Η παρανόηση των δεξιών

Αγαπητέ, κύριε Ιωσήφ Φοίβο,

είναι αλήθεια, ότι το ανωτέρω -μεταξύ σοβαρού και γελοίου- άρθρο σας- με απασχόλησε αρκετά και το ξαναδιάβασα. ΄Όχι ότι γράψατε κάτι το εξαιρετικό -απλά και τα γνωστά τετριμμένα πράγματα που κατά κόρον γράφονται ή λέγονται- αλλά τα γράψατε με τόσο μεγάλη δόση ιδιαίτερου ύφους και ήθους, δίκην 40 καρδιναλίων, Μάρξ, Κικέρωνα και Αϊνστάϊν για τους “κακόμοιρους τους … δεξιούς οικογενειάρχες”, και “τους σοβαρούς ψηφοφόρους” κι αναρωτήθηκα σάμπως ανακάλυψα τον άνθρωπό μου. Αυτόν ντε, που -“τρεις και ο κούκος” θα σώσουν σύμπαντα τον κόσμο και θα τον οδηγήσουν σε μια θεμιτή ή καλή κοινωνία και οικονομία, κι αναθάρρησα!.
Αγαπητέ κ. Ιωσήφ Φοίβο, πάντα γράφω με χιούμορ και θα με αδικήσετε αν καταλογίσετε έστω ίχνος “ειρωνείας” ή επιτιμητικής επιθετικότητας: Μακριά από μένα τέτοιες συμπεριφορές και συναισθήματα, γιατί η ταπεινότητά μου αγαπά και σέβεται σε απόλυτο βαθμό το ελεύθερο, κοινωνικό, διαφορετικό, μοναδικό κι ανεπανάληπτο ανθρώπινο πρόσωπο, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ των όποιων διαφορετικών τους υπαγωγών – καταβολών: Μόνο έχω κι εγώ σαν απλός και αδύναμος άνθρωπος ένα -ας πούμε- ελάττωμα: Δεν χαρίζω “κάστανα” ούτε στον αδελφό μου, όταν μερικοί έξυπνοι και καλοπερασάκηδες της ζωής αποτιμούν -δίκην κήνσορος- το πνευματικό ύψος των όποιων συνανθρώπων μας -και ποιός είστε εσείς που θα το κάνετε αυτό;-, ειρωνεύονται και περιγελούν το απλό πρόσωπο χιλιάδων και χιλιάδων Ελλήνων πολιτών και ικανοποιούν τον αρρωστημένο τους ψυχισμό τοποθετώντας στο “κούτελο” τους την ταμπέλα του “Δεξιού, του δήθεν καλοδιορισμένου και σε καλοπληρωμένες -αυτό διαπίστωσες;- , του φίλου των εφοπλιστών, των καλοπερασάκηδων οικογενειαρχών κ.λ.π, κ.λ.π.
Όποιος, κ. Ιωσήφ Φοίβο, αποτιμά το πνευματικό ύψος των συνανθρώπων του, θα σού απαντήσουν και οι νέοι μας επιστήμονες των κοινωνικών επιστημών και κυρίως, οι κοινωνιολόγοι και ειδικοί ψυχολόγοι, ότι τελικά ΑΠΟΤΙΜΟΥΝ το δικό τους πνευματικό ύψος. Όταν δείχνεις με το δάχτυλο κάποιον [για να τον επιτιμήσεις, ειρωνευτεις, χλευάσεις, κατηγορήσεις κ.λ.π] ΤΟΤΕ, τα υπόλοιπα τέσσερα [4] δάχτυλα του αυτού χεριού, ΓΥΡΙΖΟΥΝ πίσω ΣΕ ΣΕΝΑ: Και το άλλο: Κανείς, μά κανείς δεν θα γνώριζε ότι το πανέμορφο πουλί, το Παγώνι, ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ, αν είχε αυτό την πρόνοια να ΚΡΑΤΑ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ Του. Αυτά είναι εμπειρικές -δηλ. βιωματικές- αλλά και επιστημονικές γνώσεις. Ύστερα για ποιά “ΔΕΞΙΑ” και “ΔΕΞΙΑ” τσαμπουνάς κι ότι είναι πολυθεσίτες, πλούσιοι [πως εγώ των 79 ετών αγροτόπαιδο και φτωχόπαιδι έχω ακριβώς διαφορετική γνώση κι άποψη!!] κ.λ.π.
