Υπάρχουν περιπτώσεις που οι τιμώμενοι τιμούν τα βραβεία περισσότερο απ’ ότι τα βραβεία τιμούν τους τιμώμενους. Η πρώτη σκέψη που έκαμα όταν πληροφορήθηκα για την απονομή του Αργυρού Μεταλλίου της Τάξης των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών από την Ακαδημία Αθηνών στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, με αφορμή τα πενήντα χρόνια από την ίδρυσή της και σε αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς της στη διεθνή προβολή της Ορθοδοξίας, την ειρήνη, καταλλαγή και συνεργασία των θρησκειών καθώς και την κοινωνία γενικότερα.
Καμία αντίρρηση. Μεγάλη η τιμή και για την Ορθόδοξο Ακαδημία, και για τον τόπο μας γενικότερα, η περί ης ο λόγος βράβευση. Δικαιολογημένη, λοιπόν, απόλυτα η συγκίνηση, τόσο του προέδρου του Δ.Σ. της μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου που παρέλαβε το Μετάλλιο, όσο και του γενικού διευθυντή της Κωνσταντίνου Ζορμπά, που παρευρέθηκε μαζί με φίλους της στην τελετή που έγινε πριν από 20 ημέρες (21 Δεκεμβρίου) στην ετήσια πανηγυρική συνεδρία του ανώτατου πνευματικού Ιδρύματος της χώρας. «Υπεράξιον», ωστόσο το «συντελεσθέν και συντελούμενον» εδώ και μισό αιώνα έργο «στο κόσμημα αυτό της Κρήτης και της Ορθοδοξίας», που «οραματίστηκε, εμπνεύστηκε και υλοποίησε», ο μακαριστός μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης έχοντας «συγκυρηναίο και αρωγό τον επί σειρά ετών πρώτο γενικό διευθυντή αυτού δρα Αλέξανδρο Παπαδερό», για να χρησιμοποιήσω φράσεις του κ. Αμφιλοχίου απ’ τον πρόλογό του στο φετινό ιδιαίτερα επιμελημένο και βέβαια συλλεκτικό, 160 έγχρωμων σελίδων, «Επετειακόν Ημερολόγιον» του Ιδρύματος.
«Το ανά χείρας συλλεκτικό Επετειακό Ημερολόγιο του 2018 είναι ένα μικρό αντίδωρο προσφοράς της ΟΑΚ προς την Εκκλησία και προς την Κοινωνία. Μέσα στις σελίδες του, συλλέξαμε μικρές και μεγάλες στιγμές από τον χώρο και τον χρόνο. Κείμενα για να ανιστορηθούμε, να προβληματιστούμε και να ευχαριστήσουμε όλους όσοι πορεύτηκαν μαζί μας αυτά τα χρόνια προς δόξαν Θεού! Φωτογραφίες που συνθέτουν το αμάλγαμα των προσώπων και των δράσεων του Ιδρύματος σ’ έναν κατάλευκο καμβά, όπου παρουσιάζονται στιγμές ενός γόνιμου διαλόγου και προβληματισμού μεταξύ όλων των Ορθόδοξων και των άλλων, των ετέρων Χριστιανών ή μελών άλλης θρησκείας καθώς και ενδεικτικές δράσεις αναφοράς περί της διαλεκτικής μεταξύ θρησκείας και Επιστήμης». Τα που γράφει, μεταξύ των άλλων, στον πρόλογό του, παρουσιάζοντάς το ο νυν γενικός διευθυντής. «Εξ ονύχων ο λέων», σκέφτομαι περιδιαβάζοντας τις σελίδες του. Τι έργο κι αυτό του Παππού, που συνήθιζε να λέει ότι η Ορθοδοξία είναι πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα ορθοπραξία! Και τι ευλογία για τον τόπο μας!
«Η διεξαγωγή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην ΟΑΚ (Ιούνιος 2016) ως κορυφαίου εκκλησιαστικού αλλά και ιστορικού γεγονότος των τελευταίων αιώνων επιβεβαίωσε -συμβολικά και κυριολεκτικά- ότι το Ίδρυμα επί πενήντα έτη διακονεί την Εκκλησία, τον άνθρωπο και τις πανανθρώπινες αξίες», επισημαίνει στον δικό του πρόλογο ο κ. Αμφιλόχιος για να σταθεί στη συνέχεια στις επετειακές εκπαιδευτικές και συνεδριακές εκδηλώσεις με τίτλο «50 Χρόνια – 50 Συνέδρια – 50 Ιστορίες», που άρχισαν τον Οκτώβριο του 2017 και ολοκληρώνονται τον Μάιο του 2018. Για μια «συνάντηση του παρόντος με το παρελθόν με προοπτική το μέλλον», πρόκειται, μας λέει. Ποιος είπε ότι η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης δεν συνεχίζει το έργο της «ως είναι μαθημένη», ανεξάρτητα απ’ τις όποιες τιμές»;
«Η κάθε μέρα είναι ένα δώρο»
Ένα τετράστιχο από το βιβλίο της «Η νυχτωδία των συνόρων» και ένα «μήνυμα» από την καταξιωμένη διεθνώς μεγάλη Ελληνίδα ποιήτρια Βικτωρία Θεοδώρου (γεννήθηκε το 1926 στα Χανιά και ζει στην Αθήνα), η απάντηση στις ευχές που της έστειλα για τη νέα χρονιά. Το τετράστιχο: «Ως Κρήτη γέρνω αργά και το γνωρίζω/ Μέσα στον ανεπαίσθητό μου βραδύ σεισμό/ Υπάρχω μες στις ώρες και ξανανθίζω/ Μακριά είν’ ακόμα η ώρα του αποχωρισμού». Το «μήνυμα»: Η κάθε μέρα είναι ένα/ ΔΩΡΟ! Καλοστρατιές τις μέρες που έρχονται! Και γι’ αυτήν και για την κόρη της την (επίσης ποιήτρια) Ειρήνη Σπανουδάκη, που “λειτουργεί” και ως γραμματέας της, αλλά και για όλους μας το γράφω. Κι αν έχουμε ανάγκη τον λόγο της Βικτωρίας!
