Η ομορφιά… του Σεπτέμβρη

Σεπτέμβρης μπήκε, φθινόπωρο, καιρός για αλλαγές, λένε, για ανασυγκρότηση. Τώρα που έρχονται τα σύννεφα, λένε, εσύ πρέπει να σηκωθείς, να μαζέψεις το κεφάλι σου και να αντιμετωπίσεις την πραγματική ζωή.
Εγώ ξέρεις τι λέω; Πήγαινε ζήσε. Φύγε από εκεί που δεν ζεις, από εκεί που η ανάσα σου είναι βαριά και πήγαινε ζήσε. Πήγαινε ζήσε εκεί που δεν κλειδώνουν τις πόρτες τα βράδια, εκεί που σου λένε καλημέρα κάθε πρωί, εκεί που ο αέρας μυρίζει αλλιώτικα.
Πήγαινε ζήσε εκεί που βρίσκεις τον εαυτό σου, εκεί που ανήκεις, εκεί που ξεχνάς τι θα πει ελευθερία γιατί κάθε μέρα είσαι ελεύθερος.
Πήγαινε ζήσε, εκεί που γνωρίζεις όμορφους ανθρώπους κι εκεί που χαμογελάς πιο συχνά. Κάντο σιγά, ήρεμα, συνειδητά, αλλά κάντο, γιατί αλλιώς η ζωή σου θα είναι πάντα μικρή.
Πήγαινε ζήσε εκεί που έχεις χρόνο για μια ανατολή και για έναν ουρανό κεντημένο με τα “χανιώτικα νέα σύννεφα”, εκεί που μια βόλτα κρατάει όσο ένας έρωτας, εκεί που ο αέρας μυρίζει αλλιώς.
Πήγαινε ζήσε εκεί που αγαπάς, πήγαινε ζήσε μ’ αυτόν που αγαπάς. Άνοιξε την αγκαλιά σου σε όλα όσα σοφά σου φέρνει η ζωή.
Γιατι πάσχουμε από απλές και όμορφες στιγμές…