Η “μπάλα” και οι “άμπαλοι”

Για να παίξεις “μπάλα” καταρχάς πρέπει να γνωρίζεις τα βασικά μυστικά του αθλήματος. Αν είσαι “άμπαλος” καλύτερα να μην επιχειρήσεις “ντρίπλα”, γιατί μπορεί να μπουρδουκλωθείς και αντί για επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος να καταλήξεις καταγέλαστος για την ανεπιτυχή προσπάθειά σου.
Βέβαια το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που παίζεται και εκτός γηπέδων, ειδικά όταν ασχολείσαι με “πρωταθλητισμό” και θέλεις “κούπες” πρέπει να ξέρεις το άσμα που λέει: «θα σπάσω κούπες για τα λόγια που ‘πες». Μια «σοβαρή» ομάδα εκτός από καλούς ποδοσφαιριστές πρέπει να διαθέτει και “σοβαρούς” παράγοντες. Εδώ βέβαια η “σοβαρότητα” δεν έχει να κάνει με την κλασική σημασία του όρου, αλλά με την έννοια της διάθεσης μηχανισμών που κάποιες ατέλειες εντός γηπέδου μπορούν να καλύπτονται εκτός αυτών.
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει μια αξιοπρόσεκτη “παράδοση” όπου οι ασχολούντες παράγοντες με το άθλημα δεν είναι και της “σχολής” του… Αγίου Oρους, αλλά δεν παύουν να αποτελούν τα ισχυρά “αφεντικά” όχι μόνο των ομάδων τους -αυτό δεν μας πολυενδιαφέρει- αλλά γενικά τα “αφεντικά” των υποτακτικών τους. Αποτέλεσμα αυτής της πολύ «όμορφης ατμόσφαιρας» είναι οι ποδοσφαιρικοί αγώνες πλέον να διεξάγονται σε ένα πολύ περιορισμένο κοινό θεατών, αποτελούμενο από τους “επίσημους” και τους… μπράβους τους!
Θα αναρωτηθεί κάποιος αν είναι «ξέφραγο αμπέλι» ο χώρος του ποδοσφαίρου. Βεβαίως και είναι και όχι μόνο «ξέφραγο», αλλά και γεμάτο “μαντρόσκυλα” που αν αντιληφθούν ότι παραβιάζεις το χώρο τους μπορούν να σε κατασπαράξουν με πολλούς και διάφορους τρόπους. Κάποιος άλλος θα αναρωτηθεί και καλά δεν υπάρχουν νόμοι για όλα αυτά; Βεβαίως και υπάρχουν! Aλλος τη Δευτέρα, άλλος την Τρίτη και άλλος Σαββατοκύριακο. Σε δουλειά να βρισκόμαστε! Aλλωστε τι είναι ο “νόμος”; Μια απόφαση δέκα ανθρώπων που παριστάνουν τους νομοθέτες που σήμερα ισχύει κι αύριο όχι!
Και για όσους θυμήθηκαν τώρα το άσμα του Τζιμάκου «όλο το έθνος προσκυνά σώβρακα και φανέλες», απλώς άργησαν να το κάνουν…