Μα πού ζείτε κ. Ιωσήφ Φοίβο! Γιατί δεν κάνετε μια μικρή γύρα στις δημόσιες υπηρεσίες κι οργανισμούς και θα εκπλαγείτε [σιγά να μην το γνωρίζετε] πόσοι “κακομοίρηδες Δεξιοί” εργάζονται σε σχέση με τους άλλους, τους “προοδευτικούς” και “διανοούμενους” της εν γένει Αριστεράς. Κι αν συμβεί να γίνει η έρευνα και μελέτη σου, εδώ στο όμορφο νησί μας, τότε είναι που γελάσει και το “παρδαλό κατσίκι”! Μα, τέτοιες αναλήθειες! Αρχίζω να δικαιώνω τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, όταν αναφέρθηκε προσφυώς για τους γνωστούς “Αιθεροβάμωνες” !!.
Αλλά σκέπτομαι και το άλλο: Ο αγαπητός κ. Ι. Φοίβος και το υπόλοιπο συνάφι της Αριστεράς και της Ακραίας Αριστεράς [Κομμουνισμός και πέρα του Κ.Κ.Ε.] αγνοούν ότι η “ΕΠΑΡΑΤΟΣ αυτή Δεξιά” είναι και η “ΝΙΚΗΤΡΙΑ” του Εμφυλίου Πολέμου; Είπα Νικήτρια; Ανακαλώ, γιατί αυτοί αποδείχτηκαν -θα τα διαπιστώσετε όλα αμέσως παρακάτω, παρότι εσείς τα γνωρίζετε στην τελευταία λεπτομέρειά τους-” ΑΦΕΛΕΙ”Σ και άκρως “ΜΠΟΥΝΤΑΛΆΔΕΣ” [Έχουν οι καλοί γείτονές μας Τούρκοι κάτι όμορφες λέξεις, κυριολεκτικές στο έπακρον!!] και, συνακόλουθα ο τίτλος του άρθρου σας θα κυριολεκτούσε, αν γραφόταν: ” Η Αφέλεια και η μπουνταλοσύνη των δεξιών”. Για ποιά “Δεξιά” αναφέρεστε κ. Ιωσήφ Φοίβο!!. Εγώ, από μελέτες κοινωνιολογικές [θα τα πούμε παρακάτω] πάνω από 15 χρόνια για τα αίτια και τα προβλήματα του Εμφυλίου Πολέμου, γνώρισα μια -όπως την λέτε εσείς, διότι κατ’ εμέ είναι παραμύθια των πολιτικών που διαχωρίζουν τους απλούς πολίτες σε αριστερούς, δεξιούς, δεξιόστροφους και αριστερόστροφους, σε εξωφυλλαρούχους, κομμουνιστές, καπιταλιστές, και καλοπερνούν κλείνοντάς τους σε πολιτικά μαντριά κ.λ.π.- που την ονομάζετε εσείς “ΔΕΞΙΑ” φτωχών κι αναλφάβητων χωρικών κι αγροτών που έχασαν ΑΔΙΚΑ των ΑΔΙΚΩΝ τα νεαρά βλαστάρια τους, τα φαντάρια, και χιλιάδες συγγενικά τους πρόσωπα στα γνωστά τότε γεγονότα του διχασμού και των ετέρωθεν αντεκδικήσεων, και φυσιολογικά όλοι αυτοί κακόμοιροι πατριώτες Έλληνες στήθηκαν -και πολύ σωστά έπραξαν- απέναντι στα άλλα, δηλ. τα λεγόμενα από εσάς Αριστερά χαρακώματα κι αποτελούσαν το πενιχρό ποσοστό του 5-7% του συνόλου Ελληνικού πληθυσμού. Γιατί κάνετε σύγχυση αυτών των δύστυχων ανθρώπων με τις συνέπειες των τριών βασικών κοινωνικών και οικονομικών συστημάτων, δηλ. του Κομμουνιστικού, του επάρατου Καπιταλιστικού και του Φιλελεύθερου; [τώρα κολλήσατε οι εξυπνάκηδες -γιατί δεν σας πήγαιναν οι “φιλελεύθεροι”- και τον όρο “νεο” και ησυχάσατε! Ύστερα, πάλι που είναι τα δικά σας συστήματα, οικονομικά και κοινωνικά, γιατί δεν γράφετε ούτε μία λέξη, ώστε να πείσετε τον “λαουτσίκο” για μια θεμιτή ή καλή -έστω- οικονομία και κοινωνία; Πού είστε και δεν φαίνεστε; Με τα λόγια δεν