Παγκόσμια ημέρα της Τρίτης ηλικίας… Η μέρα της γιαγιάς και του παππού μας… Μέρα τιμής για τους ανθρώπους με την πιο ανιδιοτελή αγάπη του κόσμου όλου, που είναι στη ζωή μας μόνο για να δίνουν απλόχερα, ολόκληρη κληρονομιά με τις θύμησες, τις συμβουλές, με την υπομονή, την εμπειρία τους.
Μια ευκαιρία για να τους γιορτάσουμε ξεχωριστά και να τους θυμήσουμε πόσο τους αγαπάμε, πόσο ευγνώμονες είμαστε που τους έχουμε στη ζωή μας. Να τους σφιχταγκαλιάσουμε, να τους γλυκάνουμε, να τους δείξουμε πως είμαστε εδώ για εκείνους, τους υπολογίζουμε, τους σεβόμαστε. Είναι οι πολύτιμοι συμπαραστάτες μας, γονείς και παππούδες για μας και τα παιδιά μας.
Σήμερα που, αδιαμφισβήτητα, η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μονοπωλούν τη ζωή μας, το χάδι, η ζεστασιά της αγκαλιάς, το φιλί, είναι ό,τι πιο υπέροχο μπορούμε να τους δώσουμε, για να το επιστρέψουν πολλαπλάσια, με περίσσια στοργή.
Ας είναι η φετινή Παγκόσμια ημέρα των ηλικιωμένων, η αφορμή να αλλάξουμε, για λίγο έστω, τον τρόπο και το χρόνο που περνάμε μαζί τους. Να απολαύσουμε στιγμές, να ξεχάσουμε για λίγο τα παράπονα, τις γκρίνιες και να τους πούμε όλα αυτά που θέλουμε… τα αληθινά! Να παίξουμε μαζί τους, να τραγουδήσουμε, να μαγειρέψουμε, να χορέψουμε, να δημιουργήσουμε. Οι στιγμές μας, που θα γίνουν οι πιο γλυκιές αναμνήσεις μας.
Πριν λίγες μέρες σε μια διαδικτυακή συνάντηση ηλικιωμένων, συζητούσαμε για τα συναισθήματα, τη σημασία και τα οφέλη της αγκαλιάς… Ένας παππούς μας είπε… «τώρα που δεν επιτρέπονται πολλές επισκέψεις, αγκαλιά μπορεί να είναι και το τηλεφώνημα… αγκαλιές θέλουμε πολλές κι ας λέμε πως δε μας αρέσουν».
Πόση, αλήθεια, αγάπη χρειάζονται… με όποιο τρόπο!
Και πόσο διστάζουν να μας τη ζητήσουν…
Ας τους τη χαρίσουμε απλόχερα!
Χρόνια πολλά σε όλες τις υπέροχες γιαγιάδες…
Χρόνια πολλά σε όλους τους υπέροχους παππούδες μας…!
