Αν μη τι άλλο θεωρούμε οξύμωρο σχήμα στην πόλη μας το γεγονός ότι, ενώ από τη μια πλευρά υπάρχει η ανάγκη μετακίνησης πολλών με ποδήλατο, από την άλλη δεν υφίστανται υποδομές που να υποστηρίζουν την εναλλακτική αυτή μετακίνηση!
Υποδομές εννοούμε τις στοιχειώδεις που μπορεί να έχει ένας ποδηλάτης, όπως μια λωρίδα του δρόμου, αποκλειστική για ποδηλάτες, αλλά και μια υποτυπώδης σήμανση που θα επισημαίνει τη διέλευσή τους! Πολλές πόλεις στη χώρα μας διαθέτουν ποδηλατοδρόμους, εδώ και δεκαετίες, φυσικά δε μιλάμε για πόλεις της Ευρώπης όπου η μετακίνηση με το πιο οικολογικό μέσο είναι παγιωμένη από τον προηγούμενο αιώνα και συνυπάρχει στο DNA των ανθρώπων!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε, ξεκινάς με το ποδήλατό σου, κάνεις το σταυρό σου, σκεφτόμενος τους ασφυκτικά γεμάτους δρόμους με αυτοκίνητα της πόλης, τη νοοτροπία των οδηγών, τις λακκούβες που άφησε ο χειμώνας, το μισό… μάτι του οδηγού 4χ4 που προηγείσαι απ’ αυτόν, τον ηλικιωμένο που θα βγει ξαφνικά μπροστά σου κλπ, κλπ! Εσύ, ωστόσο επιμένεις να μετακινηθείς με το ποδήλατό σου, φτάνεις στη γωνία του δρόμου και, δυστυχώς οι ρόδες σου πέφτουν πάνω στα… κόπρανα του σκύλου που η κυρία του δεν τα μάζεψε!
Συνεχίζεις, ο οδηγός του αστικού σε προσπερνά με μεγάλη ταχύτητα και αφήνει πίσω του κουρνιαχτό σκόνη που την τρως όλη στα μούτρα! Άσε που ο αέρας που δημιουργείται σε παλαντζάρει και λίγο θέλεις να βρεθείς φαρδύς, πλατύς σε κανένα τοίχο ή δέντρο! Κατεβάζεις ταχύτητα για να μην σωριαστείς στην άσφαλτο και γίνεις περσικό χαλί από τον επόμενο οδηγό! Προχωράς, σκέφτεσαι τον προορισμό σου ή σου περνάει από το μυαλό η λάθος επιλογή σου να πας με ποδήλατο! Λίγο πιο κάτω ένα αυτοκίνητο από πίσω σου κορνάρει έντονα σε απόσταση αναπνοής, θέλοντας να σε προσπεράσει κι εσύ του «κλείνεις» το δρόμο! Είσαι στην άκρη, σε προσπερνάει ο τύπος, στολίζοντάς σε με τα… ελληνικά που έμαθε!
Συνέρχεσαι από το σοκ, αλλά μόλις βγήκε κάποιο άλλο από στενό παραβιάζοντας και το στοπ! Ευτυχώς, δεν τρέχεις και προλαβαίνεις να φρενάρεις για σώσεις τη ζωή σου! Συνεχίζεις την Οδύσσειά σου και στο φανάρι κλείνεσαι ανάμεσα στα αυτοκίνητα, χωράς δε χωράς και στην προσπάθειά σου να περάσεις από τις… Συμπληγάδες ένα χέρι με τσιγάρο έξω απ’ το αυτοκίνητο σου σε αποκλείει… παντελώς!! Ανάβει το πράσινο και αυτόματα χτυπάνε οι κόρνες των αυτοκινήτων λίγο πιο πίσω!
Αυτή η στιγμιαία εικόνα είναι παγκοσμίως, μάλλον, ελληνική πρωτιά! Ορισμένες φορές, ωστόσο, κορνάρουν πριν ανάψει το πράσινο φανάρι! Ειδικά σε ποδηλάτη που θεωρείται από τους πολύξερους οδηγούς μας, εμπόδιο στο δρόμο τους! Μετά από μεγάλη προσπάθεια κι έχοντας καρδιά λαγού όταν τον κυνηγάει ο σκύλος, φτάνεις κάπου, σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης και θέλεις να παρκάρεις το ποδήλατό σου!
Εννοείται πως αν το αφήσεις ξεκλείδωτο θα χαθεί από προσώπου γης σε λίγα λεπτά, οπότε αυτή η σκέψη εξαφανίζεται και σκέφτεσαι να το αλυσοδέσεις. Πού, σε ποιο σημείο, σε δέντρο, σε στύλο, μάλλον, πού αλλού, αφού δεν υπάρχει παρκινγκ ποδηλάτων!
Μια πόλη, τελικά, αφιλόξενη για ποδηλάτες, αφού, συν τοις άλλοις θεωρούνται κουλτουριάρηδες και γραφικοί!!! Η νοοτροπία του Έλληνα οδηγού είναι να μετακινείται παντού και πάντα με το αυτοκίνητό του, δείχνοντας έτσι την ανασφάλεια της υπεροχής του, το κλειστοφοβικό του άγχος και την αυτολατρεία του!
Από το αυτοκίνητο στο άλλο περιχαρακωμένο περιβάλλον του σπιτιού του δημιουργεί τα στεγανά που τον ωθούν τελικά στην αδράνεια, στην παθητικότητα και στην τυποποιημένη, πεζή του καθημερινότητα! Αυτή η Οδύσσεια της μετακίνησης του σημερινού ανθρώπου αντικατοπτρίζει και την πραγματικότητα της μίζερης, κακιάς εποχής μας που αν μη τι άλλο μας κάνει να είμαστε αγχώδεις, γεμάτοι αρνητική ενέργεια και δια βίου καχύποπτοι με όλα και με όλους!