γίνεται τίποτε. Τι να σας κάνω, αν γνωρίζατε Ποντιακή γλώσσα, θα σας έλεγα ένα Ποντιακό γνωμικό της αλησμόνητης μάνας μου, κάτι δηλ. για “πορδές” και “χυλό” καλαμποκιού! Ας είναι: Ξέρετε, κύριε Ιωσήφ Φοίβο, πόσο χρήσιμα πράγματα διαπραγματευόμαστε και συζητάμε τώρα κι αμέσως παρακάτω [το έκανα άλλες δύο φορές για απλή ενημέρωση, γιατί απεχθάνομαι την Επιλεκτική Μνήμη] θα γίνει ενημερωτική ανάλυση για την “ταμπακιέρα” [την αποφεύγετε σαν τον διάολο το θυμίαμα!], δηλαδή ποιά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ είναι αυτή η “νικήτρια” του πολέμου “Δεξιά” [πάντα εντός εισαγωγικών, γιατί έλεος πια τα παραμύθια και νεφελώδη ιδεολογήματα της Αριστεράς], ποιά είναι αυτή ή ¨Αγία”, “προοδευτική” και “Δημοκρατική’ Αριστερά!! όχι, βέβαια, από μένα, αλλά από εξέχουσες εμβληματικές φυσιογνωμίες Αριστερών και Αρχικομμουνιστών, αληθινών Ελλήνων πατριώτων, που βίωσαν στο “πετσί” τους όλα τα γεγονότα από την Κατοχή ως την ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ!! Από μέρους μου, και για ενημέρωση [όχι δική σας, εσείς τα ξέρετε στην τελευταία λεπτομέρεια] του απλού λαού μας που ένα μεγάλο μέρος του είναι βυθισμένο ακόμη στον λήθαργο της ΑΓΝΟΙΑΣ και της ανείπωτης ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ [σας βγάζω το καπέλο!], θα παραθέσω κοινωνιολογικώς μια εισαγωγή, αρκετά ενδιαφέρουσα, για να γνωρίζουμε στοιχειώδη πράγματα:
Αλλά, αγαπητέ κ. Ιωσήφ Φοίβο, πρόσεξα ότι προβάλλατε ένα σύμβολο “πεντάστερο σφυροδρέπανο” και ενθουσιάστηκα, παρά την πικρία και στενοχώρια μου από το άδικο και απαξιωτικό σας για μερίδα συνανθρώπων μου άρθρο σας: Είπα ενθουσιαστικά: Εδώ, έχουμε έναν άνθρωπο δικό μας, επαναστάτη, κινηματία, κομμουνιστή -πέρα από το Κ.Κ.Ε, βέβαια, ποιό Κ.Κ.Ε;- και θυμήθηκα που συχνά μετείχα στις εκδηλώσεις κι ομιλίες στην γνωστή αίθουσα της Οδού Μάρκου Μπόταση, κοντά στην γνωστή Κλινική, ομάδων της ακραίας Αριστεράς, με τη δική τους ιδεολογία, τον πόθο και οίστρο για καλύτερη κοινωνία κι αντίδραση ενάντια στις πολλαπλές καταπιέσεις και εκμεταλλεύσεις των ανήμπορων και φτωχών συνανθρώπων μας και ηλεκτριζόμουν από τις προσπάθειες αυτών των νέων -κυρίως, ανθρώπων που μάχονταν, ιδιαίτερα για την προστασία των οικοσυστημάτων και, βέβαια, του φυσικού περιβάλλοντος από την υπερβολική χρήση κι ανόρυξη ορυκτών και δη πετρελαίου κ.λ.