Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου (Battaglia Di Lepanto) είναι μία από τις σημαντικότερες Ναυμαχίες στην Παγκόσμια Ιστορία. Εγινε στις 7 Οκτωβρίου στα 1571, μεταξύ των Ενωμένων Στόλων της Ισπανίας,της Βενετίας, της Γένοβας, των Ιπποτών της Μάλτας, του Δουκάτου της Σαβόϊας, των Δουκάτων του Ουρμπίνο, του Μεγάλου Δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα Πίου Ε’ (μετέπειτα Αγίου), με την ονομασία Lega Santa (Ιερή Ενωση) και από την άλλη ο ενιαίος Στόλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου.
Μετά την κατάληψη της Κύπρου από τον Σουλτάνο Σελήμ Β’ τόν Αυγουστο του 1570, και τις επακόλουθες σφαγές των τούρκων των παραδοθέντων Ενετών, αλλά και την προκλητική στάση των Οθωμανών εναντι των Χριστιανικών Κρατών, άρχισαν τότε, με την πρωτοβουλία του Πάπα Πίου Ε’, τα Χριστιανικά Κράτη, ειδικά η Ισπανία και Βενετία, να κάνουν συμμαχίες κατά των Οθωμανών, που απέβλεπαν κυρίως στη διάλυση του Οθωμανικού Στόλου και στην απελευθέρωση των καταχόμενων εδαφών.
Πολλές Δυνάμεις του “Συμμαχικού Υπέρ-Στόλου” των Δυτικών Χριστιανικών Κρατών διατέθηκαν από τη Βενετία, που ήταν η περισσότερο πληγείσα στίς κτήσεις της. Τα πληρώματα των πλοίων έφθαναν τους 38.000 άνδρες, από τους οποίους 15.000 ήταν Έλληνες από τα Νησιά του Ιονίου και την Κρήτη. Πλούσιοι Έλληνες είχαν εξοπλίσει πλοία και βρισκονταν στην πρώτη γραμμή της επιχείρησης, όπως ο Κερκυραίος Στυλιανός Χαλικιόπουλος, ο Ζακυνθινός Μαρίνος Σγουρός και ο Κρητικός Μανούσος Θεοτοκόπουλος (αδελφός του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, El Greco).
Στίς 17 Σεπτεμβρίου ο “Συμμαχικός Στόλος” που αριθμούσε 212 πλοία, απέπλευσε από την Μεσσήνη για τα Ελλαδικά νερά, πρός συνάντηση του Οθωμανικού Στόλου.
Στίς 26 Σεπτεμβρίου ο Συμμαχικός Στόλος κατέπλευσε στην Κέρκυρα, όπου και παραπλέοντας την Ηπειρωτική ακτή και φθάνοντας στίς Εχινάδες Νήσους του κόλπου της Ναυπάκτου έγινε αντιληπτός ο Οθωμανικός στόλος, που αποτελείτο από 222 πολεμικές γαλέρες και 56 γαλιώτες και μερικά μικρότερα πλοία.
Αρχιναύαρχος του Οθωμανικού στόλου ήταν ο Καπουδάν πασάς Αλή Ζαζέ Μουεγίν. Οι δυο στόλοι συναντήθηκαν στίς 7 Οκτωβριου 1571, οπότε έλαβαν παράταξη μάχης.
Στην αρχική αυτή μάχη φονεύθηκαν ο Ενετός, αλλά και ο Αιγύπτιος Ναύαρχος.
Στο κέντρο των παρατάξεων η μάχη ήταν σφοδρότατη, γινόταν σχεδόν “εκ του συστάδην”, όταν τα πλοία αρχισαν να πλευρίζουν.
Οι δύο Ναυαρχίδες, του Δον Ιωάννη και του Καπουδάν Πασά, έφθασαν πολύ κοντά βάλλοντας με τα τηλεβόλα τους, υπερτερούσε, όμως, η Ισπανική, από το πυρ της οποίας φονεύθηκε ο Καπουδάν Πασάς και η Ναυαρχίδα του κατελήφθη. Στη δεξιά πτέρυγα υπερτερούσαν τα Αλγερινά πλοία, τα οποία χτυπήθηκαν από τα εφεδρικά πλοία της δεύτερης γραμμής και έτρεψαν σε υποχώρηση τα Αλγερινά.
Έτσι η Ναυμαχία αυτή έληξε με πλήρη Νίκη των “Συμμαχικών Πλοίων”.
Οι απώλειες του Οθωμανικού Στόλου ήταν τεράστιες, μόλις 40 πλοία εκ των 273 διέφυγαν την καταστροφή ή την αιχμαλωσία.
Στό δε έμψυχο οι απώλειες υπολογίσθηκαν σε 30.000 νεκρούς και 15.000 αιχμαλώτους.
Την καταστροφή του Τούρκικου στόλου συμπλήρωσε η νυχτερινή καταιγίδα στην περιοχή η οποία έπληξε τα τούρκικα πλοία που ειχαν διαφύγει στα ανοιχτά από τα οποία σώθηκε μόνο η Αλγερινή Ναυαρχίδα.
Η καταστροφή του Τούρκικου στόλου αναπτέρωσε το ηθικό των υπόδουλων λαών της Βαλκανικής και αποτέλεσε την αφετηρία μια σειράς επαναστατικών και συνωμοτικών ενεργειών εναντίον των Τούρκων.
Οι κινήσεις αυτές έγιναν με την ελπίδα βοήθειας που υπόσχονταν οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις της “Ιεράς Συμμαχίας” (Sacra Lega).
Στη Ναυαρχία της Ναυπάκτου έλαβε μέρος ως υπαξιωματικός της Γαλέρας “Μαρκέσσα”, ο μετέπειτα διάσημος Ισπανός συγγραφέας Μιγκέλ Ντέ Θερβάντες.
Αν και άρρωστος με πυρετό ο Θερβάντες πολέμησε και πληγώθηκε τρεις φορές από σφαίρα, δύο στο στήθος και μία που του αφησε “Μόνιμη Αναπηρία” στο αριστερό του χέρι.
Ο Θερβάντες πάντα ένοιωθε υπερήφανος για την συμμετοχή του στη “Ναυμαχία της Ναυπάκτου” και πίστευε ότι είχε λάβει μέρος στην πιο “Ενδοξη Μάχη” που είδαν ή θα δούν οι Αιώνες, που όπως αποδείχθηκε ιστορικά δεν είχε άδικο.
«Την ημέρα εκείνη διαλύθηκε σε ολόκληρο τον Κόσμο η μέχρι τότε πεποίθηση οτι οι Τούρκοι ήταν στη θάλασσα αήττητοι».
*Ο Αιμίλιος Δασύρας είναι γεωλόγος
Αιξερετικη η παρουσίαση σου. Όντως η ναυμαχία αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός που σηματοδότησε την ελευθερία ολόκληρης της Ευρώπης από τα επιτακτικά όνειρα των Οθωμανών ⁹
Ευχαρηστούμε πολύ να που μαθαμε και μερικές λεπτομέριες καταπληκτικό