Το πρώτο από τα Εννιά Χωριά είναι το Βλάτος,
κατάφυτο από ελιές, σε μήκος και σε πλάτος.
Στην ενδοχώρα του Νομού, είναι θεμελιωμένο
και με περίσσιες ομορφιές, περιτριγυρισμένο.
Κατοίκους έχει λιγοστούς, μα Κυριακή και σκόλη,
ξαναγυρίζουν αρκετοί, που μένουνε στη πόλη.
Σύλλογος πολιτιστικός, υπάρχει στο χωριό μας,
που μεριμνά κι εργάζεται, για το… νοικοκυριό μας.
Πρόσφατα καθαρίσανε, γυρόδρομ’ από βάτους,
με Τσουρουνάκη, προσφορά, παιδί κι αυτό το Βλάτους
Και πικροδάφνες φύτεψαν, όπως και δέντρα άλλα,
κοντά σ’ αυτά π’ υπάρχουνε, κια δεν τα πήρ’ η μπάλα.
Μα και λουλούδια έχουνε, σε μια στροφή φυτέψει,
που είναι χάρμα οφθαλμών, τα μάθια όποιος στρέψει.
Μυρτιές και τριαντάφυλλα, στολίζουνε το χώρο
κι εμπνεύσεις, δίνουν που και που, στο ντόπιο ριμαδόρο.
Στο λουλουδόκηπ’ ώφειλα, ολόκληρη μια ρίμα,
ν’ αφιερώσω σήμερα, από αυτό το βήμα.
Μα ‘ναι πολλές οι ομορφιές, διαβάτη που δεν είδες,
ακόμα και θα πιάνανε, ολόκληρες σελίδες.
Όπως τ’ αδέλφια γίγαντες, που δίπλα μεγαλώνουν
λεύκες που καβουσιου νερό, πίνουνε και ψηλώνουν.
Μιας μάνας ειν’ γεννήματα, δίπλα το ένα στ’ άλλο,
πιο έιναι υψηλότερο, στοίχημα δεν θα βάλω.
Εις το χωριό μας σύντομα, θα έχουμ’ εκδηλώσεις,
π’ έγκαιρα θ’ ανακοινωθούν και έκπληξη θα νιώσεις.
Αυτά μονάχα σκέφτηκα, για σήμερα να γράψω,
μα να υμνώ τον τόπο μου, ουδέποτε θα πάψω.