π που ανατινάζουν στο αέρα ολάκερο το σύμπαν με τη μόλυνση, την έλλειψη γενικότερα, και τον αργό και σύντομο θάνατο της Υφηλίου από τον πυρηνικό όλεθρο και τον πυρηνικό πόλεμο. Έτσι, συνειδητά μετέχω στους αγώνες αυτών των μικρών ομάδων “τρεις και ο κούκος” και τάσσομαι δίπλα τους με οποιοδήποτε τίμημα στις σπουδαίες αυτές εκδηλώσεις, παρότι για δικούς μου μόνο λόγους δεν συμφωνώ με τις Πολιτικές τους πεποιθήσεις και τα περίεργα κι αλλόκοτα και εν πολλοίς νεφελώδη ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ τους, γιατί χρόνια και χρόνια ασχολήθηκα με πολλά ΟΥΤΟΠΙΣΤΙΚΑ συστήματα, μελέτες και κοινωνικές φιλοσοφίες, που ωστόσο, αυτά τα συστήματα ΑΠΑΙΤΟΥΝ “ΥΠΑΡΚΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ” και “Πνευματική Μεταμόρφωση” των ανθρώπων απανταχού της γης, γιατί ο κοινωνικός παγκόσμιος μύλος ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ μια επανάσταση της αληθινής αγάπης και κάτι τέτοιο θέλει πολύ νερό και χρόνο πολύν! “Fron Here To Eternity” = από εδώ ως την αιωνιότητα- όσο υπάρχουν άνθρωποι!!
Ύστερα, παρότι είμαι άσχετος με την καλή χρήση των υπολογιστών, βρήκα τυχαίως, θαρρώ μια παλιά συλλογή φωτογραφιών, απίστευτα όμορφων σε γνωστές περιοχές της Κεντρικής Ελλάδος και βέβαια διαπίστωσα κ. Ιωσήφ Φοίβο πως κατάγεσαι από εξαιρετική οικογένεια [ εκπλήττομαι βέβαια για τους κοινωνικούς σου αφορισμούς εις βάρος των καλύτερων Ελλήνων πολιτών -ξέρω και any time το αποδεικνύω αυτό-] και ασφαλώς, εικάζω, πως δεν πείνασες εσύ και είχες και στη διάθεσή σου και κανένα βιβλίο να διάβαζες ή πρόσβαση σε βιβλιοθήκη, και σχετικές ανέσεις σπουδών, ΓΙΑΤΊ κάποιοι “ερημοι και φτωχοί άνθρωποι που τους ονοματίζετε εσείς “ΕΠΑΡΑΤΗ ΔΕΞΙΑ”, φτωχά αγροτόπαιδα του κάμπου της Ημαθίας, φτύσανε αίμα μέσα στον βαλτώδη κάμπο του Λουδία, για να μάθουν πέντε γράμματα, ενώ τα σαΐνια της Αριστεράς, ολόκληροι τόμοι βιβλίων στα σπίτια τους, καλοπερασάκηδες και διορισμένοι στις καλύτερα αμοιβόμενες δημόσιες θέσεις [ποιά δεξιά τσαμπουνάτε, που αυτοί ήσαν αναλφάβητοι οι καημένοι, τί παραμύθια είναι αυτά; Λίγη συνείδηση επιτέλους! Τα γράφω, γιατί με πιάνει το παράπονο, επειδή γνωρίζω όσο λίγοι Έλληνες [βιωματικώς κι επιστημονικώς, όχι στα λόγια] κι όταν μετά τις σπουδές μου στο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ είχα πόθο να συνέχιζα περαιτέρω σπουδές και στην Ευρώπη -το τί είναι βιβλιοθήκη το πληροφορήθηκα όντας στην Εβδόμη Γυμνασίου Βεροίας, όταν ο φίλος μου αείμνηστος μεγάλος εικαστικός Αρχιτέκτων ζωγράφος, Γλύπτης κ.λ.π Ευθύμης -Μάκης Βαρλάμης έσπευσε στη Δημ. Βιβλιοθήκη Βεροίας και μου’ φερε τους “ΑΘΛΙΟΥΣ” του Β. Ουγκώ. Πού να γνωρίζαμε για βιβλία και βιβλιοθήκες, αφού μόλις τελειώναμε το μεσημέρι το σχολείο, ντουγρού παίρναμε την κατηφόρα από την γνωστή “Εληά” της Βεροίας και κατευθείαν στα χωράφια, που μας περίμεναν ανυπερθέτως οι δικοί μας και πεινασμένοι εργαζόμασταν ως το ηλιοβασίλεμα! Για ποιά “δεξιά” μιλάτε και δεν εντρέπεστε μια σταλιά;
