Ένα σπουδαίο κείμενο της Κρητικής Αναγέννησης, ο “Απόκοπος” του Μπεργαδή σε ερμηνεία-σύλληψη-δραματουργία της Γεωργίας Πολοπετράκη παρουσιάζεται το Σάββατο και την Κυριακή στις 9.30 το βράδυ στο χώρο τέχνης “You C.A.” στην Καραϊσκάκη 76.
Ο “Απόκοπος” γράφτηκε από τον ενετοκρητικό Μπεργαδή, το τελευταίο τέταρτο του 15ου αιώνα. Εκδόθηκε το 1509 και είναι η πρώτη γνωστή έντυπη έκδοση ελληνικού βιβλίου σε δημοτική γλώσσα.
Πρόκειται για «μια αφήγηση ενός ονείρου, ενός ταξιδιού στον Άδη, τον Άδη των δημοτικών τραγουδιών, όπου ο αφηγητής συναντά δύο νεκρούς και συνομιλεί μαζί τους». «Ένας ύμνος για τις απλές καθημερινές χαρές της ζωής», όπως μας λέει η Γεωργία Πολοπετράκη η οποία επέλεξε το σπουδαίο αυτό κείμενο ως πεδίο της πτυχιακής της εργασίας στο Τμήμα Θεάτρου Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ.
•Η παράσταση “Απόκοπος” του Μπεργαδή αποτελεί αποτέλεσμα της πτυχιακής σας εργασία στο Τμήμα Θεάτρου Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ. Πώς προέκυψε η ιδέα;
Είχα διαβάσει το κείμενο πριν κάποια χρόνια και με γοήτευσε η αφηγηματικότητα του, το θέμα του και φυσικά η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο, μια γλώσσα πλούσια με υπέροχο άκουσμα. Ήθελα να ασχοληθώ με το κείμενο αυτό και το σκέφτηκα για διπλωματική αλλά όταν ήρθε η ώρα, κοιτούσα άλλα κείμενα γιατί το συγκεκριμένο το φοβήθηκα για το βάρος που φέρει. Τελικά γύρισα στην αρχική μου επιλογή, και αποφάσισα να αναμετρηθώ μαζί του με σεβασμό και αγάπη.
•Ποιες δυσκολίες συναντήσατε μιας και πρόκειται για ένα ποίημα γραμμένο σε μεσαιωνικά ελληνικά, γλώσσα κοινή της δημώδους βυζαντινής λογοτεχνίας, με πολλούς αρχαϊσμούς και στοιχεία του κρητικού ιδιώματος;
Η αλήθεια είναι ότι η γλώσσα είναι δύσκολη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι κατανοητή. Ειδικά εδώ στην Κρήτη είναι κομμάτι της ιστορίας μας, συνδέεται με τις ρίζες μας. Εκτός από την γλώσσα, μια άλλη δυσκολία, θα έλεγα μεγαλύτερη, είναι ότι ο Απόκοπος είναι ένα έμμετρο ποίημα γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο, και είναι μεγάλο στοίχημα να επικοινωνηθεί η ιστορία με μια αφήγηση που να υπερβαίνει τον έμμετρο λόγο αλλά που ταυτόχρονα να κρατά το μέτρο αυτούσιο στην μορφή του. Αυτά αποτέλεσαν πρόκληση για μένα και έκαναν την όλη εμπειρία ακόμα πιο δυνατή.
•Τι αφηγείται το θεατρικό κείμενο; Γράφτηκε ότι αποτελεί έναν ύμνο για της απλές καθημερινές χαρές της ζωής. Είναι έτσι;
Ο Απόκοπος είναι ένα ποίημα, μια ομοιοκατάληκτη αφήγηση ενός ονείρου. Ο αφηγητής εξιστορεί τι είδε στον ύπνο του, πως βρέθηκε στον Άδη και τι συνάντησε εκεί. Τι ζητούσαν να μάθουν οι νεκροί από αυτόν ‘’..είναι λιβάδια δροσερά; Φυσά γλυκύς αγέρας;’’ και τις αγωνίες τους . Βλέπουμε ότι στους νεκρούς λείπουν οι απλές καθημερινές στιγμές, απλές για εμάς που τις έχουμε δεδομένες, αλλά τελικά τόσο σημαντικές για αυτούς που τις στερούνται. ‘’τον ουρανό στερεύγονται, τον ήλιο ου θωρούσιν’’ . Ο Απόκοπος ενώ μας ταξιδεύει στον Άδη, των Άδη των δημοτικών τραγουδιών, είναι ένας ύμνος για την ζωή, για τις χαρές της, που υπάρχουν στις απλές στιγμές της καθημερινότητας. Η ουσία είναι να συνειδητοποιήσουμε την αξία αυτών των καθημερινών στιγμών και να μην την προσπερνάμε.
•Ποια είναι τα επόμενα θεατρικά σας σχέδια;
Ο καιρός που έχω επιστρέψει στην Κρήτη δεν είναι πολύς άρα για μένα η περίοδος αυτή είναι, θα έλεγα, ανιχνευτική. Ήδη υπάρχουν γνωριμίες, επαφές και συζητήσεις με άτομα που συγκλίνουν τα θέλω μας και κάποιες ιδέες που ζυμώνονται. Το παν για μένα, στο χώρο αυτό, είναι οι συνάντηση με ανθρώπους που θα εμπνέει ο ένας στον άλλον εμπιστοσύνη και θα έχουν τον ίδιο ενθουσιασμό που θα τους οδηγεί.
