Παιδί μου
Φέτος, στην αρχή του Δεκέμβρη, μέσα στη συζήτηση που έκανες με τους συμμαθητές σου για τα θέματα που σας απασχολούν, τα τόσο παιδιάστικα και αθώα μα και τόσο σοβαρά για σας, τους είπες πως περιμένεις τον Άγιο Βασίλη να σου φέρει δώρα. Και πετάχτηκαν τ’ άλλα παιδιά και σου είπαν με απαξίωση:
– Καλά, δεν το έμαθες ακόμα; Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης.
Γέλασαν και σε κορόιδεψαν που είσαι τόσο αφελής και πιστεύεις ακόμα σ’ αυτό το παραμύθι σαν μικρό παιδί. Και ήρθες σε μένα για μιαν απάντηση ειλικρινή. Και τι κρίμα, ενώ ήσουν σίγουρο ότι θα διέψευδα τους συμμαθητές σου και θα αποδείκνυα την πραγματικότητα του μεγαλύτερου παραμυθιού παγκοσμίως, εγώ σου απάντησα, με πολλή λύπη είναι αλήθεια, ότι Άγιος Βασίλης έτσι όπως τον βλέπουμε στην τηλεόραση, δεν υπάρχει.
Και τότε έκλαψες σπαρακτικά, πολλή ώρα και μου δήλωσες ότι για σένα τώρα πια, χάθηκε για πάντα, η μαγεία των Χριστουγέννων.
Κι εγώ αποχαιρέτησα το μωρό μου και το υποδέχτηκα στον κόσμο των ενηλίκων, όπου δεν υπάρχουν παραμύθια παρά μόνο στεγνή και στυγνή πραγματικότητα.
Όμως, παιδί μου μην κλαις.
Ναι, ο κόκκινος κύριος των διαφημίσεων δεν υπάρχει έτσι όπως τον γνωρίζουμε μέσα από την τηλεόραση και τα περιοδικά. Δεν έρχεται το βράδυ της Πρωτοχρονιάς μέσα από την καμινάδα να σου αφήσει δώρα και γλυκά. Αυτό είναι πραγματικά παραμύθι.
Όμως, Άγιος Βασίλης δεν είναι αυτό. Είναι η καλοσύνη, η αγάπη κι η ανιδιοτέλεια. Είναι η ιδέα αυτού που κάνει. Και το μάθημα που διδάσκει όταν μοιράζει δώρα σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Δεν ξεχωρίζει κανένα. Ούτε στο χρώμα ούτε στη θρησκεία ούτε στη φτώχεια. (Μην πιστεύεις που μας ακούς να ισχυριζόμαστε πως επισκέπτεται μόνο τα καλά παιδιά. Κάτι πρέπει να λέμε κι εμείς οι μεγάλοι μπας και κάνετε λιγότερες αταξίες.)
Ξέρεις, κατ’ αρχήν, γιατί λέμε πως από όλους τους Αγίους μας -και έχουμε αρκετούς- ο Άγιος Βασίλης μοιράζει δώρα; Γιατί, παιδί μου, ο Βασίλειος όταν ζούσε και ήταν μητροπολίτης στην Καισάρεια, (ναι σ’ αυτήν την Καισαρεία που λέμε και στα κάλαντα), ήταν ξακουστός για δύο πράγματα: Πρώτα-πρώτα για την τεράστια μόρφωσή του και μετά για τις αγαθοεργίες που έκανε. Με το που μεγάλωσε και έγινε άνδρας, μοίρασε τη μεγάλη περιουσία που είχε στους φτωχούς και αυτός ζούσε με ελάχιστα. Μετά όταν έγινε αρχιερέας έφτιαξε ένα ολόκληρο χωριό όπου περιέθαλπε ορφανά, γέρους, άστεγους, άρρωστους και ξένους. Όλους εκείνους, δηλαδή, που είχαν ανάγκη για φροντίδα.
Το χωριό αυτό ονομάστηκε Βασιλειάδα, από το όνομά του. Κι ήταν, λένε, η πρώτη παγκοσμίως οργανωμένη πράξη φιλανθρωπίας.
Και οι ενορίτες του τον αγαπούσαν και τον σέβονταν πολύ γιατί ξέρανε ότι όποιο πρόβλημα και να είχαν, αυτός ήταν δίπλα τους με δικαιοσύνη, καλοσύνη και αγάπη. (Αυτό το πράγμα δεν ήταν ούτε σε κείνες τις μακρινές μέρες ούτε στις μέρες μας αυτονόητο, μια και οι περισσότεροι από αυτούς που διοικούν νοιάζονται περισσότερο για το δικό τους καλό και για την τσέπη τους, παρά για το καλό αυτών για τους οποίους έχουν την ευθύνη).