Αλλά καιρός να μπούμε στο θέμα μας και σας εγγυώμαι, ότι θα μείνετε άναυδος απ’ όσα θα παρατεθεούν, άκρως αληθινά γεγονότα και καταγεγραμμένα από πολυετείς μελέτες και κοινωνικές ‘ερευνες και θα ιδεί ο κόσμος τί εστίν η “Δεξιά” της λήθης και υπομονής και τί εστίν η εν γένει Αριστερά, ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΓΡΆΦΕΤΑΙ το σχόλιο. Έλεος πιά!! Η άγνοια [social ignorence] και η ΗΘΕΛΗΜΕΝΗ Επιλεκτική Μνήμη θεριεύει και βασιλεύει σε τούτην την όμορφη χώρα μας, τώρα και στον εικοστό πρώτο αιώνα!
Ωστόσο, είναι ανάγκη να κάνω μια παρέμβαση και να σας παραπέμψω σε ένα άρθρο, στο ίδιο φύλλο των “Χ.Ν.” των αγαπητών μας Καθηγητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κκ Κώστα Ζοπουνίδη και Μιχαήλ Δούμπου, με τίτλο “Δείκτης Μέτρησης της ποιότητας της Δημοκρατίας”, όπου, συν τοις άλλοις αναφέρονται με απίστευτη γραφή συνέπειας, συνέχειας κ.λ.π. δύο σημαντικά στοιχεία: 1.- ” Ο εκδημοκρατισμός είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και προσπάθεια” και 2.- ” Η Δημοκρατία ΧΤΙΖΕΤΑΙ μέσα από τις κοινωνίες!” Βέβαια αυτά είναι πολύ σπουδαία για ανθρώπους που θέλουν κι αγαπούν τη Δημοκρατία!! [Βλέπετε θέτω συχνά εισαγωγικά κι έχω τον λόγο μου].
1.- ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Βιώνοντας, αγαπητέ κ. Ιωσήφ Φοίβο, απάνω στη Β. Ελλάδα, από μικρός διαπίστωσα τις ολέθριες και καταστρεπτικές συνέπειες του Εμφυλίου Πολέμου, καταθέτω την προσωπική μου άποψη, ότι η μνήμη παίρνει την αξιολογική της διάσταση από τα μαθήματα και τα διδάγματα της ιστορίας. Κι από τα δύσκολα φοιτητικά μου χρόνια [δεν μπορείτε ούτε να τα φανταστείτε] και για την αποτροπή ενός νέου διχασμού ή εμφυλίου, έκανα τα πάντα -ήμουν και δυνατός κι αποφασιστικός χαρακτήρας, μισοποντιακής καταγωγής!!- κι επί 15 ολόκληρα χρόνια, μετά από τις επαγγελματικές μου ασχολίς, συγκέντρωνα ντοκουμέντα, έγγραφα, διάφορα αποδεικτικά στοιχεία, Αρχεία Κράτους και Κ.Κ.Ε και, βέβαια αληθείς μαρτυρικές αποδείξεις [να μην τις γράψω γιατί θα χάσετε κάθε υπόληψη και ιδέα για τους αγαπητούς μας κομμουνιστές ή Αριστερούς] ανθρώπων που έζησαν τα πέτρινα εκείνα χρόνια του διχασμού κι αντεκδίκησης ετέρωθεν. Το δικό μου συμπέρασμα ήταν πολύ πιο επιεικές από αυτό που θα διαβάστε σε λίγο, ανθρώπων σπουδαίων της Αριστεράς και Αρχικομμουνιστών: Ποτέ, μα ποτέ πια διχασμοί κι εμφύλιοι ανάμεσα στον δημοκρατικό μας λαό, τον Ορθόδοξο πιστό χριστιανό [βλέπω το αριστερό ή κομμουνιστικό σου μειδίαμα, αλλά εξοικειωθείτε και γνωρίστε καλά τον Θεάνθρωπο Χριστό κι ελάτε να τα πούμε τότε, ωστόσο δικό σας το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής: αλλά μην ξεχνάτε ότι η πραγμάτωση του απόλυτου μεγέθους της Ελευθερίας ΑΠΑΙΤΕΙ την ταυτόχρονη συνειδητότητα της ΕΥΘΥΝΗΣ για την όποια επιλογή μας, αλλιώς Ελευθερία δεν υφίσταται.
