Στις 31 Αυγούστου 2021 ολοκληρώνεται η ταπεινωτική πλήρης αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, χωρίς όρους και προϋποθέσεις και κυρίως χωρίς τον προηγούμενο σχηματισμό συμφωνημένης, σταθερής και διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης στη χώρα. Αυτές οι παραλήψεις στοιχίζουν ήδη ακριβά στην κυβέρνηση Μπάιντεν, αλλά ο υπόλοιπος κόσμος προσπαθεί τώρα «να βολευτεί» όπως – όπως με τη νέα κατάσταση, αναγνωρίζοντας εμμέσως την παντοδυναμία των Ταλιμπάν, προσπαθώντας να πετύχουν συμφωνίες με αυτούς.
Η πρώην ωραία και νυν γερασμένη κοιμωμένη ΕΕ έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στο ενδεχόμενο κύμα προσφύγων από το Αφγανιστάν, εκλιπαρώντας κατ’ ουσία τους Ταλιμπάν να μην «ξεφορτώσει» στην ΕΕ χιλιάδες πρόσφυγες και επαναληφθεί το 2015, όταν πάνω από 1 εκατ. Σύριοι πρόσφυγες κατέφυγαν στην ΕΕ, προκαλώντας ανοιχτά ακόμα ρήγματα στην πολιτική συνοχή της.
Μόλις στις 31 Αυγούστου το Συμβούλιο υπουργών Εσωτερικών διατυμπανίζει ότι «οι ευρωπαϊκές χώρες είναι αποφασισμένες να δράσουν από κοινού, για να αποτρέψουν την εμφάνιση μιας ανεξέλεγκτης μεγάλης κλίμακας παράνομης μετανάστευσης, όπως έγινε στο παρελθόν…». Η διατύπωση αυτή, αν δεν προκαλεί τον γέλωτα, υπονοεί ότι η ΕΕ θα συνδιαλλαγεί με τους Ταλιμπάν και τις συνορεύουσες χώρες, (Πακιστάν, Ιράν) να φορτωθούν αυτές το μεταναστευτικό ρεύμα. Τουτέστιν, θα υποχρεωθούν να πληρώσουν αδρά, σε οικονομική βοήθεια τις χώρες αυτές, με το Ιράν να αποτελεί τον μεγάλο πονοκέφαλο, καθώς οι Ευρωπαίοι, ακολουθώντας πιστά τους Αμερικανούς, έχουν επιβάλει όλων των ειδών πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις στην Τεχεράνη, οι οποίες βεβαίως θα «αναθεωρηθούν».
Από την πλευρά της η Τουρκία, δηλώνει επισήμως, δια του ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, ότι η χώρα δεν θα υποστεί το βάρος ενός νέου προσφυγικού κύματος από το Αφγανιστάν: « Ως Τουρκία έχουμε με το παραπάνω εκπληρώσει τις ηθικές και ανθρωπιστικές υποχρεώσεις μας σχετικά με τη μετανάστευση. Είναι εκτός οποιασδήποτε συζήτησης για μας ένα πρόσθετο προσφυγικό βάρος» είπε κατάμουτρα ο Τσαβούσογλου στον Γερμανό ομόλογο του κ Μάας, ο οποίος επιχείρησε να δελεάσει την Άγκυρα να αναλάβει αυτή «τη διαχείριση» των Ταλιμπάν, με ευρωπαϊκές συμφωνίες βεβαίως κάτω από το τραπέζι.
Έτσι ο Ερντογάν θεωρεί ήδη ότι είναι ο εν δυνάμει «ισχυρός άνδρας» του πλανήτη σ’ αυτή την επικίνδυνη περιοχή, επιδιώκοντας σε πρώτη φάση να αναλάβει την κρίσιμη και κομβική διαχείριση του αεροδρομίου της Καμπούλ. Ας μη λησμονείται βεβαίως ότι οι ίδιοι ο Αμερικανοί ήταν έτοιμοι, κατόπιν συμφωνίας να παραδώσουν τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ στην Τουρκία, όταν θα αποχωρούσαν «ομαλά και συντεταγμένα» από το Αφγανιστάν.
Από την πλευρά του ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έσπευσε στην μέχρι τώρα ξεχασμένη και περιφρονημένη Βαγδάτη, για να αναγγείλει από εκεί ότι Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία ετοιμάζουν από κοινού πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με στόχο τη δημιουργία «Ασφαλούς ζώνης» γύρω από το αεροδρόμιο της Καμπούλ για τους ανθρώπους που θα επιχειρούν να φύγουν από το Αφγανιστάν, υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ, αυτού του ναρκωμένου και αδρανούς γίγαντα υπό τον άνευρο γ. γραμματέα, Α Γκουτιέρες.
Με άλλα λόγια, όλες οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, αναζητούν τρόπους και μέσα να έρθουν σε επαφή με τους Ταλιμπάν και να κλείσουν «συμφωνίες» αναγνωρίζοντας τους βεβαίως ως τη μόνη επίσημη αρχή του τόπου και μάλιστα με τη σφραγίδα του ΟΗΕ.
Ακόμα και η Ουάσινγκτον, δια του ΥΠΕΞ Μπλίνκεν, δήλωσε έτοιμη να συνεργαστεί με τους Ταλιμπάν αν αυτοί υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους, τις οποίες ο ΥΠΕΞ δεν ανέφερε.
Ομως για πρώτη φορά στην ιστορία τους οι ΗΠΑ βρίσκονται σε εξευτελιστική στρατιωτική υποχώρηση, αφού όχι μόνον τα μάζεψαν και έφυγαν όπως- όπως, αλλά παρέδωσαν στους Ταλιμπάν άθικτη μια τεράστια δύναμη πυρός.
Οι πίνακες που παραθέτουμε από επίσημες αμερικανικές πηγές το αποδεικνύουν.
