ΑΝΕΚΑΘΕΝ, ως μικρή χώρα, προσδοκούμε τη βοήθεια ξένων για την επίλυση των δικών μας προβλημάτων. Τα οποία προκαλούνται κυρίως από την εξ ανατολών γείτονα χώρα, τη βουλιμία που έχει και την επιθετικότητα που τη διακρίνει.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ τέτοιου είδους “έξωθεν” επεμβάσεις, σπανίως μας βγήκαν σε καλό. Μάλιστα, οι περισσότερες είχαν δραματικές συνέπειες για τον Ελληνισμό, αφού αφηνόμασταν στην τύχη μας.
ΛΕΜΕ πως “ανήκομεν εις την Δύσιν” (Κ. Καραμανλής), αλλά η Δύση δεν φαίνεται να μας πολυλογαριάζει ως τμήμα της, όταν τα συμφέροντά της δεν ταυτίζονται με τα δικά μας! Εδώ στην Κρήτη, σε όποια Επανάσταση ενεπλέκοντο άλλοι (ακόμη και… Έλληνες), στο τέλος μας άφηναν να τα βγάλουμε πέρα μόνοι (Επανάσταση Δασκαλογιάννη, Ορλοφικά, εξεγέρσεις του 19ου αι.)
ΑΛΛΑ, μήπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν έχουμε παρόμοια παραδείγματα; Ας πούμε, η μη συνδρομή -αν και υπήρχε γραπτό κείμενο- των Δυτικών στην τελευταία και μοιραία πολιορκία της Πόλης από τους Τούρκους (1453), γνωρίζουμε όλοι πού κατέληξε. Ποιος λησμονεί τα Ορλοφικά του 1770, με το Λάμπρο Κατσώνη και την αποχώρηση του “ξανθού γένους” απ΄τη χώρα; Και, η αιφνίδια μεταστροφή των Συμμάχων υπέρ της Τουρκίας το 1921-22, με τη Μεγάλη Μικρασιατική Καταστροφή; Κι ας ήμασταν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την “Αντάντ”, ενώ η Τουρκία ήταν στο αντίπαλο στρατόπεδο κ.λπ.
ΣΕ συμμαχίες και “γραπτά σύμφωνα”, πάντα μετρούν τα πρόσωπα της στιγμής, οι διεθνείς συγκυρίες και κυρίως τα μακροπρόθεσμα γεωπολιτικά συμφέροντα των “μεγάλων”.
ΑΣ κρατούμε, λοιπόν, μικρό καλαθι, τόσο με την ελληνογαλλική κι άλλο τόσο με την ελληνοαμερικανική συμφωνία. Δεν τις υποτιμούμε. Είναι “μεγάλες επιτυχίες” της ελληνικής διπλωματίας-προσωπικά του κ. Δένδια. Όμως, παραμένουμε επιφυλακτικοί και δύσπιστοι στην πραγμάτωσή τους, όταν η χώρα κινδυνεύσει να εμπλακεί σε πολεμική σύρραξη με την Τουρκία. Οψόμεθα…
Η “Μικρά Ελλάς”
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Aξιότιμε κύριε, νομίζω ότι οι οπαδοί του ρεαλισμού θα συμφωνήσουν μαζί σας. Η ανάλυση σας εν τούτοις έχει δύο κενά.1)Πριν την μεταστροφή των συμμάχων το 1921-22,είχαν προηγηθεί οι εκλογές της 1/11/1920 με το γνωστό αποτέλεσμα και την επιστροφή του γερμανόφυλλου βασιλιά,ο οποίος ήταν κόκκινο πανί για τους συμμάχους.Η αλλαγή στάσης δεν ήταν αιφνίδια οι Αγγλο-γάλλοι ήχαν προειδοποιήσει σε όλους τους τόνους.΄Ηταν μια μοιραία απόφαση του Ελληνικού λαού,ο οποίος πιστεύοντας στα “οίκαδε” και διάφορες άλλες μυθοπλασίες άλλαξε δια της ψήφου του στρατόπεδο και μετακινήθηκε από το στρατόπεδο των νικητών που μοίραζαν τα ιμάτια του μεγάλου ασθενούς του Βοσπόρου,στο στρατόπεδο των ηττημένων με την εξουσία στα χέρια των γερμανόφυλλων.Για τις συνέπειες δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα.Ούτως η άλλως σφράγισαν την μοίρα του ΄Εθνους μας και θα μιλάμε θέλοντας και μη ,πλην θετικών συνταρακτικών εξελίξεων , στους επόμενους αιώνες….2)Το ΥΠΕΞ και ο πολιτικός του προϊστάμενος εργάζεται για τα συμφέροντα της χώρας μας,συλλογικά ως Ελληνική Κυβέρνηση…Με εκτίμηση