2.- Οι πάντες [δηλ. οι ενδιαφερόμενοι ερευνητές και μελετητές, οι ιστορικοί, οι δημοσιογράφοι, συγγραφείς και πολιτικοί όλων των κομματικών αποχρώσεων] ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ, ότι ο Ελληνικός Εμφύλιος ΔΕΝ υπήρξε προϊόν των κοινωνικών διαιρέσεων -διαστρωμμάτων- της χώρας μας, αλλά των ανώμαλων και δύσκολων συνθηκών που προκάλεσε στη χώρα μας η περίοδος της Κατοχής. Αυτή [δηλ. η Κατοχή] ήταν που οδήγησε στη συρρίκνωση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, τη ριζοσπαστικοποίηση του Ελληνικού λαού και τη μετεξέλιξη του Κ.Κ.Ε. σε πολιτική δύναμη, με σοβαρή και υπολογίσιμη στρατιωτική ισχύ, σχεδόν ως το τέλος του 1944.
Όταν αγαπητέ κ. Ιωσήφ Φοίβο, έκανα τη δική μου κοινωνιολογική έρευνα για τα αίτια, τις καταστροφές και την ευθύνη του εμφυλίου, όλως τυχαίως γνώρισα και συνεργάστηκε με πασίγνωστη Ισπανίδα δημοσιογράφο, ιστορικό, ακτιβίστρια και φανατικά αντίθετη του φασίστα Φράνκο και τελικά καταλήξαμε σε μερικές διαπιστώσεις και συγκρίσεις των δύο Εμφυλίων Πολέμων: Α.- Στη μεν Ισπανία, η Αριστερά ήταν πλουραλιστική [κομμουνιστές, σοσιαλιστές, τροτσκιστές, αναρχικοί και κάθε είδους κεντρώοι κι αριστεροί], ενώ στην Ελλάδα συνέβη και ίσχυσε ακριβώς το αντίθετο: η Αριστερά, ήταν μονοδιάστατη, παρά τον κατ’ επίφαση πλουραλισμό του Ε.Α.Μ., ενώ η παράταξη και πτέρυγα των νικητών [βλέπετε το 80% των Ελλήνων πώς τους ονομάζω;], δηλαδή το 70% Κέντρο και 5-7% -ας πούμε για ενημέρωση “Δεξιά”, όπως θα διαπιστώστε αμέσως παρακάτω από βέβαιο ιστορικό γεγονός [Εκλογές 1958] .
