Ακόμη και αν ήθελαν να παρομοιάσουν την χώρα με παράδεισο δεν θα το τολμούσαν παρά τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες και την κατακόρυφη αύξηση του τουρισμού, που όμως δεν αρκεί για να καλύψει τα τεράστια κενά στην κοινωνία και την οικονομία.
Έστω ότι επιθυμούσαν να επιδείξουν μια εικόνα της χώρας που αν μη τι άλλο προσελκύει τον μέσο Ευρωπαίο, δεν θα μπορούσαν τελικά να το κάνουν γιατί οι ταχύτητες ανάπτυξης διαφέρουν από την μια ευρωπαϊκή χώρα στην άλλη.
Και όμως: δεν είναι και λίγες οι φορές που επιχειρούν να ταυτίσουν την Ελλάδα – με γνώμονα την υποτιθέμενη αυξητική αναπτυξιακή τροχιά – με τις χώρες αυτές όπου τα κοινωνικά συστήματα λειτουργούν από δεκαετίες με ορθό τρόπο.
Στην προσπάθειά τους αυτή, αρωγός είναι κάθε πόρισμα της ΕΛΣΤΑΤ που καταδεικνύει ποσοστιαία μεταβολή τα χρόνια της κρίσης. Λες και όλα αλλάζουν μονομιάς προς το καλύτερο τις εποχές των περικοπών και της λιτότητας.
Δεν είναι όμως καινούργιο το στοιχείο. Και οι παλαιότερες κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία αυτά για να “αποστομώσουν” τις αντιπολιτευτικές φωνές. Γνωστή αν μη τι άλλο η τακτική.
