ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, Ενθετο στο περιοδικό HELLENIC
φυσικός – χρηματιστής NEXUS, Μάρτιος 2014
Ενα μελέτημα εξαιρετικής επικαιρότητας για τις νομισματικές και χρηματιστικές αιτίες που οδήγησαν στους δύο τραγικούς πολέμους του 20ού αιώνα και εξακολουθούν οι ίδιες αιτίες να καταστρέφουν τις οικονομίες λαών και τους αγώνες τους για ένα καλύτερο αύριο σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Εναν κόσμο, όμως, που εξακολουθεί να βυθίζεται στην εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής, λόγω των νομισματικών ανταγωνισμών και των χρηματιστικών καταρρεύσεων που δημιουργούν κοινωνικό χάος, ανασφάλειες, εκμεταλλεύσεις και συνεχείς τοπικούς πολέμους.
Καταστάσεις τις οποίες βιώνουν, ήδη, πολλοί λαοί μαζί και ο ελληνικός, ο οποίος εκβιάζεται από ευρω-δυτικούς φορείς να υπογράψει την καταδίκη και την απόλυτη εκπώλησή του μέσω του καταστροφικού Δ.Ν.Τ. που ελέγχεται και κατευθύνεται από την Αμερική καθώς και από τη νέα γερμανική πανευρωπαϊκή οικονομική κυριαρχία.
ΜΕ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ ΠΑΝΙΚΟΥ
Οι νομισματικοί πόλεμοι που έγιναν στον 20ό αιώνα δημιούργησαν ένα από τα πιο καταστροφικά φαινόμενα που “πολεμούν” κερδοσκοπικά, κατά περιόδους, τη διεθνή οικονομική πραγματικότητα, αλλά και τις ανθρώπινες κοινωνίες, προκαλώντας τραγικές κοινωνικές συνέπειες:
Με καταλήστευση του πλούτου διαφόρων, που μπορεί να ήταν εμπορικοί συνεργάτες τους. Επίσης, προκαλούν κρίσεις ανεξέλεγκτου πληθωρισμού με δραματικές οικονομικές υφέσεις, μέτρα και αντίμετρα πανικού, με μεγάλη κοινωνική ανέχεια και εξαθλίωση και με αναπόφευκτες καταστροφικές πολεμικές συρράξεις.
ΘΥΜΑ Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Ο Γιώργος Ηλιόπουλος έγραψε ένα μελέτημα με τίτλο: “ΟΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥ 20ου – 21ου ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ”. Το πολύ ενδιαφέρον αυτό κείμενο δημοσιεύθηκε, ως ένθετο, στο περιοδικό “HELLENIC NEXUS”, στο τεύχος Μάρτιος 2014.
Αναφέρεται, στον πρώτο νομισματικό πόλεμο που εκδηλώθηκε μετά τη λήξη του πρώτου μεγάλου πολέμου. Αυτός ο πόλεμος εκδηλώθηκε, με αρχικό θύμα τη Γαλλία που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα από την αδυναμία των Γερμανών να αναπληρώσουν τις προβλεπόμενες πολεμικές αποζημιώσεις.
Γεγονός που εκλήφθηκε από τη Γαλλία με την έννοια της άρνησης των όρων της Συνθήκης των Βερσαλλιών.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ Ή ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΚΡΑΤΙΑΣ;
Ετσι ξέσπασε ένας σκληρός νομισματικός πόλεμος – κρίση που καταβαράθρωσε το γαλλικό εθνικό νόμισμα.
Για να φτάσει από την ισοτιμία των 5,8 γαλλικών φράκων σε 13,68 φράγκα ανά δολάριο, υποχωρώντας κατά 164%. Για να καταγγελθεί ότι η καταλυτική υποτίμηση του γαλλικού φράγκου δεν οφείλεται σε οικονομικούς παράγοντες, αλλά σε οργανωμένους κερδοσκόπους.
Με συνδρομή των Αγγλων ομαλοποιήθηκε η σταθεροποίηση του γαλλικού φράγκου. Ομως στις αρχές του 1926 μια νέα νομισματική κρίση προκάλεσε ρίγη πανικού στη Γαλλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Επακολούθησε η μεγάλη χρηματιστηριακή κρίση του 1929. Μια τραγική κατάρρευση του αμερικανικού Χρηματιστηρίου που επανέφερε στο προσκήνιο συνθήκες νομισματικού πολέμου.
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΩΝ ΡΗΤΡΑΣ ΧΡΥΣΟΥ
Για να ανατρέψει σε διεθνή κλίμακα τις ισορροπίες που συντηρούσε η εφαρμογή της ρήτρας του χρυσού. Με πανευρωπαϊκό χρηματιστικό σαρωμό στην Ευρώπη, στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ομως, η εγκατάλειψη της ρήτρας του χρυσού ακολουθήθηκε αργότερα από την Αγγλία και το 1933 επί Ρούσβελτ. Για να αρχίσει από τότε η Αμερική μια δική της νομισματική πολιτική, αποσύροντας το δολάριο από τη ρήτρα χρυσού, με υποτίμηση του αμερικανικού νομίσματος κατά 40%. Στη Γερμανία προκλήθηκε πανικός, ενώ η Αμερικανική Κρατική Τράπεζα τύπωνε συνεχώς νέα χαρτονομίσματα για να αυξήσει και να υποστηρίξει την ανάπτυξη. Τότε άρχισαν οι νομισματικές αντιδράσεις στη Γερμανία.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Η νομισματική ανταγωνιστικότητα κορυφώθηκε μέσα από έναν νομισματικό πόλεμο, ο οποίος εξελίχθηκε από το 1921 ως το 1936, για να καταλήξει στη μέγιστη περιπέτεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας τρομερός, θερμός πόλεμος με εκατομμύρια θύματα ως το τέλος του, που όμως τελείωσε με τη ρίψη της ατομικής βόμβας. Ενα τρομερό, για όλη την ανθρωπότητα, γεγονός που “άνοιξε” τον δρόμο τρόμου για έναν ενδεχόμενο πυρηνικό αφανισμό της ανθρωπότητας, όπως φάνηκε 10 χρόνια αργότερα με την έναρξη του απειλητικού πυραυλικού ψυχρού πολέμου.
Πριν όμως και από τη ρίψη της ατομικής βόμβας (6 Αυγούστου 1945) τον Ιούλιο του 1944 συγκεντρώθηκαν 730 αντιπρόσωποι από 44 συμμαχικές χώρες στο ξενοδοχείο Mount Washington του Bretton Woods στην πολιτεία Νιου Χαμσάιρ.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΙΣΟΤΙΜΙΩΝ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΗ Δ.Ν.Τ.
Εκεί αποφάσισαν να υιοθετήσουν στη μεταπολεμική περίοδο ένα νέο σύστημα ελέγχου των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Με βασικό στόχο να αποτρέπεται η ανάδυση των οδυνηρών φαινομένων του νομισματικού πολέμου.
Εκεί, παράλληλα, με την υιοθέτηση του νέου συστήματος ελέγχου των συναλλαγματικών ισοτιμιών σταθεροποίησης αποφασίστηκε η υποχρεωτική μετατρεψιμότητα, σε ΧΡΥΣΟ, των νομισμάτων των χωρών που συμμετείχαν, σε σύνδεση της ισοτιμίας τους με το αμερικανικό δολάριο…
Επίσης, τότε, αποφασίστηκε η δημιουργία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.), αλλά και της Διεθνούς Τράπεζας, για την ανοικοδόμηση και ανάπτυξη.
ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΟΣ
Έκτοτε, μέσα από αρνητικές εξελίξεις στο ισοζύγιο πληρωμών των Η.Π.Α., μια ολόκληρη 10ετία έως 20ετία (από το 1950) όλες οι προσπάθειες που έγιναν, ειδικά το 1968, για αξιοποίηση των αποθεμάτων χρυσού απέτυχαν. Έτσι, το 1971 ο τότε πρόεδρος των Η.Π.Α. Νίξον, εγκατέλειψε τη δέσμευση της επίσημης μετατρεψιμότητας του δολαρίου με βάση τα αποθέματα χρυσού (που ουσιαστικά είχαν εξανεμισθεί) για να μεταφέρει αυτό το δικαίωμα στις αγορές συναλλάγματος… από τότε το σύστημα ασφαλείας του Bretton Woods πέρασε στην κατάρρευση. Για να εκδηλωθεί με μεγάλη αγριότητα ένας ακόμα νομισματικός πόλεμος. Ο οποίος δημιούργησε ύφεση, ανέχεια, περιφερειακές συγκρούσεις και μεγάλη άνοδο των τιμών πετρελαίου…
ΧΑΜΟΣ, ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ
Τότε, έγινε ο χαμός, με πολλαπλές χρεοκοπίες στην Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική, ακόμα και στην Ευρώπη, στην Πολωνία και Ρουμανία. Αυτός ο δεύτερος, νομισματικός πόλεμος, που συνεχίστηκε από το 1967 έως το 1987, ήταν μια κρισιμότατη περίοδος, για πολλούς λαούς που πέρασαν στην ανέχεια, στην εξαθλίωση και στις κοινωνικές συγκρούσεις με μεγάλες αναταραχές και περιφερειακούς πολέμους.
Ομως, η μεγαλύτερη κρίση ήρθε το 1997 από την Ασία, όταν πολλές ασιατικές οικονομίες αντιμετώπισαν το φάσμα της εξάντλησης των συναλλαγματικών τους αποθεμάτων. Σ’ αυτή την τόσο δύσκολη φάση οι ασιατικές οικονομίες εξαναγκάστηκαν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (όπως γράφει στο σημαντικό μελέτημά του, σελ. 5, ο Γιώργος Ηλιόπουλος) να αποδεχτούν από τις πιέσεις Δ.Ν.Τ. με επαχθείς όρους.
ΤΟ Δ.Ν.Τ. ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ
Αλλά και να υιοθετήσουν χαμηλές τιμές στις ρευστοποιήσεις περιουσιακών τους στοιχείων. Τότε, λόγω της εμπλοκής του Δ.Ν.Τ., καταστράφηκαν χειμαζόμενες χώρες, από τα δεινά της κρίσης, αποφασιστικά άρχισαν να παρεμβαίνουν στις ισοτιμίες των νομισμάτων τους για να τα διατηρήσουν σε χαμηλά επίπεδα. Διευρύνουν δραστικά τον εξαγωγικό τους προσανατολισμό, δημιούργησαν συνθήκες ανάπτυξης και σχημάτισαν αποθεματικά σε ξένο συνάλλαγμα. Αλλά, οι ανταγωνιστικές υποτιμήσεις του 2009 θεωρήθηκαν ως ένας περίπου, νομισματικός πόλεμος, που οδήγησε στον τρίτο νομισματικό πόλεμο σε χαλάρωση το πρώτο τρίμηνο του 2013, ενώ το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου ξαναεντάθηκε με απειλές για νέες συγκρούσεις.
Η ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ.
Κυρίως, των Η.Π.Α. με Γερμανία που κατηγορήθηκε με δριμύτητα πως σχηματίζει ένα τεράστιο πλεόνασμα στο ισοζύγιο πληρωμών, που λειτουργεί με την ιδιότητα της τροχοπέδης στην παγκόσμια οικονομία…
Μέσα, λοιπόν, στη σύγχρονη οικονομική δυστυχία των φτωχών -κυρίως- λαών οι νομισματικοί πόλεμοι λειτούργησαν καταστροφικά τον 20ό αιώνα και δυστυχώς συνεχίζονται τόσο επώδυνα διεθνώς και πολύ έντονα για τον λαό μας.
Με ένα εντυπωσιακό στοιχείο, όπως τονίζει ο φυσικός και χρηματιστής Γιώργος Ηλιόπουλος, που λέει ότι: «Πάντως, το εντυπωσιακό στοιχείο, του τρίτου νομισματικού πολέμου αλλά και των προηγούμενων ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ, στη ΔΙΑΝΟΗΤΗ αποτυχία των περισπούδαστων οικονομολόγων κάθε εποχής να προβλέψουν και αποτρέψουν τις ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ για τον ΚΟΙΝΟ ΝΟΥ οικονομικές ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ». Για να προσθέσει: «Εμείς, οι ΦΩΣΤΗΡΕΣ του Δ.Ν.Τ., ως κύρια, αμερικανική επιρροή, οργανισμός δεν μπορεί να σώσει την παραπαίουσα οικονομία».
