εσείς Σκοπιανοί και εμείς Μακεδόνες, όχι εσείς Φιρομία και εμείς Μακεδονία.
Εμείς Μακεδονία και ’σεις Ματσεντόσκι φίλοι γείτονες για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και να τελειώνουμε.