Η Μουσειακή μας αναφορά…

Η Μουσειακή μας αναφορά, είναι εδώ!
Το Μουσείο Τυπογραφίας των Χανίων, της πατρίδας, των Βαλκανίων, είναι εδώ!
Εκλεισε τα δέκα χρόνια λειτουργίας του και δέκα… κεράκια άναψαν τις «εόρτιες φλόγες» τους, με τις γενέθλιες μαρμαρυγές τιμής, για να φωτίσουν μια δεκάχρονη διαδρομή στην Ιστορία, τη γνώση, την πληροφορία και την αισθητική.
Δέκα χρόνια με τα έξοχα εκθέματα στα μάτια του κόσμου, με τους ακριβείς και ακριβούς συνειρμούς τους σε όλο το «ιστιοφόρο ταξίδι» της Τυπογραφίας!
Το τοπίο της Τεχνικής, της μορφοποίησης, της βελτίωσης της τελειοποίησης τελικώς μιας μεγάλης υπόθεσης!
Εκείνης που άλλαξε τον ρου του Πολιτισμού και των Γραμμάτων, της δημιουργίας, στην παγκόσμια και διαχρονικής -εφ’ εξής της Τυπογραφικής- πρακτικής!
Αφού διαχύθηκαν και διαχέονται στην “προστασία” και διάρκεια του χαρτιού κι επεξέτειναν τη γνώση και την αίσθηση κερνώντας τη δυνατότητα του καθενός ν’ αγγίξει την ευδαιμονία!
Να νιώσει τη σαγήνη της γνώσης του κόσμου, να φτάσει στο πνεύμα και την ψυχή του “Θυσιαστηρίου”!
Εκεί, που συντελείται η λειτουργία δηλαδή του γεγονότος! Η ουσία, η πολυμορφία του, οι εκφάνσεις του!
Κτήμα αδιανέμητο για την οντότητα, τις οντότητες, τις μάζες! Τον Λαϊκό κόσμο, κοντολογίς.
Τούτο δήλωσε αδιάψευστα η αθρόα συμμετοχή του κόσμου, στον τόσο ενδιαφέροντα χώρο. Κόσμος πολύς, αυθόρμητος, πρόθυμος, πρόσχαρος, θερμός!
Να συγχαρεί, να ευχαριστήσει, ν’ ακούσει, να μάθει, να χειροκροτήσει…
Το έργο το ευγενικό και ωραίο, και κοινωνικό και στο διηνεκές της Χανιωτόπολης χαρισάμενο…
Το έργο ζωής -και αυτό- των Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη -γράφω 21/5 Λίλη μου χρόνια πολλά- εκπλήρωση οράματος από χρόνια… Περιχαρείς και οι δύο, “χάνονται” στον ενθουσιασμό του κόσμου, ωστόσο, ο ιδρυτής των “Χανιώτικων”, δεν παύει να ευχαριστεί, όλους, ξανά και ξανά που έδωσαν ατέλειωτες ώρες εργασίας και ευθύνης και φροντίδας και κόπου…
Ελευθερία Κουμή, Μανώλη Γαρεδάκη, Νίκο Κοσμαδάκη, Ελένη Σταυρίδη, Γιώργο Μαρουλοσηφάκη, Μαρία Μυστακίδου.
Είναι γνωστό ασφαλώς, πως τέτοιου είδους φιλόδοξα εγχειρήματα, απαιτούν πάρα πολύ χρόνο, κόπο και αγάπη, ώστε το αποτέλεσμα των προσπαθειών, ν’ αποβεί, ν’ αποβαίνει ικανοποιητικό.
…Κυριακή 17 Μαΐου…
Εγκαινιάζεται η αίθουσα «Κ. Τζωρτζάκη». Ο κ. Τζωρτζάκης, δώρισε σημαντικό αρχείο -οικογενειακό κειμήλιο- στο Μουσείο, και τιμήθηκε με την ονομασία της αίθουσας που θα θυμίζει για πάντα την προσφορά του.
Ο κ. Γιάννης Καραχρήστος, πανεπιστημιακός και ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών, αναφέρθηκε εκτενώς σ’ αυτό τον θησαυρό, απόκτημα του Μουσείου πια, και της τέρψης των επισκεπτών, στη θέασή του.
Ο κ. Μαρίνος Βλέσσας με στοιχεία συναρπαστικά, εντυπωσίασε τον κόσμο, δίνοντας πληροφορίες άγνωστες για τους πολλούς, όλους σχεδόν, δηλαδή, και παρουσίασε την έρευνά του “Η Ιστορία του χαρτιού”, με την κα Μαρία Μαλακού.
Τέλος, ο τυπογράφος – γραφίστας κ. Αντώνης Παπαντωνόπουλος συγκινημένος -ξανά- έκαμε αναφορά στη μόνιμη έκθεση που φιλοξενείται όπως είναι γνωστό όλα αυτά τα χρόνια στο Μουσείο.
Κι εκείνου η προσφορά τόσο αξιόλογη, μας είναι γνωστή.
…Κυριακή 24/5, η ζωντάνια στο Μουσείο συνεχίζεται…
Η Μάρω Θεοδωράκη και ο Νίκος Αλεξίου θα διαδραματίσουν ρόλους Μουσικούς και Θεατρικούς και αφηγηματικούς, ο καθείς με την ιδιότητά του την καλλιτεχνική και, και, πάλι τα βήματά μας θα “πάρουν” το γνωστό… μονοπάτι.
Που βγάζει στον θαυμάσιο χώρο, που, μιλεί και μυεί.
Που μυεί, και άγει.
Που άγει, και τέρπει.
Συγχαρητήρια, ευχαριστούμε.