ΣΗΜΕΡΑ 8/3 είναι η Ημέρα των Γυναικών. Θα μπορούσε να πει κανείς σκωπτικά πως οι οι άνδρες… παραχωρούν μια μέρα στις γυναίκες το χρόνο κρατώντας για τον εαυτό τους όλες τις άλλες!
ΟΥΤΩΣ ή άλλως, η «Όγδοη» μέρα του Μάρτη, μας θυμίζει την «Όγδοη Μέρα» του Θεού! Τη μέρα, δηλαδή εκείνη που ο Δημιουργός, αφού έπλασε και τη γυναίκα, δεν την «πρόσθεσε» στον άνδρα ως κάποιο εξάρτημα του σώματός του… Την όρθωσε δίπλα του, πανέμορφη για να τον γοητεύει και εύπλαστη για να την προστατεύει! [Κι ας μην έγιναν έτσι τα πράγματα, διότι ο Θεός δεν υπολόγισε τον μετέπειτα αντρικό αρωστημένο εγωισμό κυρίως αντρών ηγετών, ενός ας πούμε Μπους, Πούτιν ή Ερντογάν, που σκοτώνουν εν ψυχρώ γυναικόπαιδα, ή τα ωθούν βίαια στην προσφυγιά! Οι εικόνες με τα γυναικόπαιδα στην Ουκρανία δεν χρειάζονται σχόλια.]
ΟΜΩΣ, όπως υποστηρίζει ο μύθος, ο Θεός, για να έχει ήσυχο το κεφάλι του, έδωσε στο «μισό του ουρανού» χαρίσματα τέτοια που να υπερνικούν σε πολλά επίπεδα τον άνδρα, ώστε το ανθρώπινο γένος να επιβιώνει, μετά από κάθε καταστροφή: Της χάρισε σωματική ανθεκτικότητα, ωριμότητα και ορθολογική σκέψη, ρεαλιστική αντιμετώπιση των γεγονότων, προνοητικότητα, μακροημέρευση, ενσυναίσθηση, διαίσθηση, ισχυρότερη υγεία, ικανότητα για ταχύτερη προσαρμογή στις ποικίλες αλλαγές της ζωής!
ΟΙ ΓΥΝΑΚΕΣ είναι «το μελλον του άντρα», σύμφωνα με τον Γάλλο ποιητή Λουί Αραγκόν. Ναι, αλλά τι γίνεται με το παρελθόν και το παρόν τους, που είναι γεμάτο ταπεινώσεις, εκμετάλλευση και γυναικοκτονίες; Το παρελθόν δείχνει πως το να είσαι γυναίκα
-όπως συμβαίνει σήμερα σε πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής, κυρίως μουσουλμανικές- δεν είναι ό,τι καλύτερο.
ΜΠΟΡΕΙ οι γυναίκες να υπήρξαν και να εξακολουθούν να είναι θύματα των αντροκρατούμενων κοινωνιών, όμως έχουν αναδειχθεί και πρωταγωνιστήσει διαχρονικά, σε αξιώματα και τομείς που δεν θα το περίμενε κανείς (“Χανιώτικα νέα”, “διαδρομές”, Σάββατο 5/3). Σήμερα δεν υπάρχει άβατο για τις γυναίκες πουθενά, τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες.
ΑΠΛΑ οι άντρες κρατούν ακόμη με πείσμα τα κλειδιά της ποσόστωσης σε όλους τους παραγωγικούς κλάδους, σε όλες τις δραστηριότητες, με τις αμοιβές πάντα κατώτερες, μάλιστα για ίδια εργασία! Έτσι, η περίφημη ισότητα των δυο φύλων παραμένει ένα δυσεκπλήρωτο αίτημα-όνειρο των γυναικών, με μια πορεία που εξακολουθεί να είναι μετ’ εμποδίων· έστω κι αν η μοίρα των γυναικών στις δυτικές κοινωνίες έχει αλλάξει κατά τις μεταπολεμικές δεκαετίες, όμως πάντα αυτή η εξέλιξη παρουσιάζει και πισωγυρίσματα.
