Οι νεράιδες

Σήμερα η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας και ψάχνοντας τον παλμό της ημέρας έπεσα πάνω στα πιο εγκωμιαστικά κείμενα.
Η  αλήθεια είναι ότι είμαστε υπέροχα πλάσματα. Περίεργα, βέβαια, με συμπλέγματα που ξεπερνούν σίγουρα αυτά του DNA, με αντανακλαστικά σκέψης μεγαλύτερα από την ταχύτητα του φωτός, με αντιδράσεις που υπερισχύουν αυτές του Βεζούβιου και με αντοχές που ξεπερνούν τους καλύτερους αλτήρες του κόσμου.
Προορισμένες για να αγαπάμε, αλλά λίγο περισσότερο για να αγαπιόμαστε. Γεννημένες για να χαρίζουμε χαμόγελα και ζεστασιά σε κάθε χώρο, αλλά και για να σκορπάμε τον πανικό.
Πιστεύω ότι αν είχαμε και τη σωματική διάπλαση των αντρών, οι άντρες θα ήταν κάτι σαν κατοικίδια! Φυσικά αστειεύομαι. Ο καθένας από εμάς, είτε άντρας είτε γυναίκα, είναι μοναδικός και εξίσου σημαντικός με τον δίπλα, τον απέναντι και αυτόν που ζει χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά. Είμαι σίγουρη ότι κάποια μέρα θα είναι και η παγκόσμια ημέρα των αντρών. Όμως, όπως, και η γιορτή του πατέρα, έτσι και αυτή θα είναι κάπου ξεχασμένη.
Γι’ αυτό ως οι κύριοι αποδέκτες της αγάπης τους, σήμερα προτείνω αντί να μας φροντίσουν εκείνοι, να τους φροντίσουμε εμείς. Μια παγκόσμια πρωτοτυπία για να τους δείξουμε ότι χωρίς εκείνους δεν θα υπήρχε αυτή η μέρα.
Το μόνο σίγουρο που μπορώ να πω για εμάς είναι ότι είμαστε νεράιδες. Μπορούμε μέσα σε δευτερόλεπτα να μετατρέψουμε το περιβάλλον μας στην πιο ονειρική Παραμυθοχώρα, αλλά ταυτόχρονα και στο πιο οδυνηρό βασανιστήριο. Το ίδιο κάνουμε και στη δική μας τη ζωή. Ένα ασανσέρ μεταξύ παράδεισου και κόλασης.
Ώρα είναι, λοιπόν, να αγαπήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας και να γεμίσουμε τον κόσμο λουλούδια και όχι γιατί είναι η γιορτή μας, αλλά γιατί μας αξίζει κάθε μέρα.
Τις καλύτερες ευχές μου!
*www.meaformhtagegonota.com