Η πάλη για την Ειρήνη και τη Φιλία των λαών είναι αναγκαία και επιτακτική

Κύριε διευθυντά,
οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ΗΠΑ – ΡΩΣΙΑΣ αλλά και ΚΙΝΑΣ, ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΓΑΛΛΙΑΣ πυροδοτούν μια γενικευμένη γεωπολιτική αστάθεια με ολοένα και πιο έντονη την οσμή του πολέμου από τα Βαλκάνια ως τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Ο πόλεμος άλλωστε σ’ όλο αυτό το γεωπολιτικό τόξο ποτέ δε σταμάτησε ενώ όταν έφτασε στην Ουκρανία, μόλις πριν τρία χρόνια, απειλήθηκε η παγκόσμια Ειρήνη.
Ομως στις μέρες μας οι λαοί της περιοχής και ο λαός μας νιώθουν έντονα την απειλή του πολέμου και ακόμη πιο έντονη την αδυναμία τους να αντιδράσουν απέναντι σε μια κατάσταση που απειλεί θανάσιμα τη ζωή και το μέλλον τους. Το μεγάλο πρόβλημα  των λαών είναι η σύγχυση (συνέπεια της αποσυγκρότησης του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος)  για το ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι τους και πως θα σταθούν συγκροτημένα και αποτελεσματικά απέναντι στο κοινό συμφέρον τους και τη ζωτική ανάγκη τους για Ειρήνη. Γιατί ξεκάθαρα και απολύτως αντικειμενικά η εργατική τάξη, ευρύτερα οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες, όλοι οι άνθρωποι της δουλειάς όχι μόνο δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τα πολεμικά σφαγεία, μα είναι τα παιδιά τους που θα σφαχτούν άδικα και όλα τ’ άλλα δεινά του πολέμου πάλι δικά τους θα είναι. Βέβαια όταν σκοτώνονται οι λαοί κάποιοι ποντάρουν να κερδίσουν και πρέπει και αυτό να το έχουμε ξεκάθαρο. Γιατί οι πόλεμοι ποτέ δε γίνονται τυχαία, για πλάκα, από κάποιους τρελούς ή για την ωραία Ελένη. Έχει σημασία στις μέρες μας να δούμε με καθαρό βλέμμα τον αντιδραστικό και επικίνδυνο ανταγωνισμό της ελληνικής και της τουρκικής αστικής τάξης για όμορους ρόλους και μεγάλες μπίζνες από τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο μέχρι τα Βαλκάνια στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.
Οι ΗΠΑ με κυρώσεις- εντάξεις χωρών των Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και με κάθε τρόπο θέλουν να εμποδίσουν τις ροές ενέργειας (κυρίως φυσικού αερίου) από τη ΡΩΣΙΑ  προς την Ευρώπη. Είναι ένα κρίσιμο σημείο της γενικευμένης γεωπολιτικής σύγκρουσης ΗΠΑ – ΡΩΣΙΑΣ.  Όμως η Ευρώπη χρειάζεται ενέργεια. Απ’ αυτή την άποψη οι ΗΠΑ ευνοούν άλλους δρόμους μεταφοράς κυρίως από Νότο, ενώ όχι τυχαία οι εφοπλιστές αγοράζουν τάνκερ, γιατί εκτός από αγωγούς το συμπιεσμένο σε τάνκερ αέριο (LNG) μάλλον θα έχει την τιμητική του. Σ’ αυτή τη βάση ακόμη και κοιτάσματα αρκετού βάθους, σαν αυτά της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, αποκτούν αξία μιας και πρόκειται για πηγές κοντά σε διψασμένες ενεργειακά αγορές. Ομως μπορεί να ρυθμιστεί ειρηνικά η ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου ή γύρω από την Κύπρο; Και ποιος θα ελέγχει τους δρόμους μεταφοράς της ενέργειας με τάνκερ, αγωγούς ή καλώδια; Χοντρά συμφέροντα και άγριο παιχνίδι πρώτα – πρώτα μεταξύ των ιμπεριαλιστών, μα κρίσιμος ο ρόλος μιας σειράς περιφερειακών δυνάμεων και κάθε αστικής τάξης. Η ελληνική και η κυπριακή αστική τάξη κάθε άλλο παρά υπολείπονται σε βλέψεις και τυχοδιωκτισμούς.