Και τον αγάπησε τόσο ο κόσμος τον μητροπολίτη του, που όταν πέθανε πολύ νέος, μια Πρωτοχρονιά, πήγανε στην κηδεία του ένα σωρό άνθρωποι όχι μόνο χριστιανοί μα και αλλόθρησκοι, μια και ο ίδιος ο Βασίλειος ποτέ δεν ξεχώρισε τους ανθρώπους αλλά βοηθούσε όλους όσους είχανε ανάγκη. Και τον έκλαψαν όλοι και πόνεσαν πολύ.
Και μετά, επειδή τόση καλοσύνη και αγάπη προς τον διπλανό δεν μπορεί να πάει χαμένη, οι άνθρωποι είπαν πως ο δεσπότης τους ζει στον ουρανό και από εκεί πια, στέλνει στους ανήμπορους και αδύναμους βοήθεια και χαρά.
Κι έτσι έγινε και παρέμεινε ταυτόσημο το όνομα του Βασιλείου με την προσφορά και την αγάπη για τον διπλανό μας, όποιος και να είναι αυτός.
Το ίδιο συνέβη και στον υπόλοιπο κόσμο. Σ’ όλους τους λαούς υπήρξε κάποιος που ξεχώριζε για τις καλές του πράξεις και έτσι κάθε λαός έδωσε στον Άγιο που έχει ταυτιστεί με την προσφορά, ένα δικό του όνομα. Αλλού τον λένε Άγιο Νικόλαο, αλλού Σάντα Κλάους, αλλού Babbo Natale κι ένα σωρό άλλα ονόματα και τον πιστεύουν και άνθρωποι που δεν είναι καν Χριστιανοί.
Όμως η ιδέα και οι πράξεις είναι οι ίδιες. Η αγάπη και η ανιδιοτελής προσφορά. Και αυτό το μάθημα που μας διδάσκει ο Άγιος Βασίλης, δεν έχει να κάνει με το αν σφηνώνει και τσουρουφλίζεται κατεβαίνοντας από την καμινάδα. Ή αν θα μπορέσει να ξαποστάσει στο σπίτι μας και να κεραστεί από τα γλυκά που θα του έχουμε αφήσει στο τραπέζι. Μας δείχνει με τις πράξεις του τον τρόπο που πρέπει να φερόμαστε όλοι μας. Και το παράδειγμά του είναι αυτό που μας εμπνέει, να επαναλαμβάνουμε πράξεις αγάπης προς τους διπλανούς μας.
Και αυτό είναι το μήνυμα αγάπης και ανθρωπιάς που μας στέλνει κάθε χρόνο. Και αυτό παιδί μου δεν είναι ψέματα. Βοηθώντας τους συνάνθρωπους μας, κάνουμε αλήθεια το παράδειγμα του Αγίου Βασίλη και τον ζωντανεύουμε.
Και συ μεγαλώνοντας μην αρνηθείς το νόημα του παραδείγματός του. Να το κάνεις και συ πράξη. Να είσαι πάντα συμπαραστάτης στους διπλανούς σου, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα. Και όχι μόνο τα Χριστούγεννα μα όλο τον χρόνο.
Και τότε θα δεις: Παρ’ όλο που θα είσαι μεγάλος και δεν θα πιστεύεις στα παραμύθια αυτό το παραμύθι θα συνεχίζεται. Και η μαγεία των Χριστουγέννων θα ζει όλο τον χρόνο.
Μπεμπλιδάκη Αγγελική
Την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου, στην πλατεία της Αγοράς, για 5η συνεχόμενη χρονιά, στήθηκε ένα διαφορετικό δέντρο. Ένα δέντρο αγάπης που αντί για λαμπάκια και μπάλες, στολίστηκε με κουτιά από γάλα. Ένα δέντρο αλληλεγγύης για να μην μείνει κανένα παιδί και φέτος χωρίς γάλα.
Ευχαριστούμε όλους εσάς από καρδιάς που βοηθήσατε για τη δημιουργία αυτού του υπέροχου δένδρου…
Με ελάχιστη δωρεά 5 ευρώ στηρίζεις τις δράσεις μας… Κάνε μια Δωρεά
Βοηθήστε μας να είμαστε στο πλάι όσων μας έχουν ανάγκη. Μαζί κάνουμε την ελπίδα πράξη.
Ακόμα και η πιο μικρή δωρεά, είναι πολύτιμη ώστε να συνεχίσουμε την προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας και ιατρικής φροντίδας σε όσους την έχουν ανάγκη στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΑΝΙΩΝ
Αρ.Λογ/σμού:124932001
IBAN: GR43 0690 0090 0000 0012 4932 001 / SWIFT: STXAGRA1
Μετά την κατάθεσή σας, παρακαλούμε καλέστε μας στο 2821023110, ώστε να σας αποσταλεί η απόδειξη δωρεάς.
