Συγκίνηση και περηφάνια. Αυτές οι λέξεις ταιριάζουν καλύτερα στον χθεσινό αποχαιρετισμό του Μίκη Θεοδωράκη από τους συμπατριώτες του, λίγο πριν οδηγηθεί στην τελευταία κατοικία που ο ίδιος επέλεξε, τον αγαπημένο του Γαλατά.
Άνθρωποι κάθε ηλικίας, ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά, νέοι, άνθρωποι απλοί, πλημμύρισαν τη Μητρόπολη και “αγκάλιασαν” για τελευταία φορά τον Μίκη τους. Γιατί έτσι τον ένοιωθαν.
Δεν ήταν μόνο η μουσική του που άγγιζε τις καρδιές όλων. Πολυτάλαντος, χαρισματικός, μαχητικός, μια προσωπικότητα που ενέπνευσε και εμπνέει μέσα από το έργο του, τον αγώνα του για Ελευθερία και Δημοκρατία, ο Μίκης έκανε έναν ολόκληρο λαό να νοιώθει περήφανος, μα πιο πολύ τους Χανιώτες.
Και το έδειξαν χθες με το παρατεταμένο χειροκρότημά τους, τα τραγούδια του που σιγοτραγουδούσαν συγκινημένοι την ώρα που τον συνόδευαν στην τελευταία του βόλτα, στην “όμορφη πόλη”.
Καθώς η χώρα μας έκλεισε ένα από τα κορυφαία κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας της, το έργο του Μίκη παραμένει παρακαταθήκη για όλους μας, μα κυρίως τις νεότερες γενιές ώστε οι ιδέες που μετέφερε μέσα από το έργο του να βρουν συνεχιστές.