Εχοντας κόψει το λοξοκοίταγμα προς Ρωσία η ελληνική αστική τάξη βαθαίνει πρωτόγνωρα την ιμπεριαλιστική της εξάρτηση από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, δίνει τη χώρα ωμά σαν ορμητήριο σ’ αυτούς τους γνωστούς φονιάδες των λαών και εμπλέκεται ενεργά πλέον στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών. Παρότι έχει βυθίσει τον λαό στη φτώχεια δίνει δισ. για τα F16 στις ΗΠΑ και συζητάει για γαλλικές φρεγάτες. Ολα αυτά τα σιδερικά, που μαζεύει χρόνια τώρα, είναι μαζί με τις βάσεις διαρκώς στην υπηρεσία των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ. Οι Χανιώτες και μόνο από ασκήσεις και βολές είναι σίγουρο πως εισπράττουμε ήδη σημαντικό ορατό και αόρατο κόστος απ’ όλη αυτή την κατάσταση. Μα για να επανέλθουμε, το κυριότερο είναι πως κινδυνεύουμε όλοι οι λαοί (και ο λαός μας) για των κάθε λογής αφεντάδων τις μπίζνες και τα γεωπολιτικά συμφέροντα.
Απέναντι σ’ αυτούς τους κινδύνους για τη ζωή μας και τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας, οφείλουμε να προτάξουμε την πάλη μας. Οι ψευτοπαλικαρισμοί των Καμμένου – Κοτζιά, που την άλλη φορά λέει στο Αιγαίο «η αντίδρασή μας δε θα είναι ειρηνική», μπορεί ν’ αντιστοιχούν στις τυχοδιωκτικές βλέψεις της αστικής τάξης. Αλλωστε η αστική τάξη σ’ αυτό το πλαίσιο έχει φτάσει να συμμαχεί στενά με το φασιστικό κράτος της Αιγύπτου και με το πιο δολοφονικό κράτος στον πλανήτη, το σιωνιστικό Ισραήλ. Ομως κανένας έντιμος άνθρωπος της δουλειάς, κανένας δημοκράτης, κανένας αληθινός πατριώτης δεν έχει τα παιδιά του για σφάξιμο για τους τυχοδιωκτισμούς της πλουτοκρατίας και την εμπλοκή της στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών που μπορούν να φέρουν τον πόλεμο ακόμη και στο Αιγαίο ή στην Κύπρο.
Δε θέλουμε να τρομάξουμε κανέναν, όμως η υπεράσπιση της Ειρήνης έχει ανάγκη τους αγώνες μας. Αλλωστε η υποταγή του λαού στους αστικούς σχεδιασμούς βαθέματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και πολεμικής εμπλοκής της χώρας και στην εθνικιστική τύφλωση, έχει συνολικά για τη ζωή του λαού ολέθριες συνέπειες. Γιατί μια τέτοια κατάσταση παραλύει συνολικά τις λαϊκές αντιστάσεις και διευκολύνει την επίθεση του κεφαλαίου που δεν θα σταματήσει αν δε τη σταματήσει η λαϊκή πάλη…
Απ’ αυτή την άποψη η τοποθέτηση της κάθε αριστερής οργάνωσης έχει σημασία. Όπως δεν επιτρέπονται ευκολίες και ανοησίες του στυλ «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του», άλλο τόσο είναι απαράδεκτη και καθαρή απόδειξη υποταγής η τοποθέτηση που νομιμοποιεί τους επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς της ντόπιας αστικής τάξης υιοθετώντας το αφήγημά της περί επιθετικής Τουρκίας. Η τοποθέτηση του ΚΚΕ (και όχι μόνο του ΚΚΕ) σ’ αυτό το ζήτημα είναι χαρακτηριστικές και ανάλογα πίσω από τη γραμμή της αστικής τάξης με ένσταση στο φιλοατλαντισμό της, στέκεται και στο Μακεδονικό. Οι ανόητες ιδεοληψίες περί ιμπεριαλιστικής Ελλάδας δε εμποδίζουν το σύρσιμο επί του πρακτέου στο βασικό αστικό αφήγημα.
Είναι ανάγκη να καταδειχτεί ο αντιδραστικός ανταγωνισμός των δύο αστικών τάξεων στο Αιγαίο και να μη μένουμε μονάχα στην καταδίκη του φασιστικού Τουρκικού κράτους. Η σύγχυση και κυρίως η απογοήτευση μπορούν και πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν με την επιδίωξη της Κοινής Δράσης όλων αυτών που τίμια θέλουν να παλέψουν για την Ειρήνη ενάντια στον καρκίνο των βάσεων και τη μετατροπή του τόπου μας σε ορμητήριο των φονιάδων των λαών.
Να γιατί την Πέμπτη 22 Φλεβάρη στις 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Χανίων μπορούμε και πρέπει να είμαστε ακόμη περισσότεροι στη συνέλευση του συντονισμού συλλογικότητες – οργανώσεις – αγωνιστές ενάντια στις βάσεις και να πάρουμε αποφάσεις αγώνα.
Ν. Κοκολαντωνάκης ,
μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης