Οι όψεις ενός νομίσματος

Εκείνο το οποίο έγινε αντιληπτό μετά το Οικονομικό φόρουμ των Δελφών είναι ότι το δίλημμα ετέθη. Ο κ. Τσίπρας λέει: «Εμείς με τον λαό, εσείς με τις ελίτ», ο κ. Μητσοτάκης απαντά: “Γρήγορα εκλογές για ν’ αναπνεύσει η κοινωνία”. Μένει πια ξεκάθαρα οι πολίτες να αναλάβουν ρόλο σε αυτά τα διλήμματα.
Οι έρευνες δεν δείχνουν μέχρι τώρα ότι υπάρχει ένα ξεκάθαρο ρεύμα “φύγετε”. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. συντηρούν τα ποσοστά τους και μην εκπλαγείτε αν αγγίξουν το 65%. Υψηλός στόχος, αλλά σε εποχές διλημμάτων και πόλωσης δεν είναι ανέφικτος.
Παρά ταύτα η Δημοκρατία χρειάζεται τα μικρά κόμματα, όχι ως “τσόντα”, αλλά ως μια καθαρή φωνή συναινετικών διαδικασιών.
Η αίσθησή μου είναι ότι άλλη λύση πέραν του να εξαντλήσει την τετραετία ο κ. Τσίπρας δεν έχει.
Χρειάζεται αρκετό χρόνο για να “ρεφάρει”. Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να παρουσιάσει το σχέδιό της για το μέλλον, που μας αγγίζει πια.
Πάντως, αυτός ο νεολογισμός “απεύθυνση προς τον προοδευτικό χώρο” του κ. Τσίπρα, μάλλον λεηλατήθηκε από την οργή της κας Γεννηματά.
Είναι αλήθεια ότι ο κ. Τσίπρας εμφανίζει μια ικανότητα προσαρμογής σε νέα δεδομένα, που ο ίδιος παράγει. Χθες με τα “αεροψεκαστικά”, σήμερα με την Κεντροαριστερά. Δεν ξέρω ποιος “τσιμπάει”.
Είναι αλήθεια επίσης ότι ο κ. Μητσοτάκης ως προσωπικότητα είναι η καλύτερη φιλελεύθερη πρόταση που διαθέτει η συντηρητική παράταξη, που είχε αφυδατωθεί από τον κρατισμό και τον πελατειασμό.
Για να δούμε…