Η πάχνη της κραυγής του μύστη

Κάποια στιγμή όλα αλλάζουν. Τίποτε δεν είναι το ίδιο πιά. Αλλάζεις κι εσύ. Σκοτάδι θνητό. Μελωδίες απο καστρα που έπεσαν. Απο τους άγριους πειρατές του εντός σου. Και ύστερα, το απόλυτα εκθαμβωτικό της απουσίας. Και είναι αυτα που άφησες, σε μακρινά λιμάνια, κρυμένα δειλινά. Και μυστική αυγή. Κι η βροχή πέφτει σα θλιμένο χειροκρότημα. Κοφτερές μελωδίες οι αθιβολές. Ευχεσαι να πέσει μελάνι και να τις σκεπάσει. Όμως αυτες αναδεικνύονται ξανά. Ως αρχέγονο χαρακτικό. Που αρνείται να υποκύψει στο μέλαν. Ξαναρίχνεις μιά ματιά αλλιώς. Είναι αυτό το ”αλλιώς”, που κάνει τη διαφορά. Εξεζητημένος μπαρόκ πνευστός ήχος, η απουσία. Θα ‘θελες κάτι πιο απλό. Όπως οι σκόρπιες στιγμές του παρόντος. Παράξενο μειδίαμα έχει η σιωπή. Σε λίγο θα πεθάνει η νύχτα. Και το ”εντός” σου, βρεγμένο τσιγάρο. Ξεχασμένο πάνω στην αρχαία κραυγή του μύστη. Ενα γρατσουνισμένο είναι. Σα μυστική λαβωματιά σε παιδικό γόνα. Παράσημο του παιχνιδιού. Περίεργο που το παράσημο του παιχνιδιού, είναι πάντα μιά πληγή. Σε ενα ξένιαστο χαμόγελο. Ανακατεμένο συναίσθημα. Γλυκιά γεύση με μια κρυφή αλμύρα. Ως εξωτικό έδεσμα, χώρας μακρινής. Η παρουσία μοιάζει με τόπο μακρινό. Κι η ανάσα, ρουφηξιά σέρτικου τσιγάρου. Λίγο πριν το ξημέρωμα. Όλα μοιάζουν να ξεμακρένουν. Καθώς ξεμακρένεις και ‘συ. Μέσα στη πάχνη της αυγής. Το άγνωστο είναι πάντοτε καινούργιο. Που έχει μια φλόγα μυστική. Που αντανακλάται σε κάθε δάκρυ. Είναι ακριβά τα δάκρυα. Και σπάνια, όσο ο χρόνος μεγαλώνει. Γράμμα με άγνωστο παραλήπτη. Νοσταλγείς την απλότητα της ρίζας. Ρήτορας ειρωνικός. Που ασκητεύει μέσα στις ερήμους σου. Η απουσία δυσκολεύει τη σκέψη. Με τη φλυαρία της. Θέλεις ν’ αφουγκραστείς το ψιθύρισμά σου. Μα η σιωπή είναι πολύ βαριά στο άγρυπνο σκοτάδι σου. Θα πρέπει να είσαι καθαρός για να πλησιασεις το θυσιαστήριο. Ενα μόνο δάκρυ, είναι η καθαρτήρια νίψη. Μειδίαμα μυστικό, εχει το λυκαυγές σου. Πρέπει να συνηδητοποιήσεις οτι άλλαξε κάτι, για ν’ αλλάξει πραγματικά. Και ‘συ, με την υφαντή σου βούργια στη πλάτη, χαμογελάς. Καθώς φεύγεις. Μέσα στη πάχνη της κραυγής του μύστη.