Ο πολιτικός λόγος µοιάζει να έχει µολυνθεί σε πολύ µεγάλο βαθµό από την τοξικότητα του διαλόγου στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπεραπλουστεύσεις, γενικεύσεις, χαρακτηρισµοί και αφορισµοί είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που τον συνθέτουν.
Είναι φορές που απορεί κάποιος µε το πόση κακία και µικροψυχία βγάζουν τα σχόλια και οι δηλώσεις πολιτικών προσώπων και γενικότερα ανθρώπων που έχουν δηµόσιο λόγο. Μοιάζει να προέρχονται από τις πιο σκοτεινές γωνίες του τυφλού οπαδισµού και να µπαίνουν όλο και πιο πολύ στη δηµόσια συζήτηση.
Μέχρι που κανονικοποιούνται και γίνονται µέρος της mainstream συζήτησης, αυτής που σε άλλες εποχές µπορεί να ήταν σκληρή, αλλά είχε κάποιες κόκκινες γραµµές που δεν τις ξεπερνούσε κάποιος εύκολα µε σεβασµό στους κανόνες ευγένειας.
∆ιανύουµε µια φάση που όση ουσία λείπει από τον πολιτικό λόγο, τόση κακία του περισσεύει. Κι αυτό δεν είναι θέµα πολιτικού πολιτισµού, είναι θέµα πολιτισµού γενικότερα.