Η μετονομασία της οδού Ακρωτηρίου

Κύριε διευθυντά,
συμπάθησέ μου που για άλλη μια φορά σε φορτώνομαι να μου καταχωρίσεις επιστολή μου στην έγκριτη εφημερίδα σας “Χανιώτικα νέα”, με την οποία, θέλω να πω κι εγώ την εδική μου άποψη για την πρόταση απού εγίνηκε να αντικατασταθεί το όνομα τσ’ οδούς Ακρωτηρίου σε οδός Κων/νου Μητσοτάκη. Που και άλλες φορές εγινήκανε παρόμοιες προτάσεις, αλλά τόσονα θόρυβο εγώ δεν τονε θυμούμαι.
Και μιας εδά κι είμαι γέννημα και θρέμμα Ακρωτηριανός και πολλές δεκαετίες συναναστρέφομαι τσ’ Ακρωτηριανούς, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι οι γι Ακρωτηριανοί είναι ντόμπροι με φιλότιμο κι αθρωπιά και των αρέσει να λένε τη σκάφη σκάφη και τα σύκα σύκα, κι όι άλλα να λένε κι άλλα να πιστεύουνε. Οπως καλή ώρα, κάνουνε οι πέντε Πολιτιστικοί σύλλογοι, με μπροστάρη κάποιο κύριο Βασιλάκη, πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Κορακιών που προσπαθούνε να αποτρέψουνε να γενεί τούτηνά η ονοματοδοσία, με το επιχείρημα πως η οδός Ακρωτηρίου ερμηνεύεται σαν η γι Ιστορία του Ακρωτηρίου, περιορίζομαι εγώ ο ταπεινός και άσημος να το χαρακτηρίσω αυτό το επιχείρημα σαν αστείο…
Κυρίες και κύριοι, οι καθαρές κουβέντες λένε, πως καλώς γή κακώς η τεχνική των πολιτικώ μας για να κρατήσουνε τσοι ψηφοφόρους τωνε δημιουργούνε ενίοτε πολιτικές εντάσεις, ας μη χωνομέστανε πίσω από το δακτύλι μας. Κι εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου αρμόδιο για να κατηγορήσω γή να παινέσω την επιλογή και τη σκέψη του καθένα. Και απευθυνόμενος όμως στσοι πέντε Πολιτιστικούς συλλόγους Ακρωτηρίου, γιατί τον κύριο Βασιλάκη, ούτε τονε κατέω αλλ’ ούτε κι από πού βαστά η σκούφια του, κατέω όμως ότι η οικογένεια του μακαρίτη Μητσοτάκη είναι από το Ακρωτήρι και συγκεκριμένα από το Χορδάκι. Ο ίδιος είχε μόνιμη κατοικία το Ακρωτήρι. Και το Ακρωτήρι εδιάλεξε και για την αιωνία του κατοικία. Και πιστεύω πως οι γι Ακρωτηριανοί έχουνε λόγους να τον ευγνωμονούνε, και όι να συμπεριφέρονται σαν μικρόψυχοι.
Ακόμη όμως κύριε διευθυντά, ήθελα να τονίσω με ιδιαίτερη έμφαση σ’ αυτούς απού δείχνουνε όψιμο ενδιαφέρον για την Ιστορία του Ακρωτηρίου, πως εδά και κάμποσες δεκαετίες το Αγαλμα τσ’ Ελευτερίας στον Προφήτη Ηλία, έπαψε να υπάρχει και τα κομμάθια ντου κείτονται περιφρονημένα εκειά. Και δε κατέω αν οι τουρίστες κουτσομπολεύουνε όπως κι εμάς, γιατί αν κάνουνε το ίδιο, είμαι βέβαιος πως θα λένε αναμεταξύ τωνε πως γιάετε πώς τιμούνε οι Νεοέλληνες τσ’ αγωνιστές προγόνους τωνε, απού με τσοι θυσίες τωνε και τσ’ αγώνες τωνε παραδώσανε ελεύθερη τη πατρίδα ντωνε.
Και γι’ αυτό πρέπει να ντρέπονται άρχοντες και αρχόμενοι και βέβαια όχι μόνο οι γι Ακρωτηριανοί. Και με την ευκαιρία, να θυμίσω τον μακαρίτη Γεώργιο Φθενάκη, που πολλές προσπάθειες έκανε για να αναδείξει αυτό το καυτό και πολύ ενδιαφέρον θέμα και να ευχηθώ για την αιώνια ανάπαψή ντου και ο Θεός να φωτίσει κάποιους να εκτιμήσουνε την μεγάλη αξία τσ’ αναστήλωσης και να ενδιαφερθούνε γι’ αυτό.
Πολλά ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Πολλά τα έτη σας
Κουτράκης Γεωργ. Εμμανουήλ
Χωραφάκια