Β.- Η σύγκριση έδειξε κι απόδειξε ότι ο Ελληνικός Εμφύλιος πόλεμος, παρά τις τεράστιες κι ανυπολόγιστες απώλειες και καταστροφές και τα βαρύτατα τραύματα [πρέπει να είστε αρκετά νέος και δεν τα βιώσατε τα ολέθρια αυτά γεγονότα, αλλά σίγουρα τα γνωρίζετε]που προκάλεσε ΑΝΑΙΤΙΑ στην πατρίδα μας, δεν έφτασε, ωστόσο, στα απίστευτα άκρα του Ισπανικού πολέμου, κι αυτό εξηγεί και τη διαφορετική ΠΡΟΣΛΗΨΗ των πολέμων αυτών στη ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΑ των δύο λαών. Και οι διαφορές αυτές ανάμεσα στους δύο εμφυλίους ΑΦΟΡΟΥΝ και τη ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ τους κληρονομιά: Η λήξη των πολέμων βρήκε την Αριστερά ΗΤΤΗΜΕΝΗ [ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΆΝΕΣΤΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ;] τόσο στην Ισπανία, όσο και στην Ελλάδα: όμως, αγαπητέ κ. Ιωσήφ Φοίβο και προσέξτε λιγάκι, παρακαλώ, ότι η ήττα αυτή είχε ριζικά διαφορετικές συνέπειες [πόσο εύκολα το ξεχνούν οι φίλοι μου Αριστεροί -κομμουνιστές] για την κάθε χώρα: Και στη μεν Ισπανία ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΗΚΕ ένα στυγνό Φράνκικο δικτατορικό -φασιστικό προσθέτω- καθεστώς κι άφησε αγιάτρευτες και πολλές πληγές στην Ισπανική κοινωνία: Αντίθετα στην Ελλάδα, οι “φασίστες δεξιοί και τα μιάσματα” [Εχ και να ήσαν νικητές οι Αριστεροί!!…] οι νικητές [ποιοί νικητές;] Κεντρώοι 70% και 5-7% που τους βαφτίσατε και είδαμε ποιοί ήσαν αυτοί οι πενθούντες και καημένοι “δεξιοί”, που έπαθαν τέτοιαν ανείπωτη πανωλεθρία,- χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος, εντελώς άδικα κι εγκληματικά- , για να δούμε πώς συμπεριφέρθηκαν σαν νικητές απέναντι στους άλλους της Αριστεράς: Αυτοί, λοιπόν, οι [δήθεν} Νικητές ΔΙΑΤΗΡΗΣΑΝ τη χώρα μας σε ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΡΟΧΙΆ!!!!
-Και παρότι το πολιτικό εν γένει τότε σύστημα ήταν κάτω από γνωστούς ελέγχους και περιορισμούς [και ερωτώ: Πώς να μην ήταν, ύστερα από τέτοια αδικαιολόγητη καταστροφή της πατρίδας μας και την ΑΔΙΚΗ απώλεια χιλιάδων πολιτών της χώρας μας και τη σφαγή χιλιάδων και χιλιάδων άμοιρων, φτωχών κι αναλφάβητων φαντάρων της αγροτιάς και της υπαίθρου [κάθε χωριό μας είχε 10 νεκρούς φαντάρους] πάνω στα κατσάβραχα της Μουργκάνας, του Γράμμου, Βίτσι, Κόνιτσα κι αλλού, ΠΑΡΑΤΑΥΤΑ, αυτό το σύστημα δεν έπαυε να είναι κοινοβουλευτικό σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που στις ελεύθερες [ήμουν 16 ετών τότε] βουλευτικές εκλογές του 1958 , και οκτώ μόλις χρόνια από τον επάρατο εμφύλιο, η τότε ισχυρή πολιτική δύναμη της Ε.Δ.Α. [μαζί με το Κ.Κ.Ε ασφαλώς] ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΚΕ [άκουσον, άκουσον!!] σε κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης [για ποιά “ΔΕΞΙΑ” τσαμπουνάτε συνέχεια και δεν κοκκινέζετε από ντροπή!!], συγκεντρώνοντας περίπου το 25% της κοινοβουλευτικής συνολικής δύναμης της χώρας και αντιπροσώπευε, ΑΚΡΙΒΩΣ, το 20,02% του Ελληνικού λαού: Αυτή ήταν στην αποκορύφωσή της, είναι και θα είναι στην πατρίδα μας η δύναμη της εν γένει Αριστεράς. Υπάρχει κι ένα μικρό ποσοστό μικροομάδων επαναστατών των κινημάτων, που όλες μαζί βρίσκονται στο 2,50% περίπου του λαού μας, δηλ. πέραν της γνωστής Αριστεράς και Κ.Κ.Ε. Όλο το υπόλοιπο ποσοστό, περισσότερο του 70% ανήκει στον μεγάλο δημοκρατικό Κεντρώο χώρο, είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν μερικοί βολεμένοι της λεγομένης -δίκην- κυλιομένης πολιτικής άμμου, που τους ονοματίζουν “Κεντροαριστερά” κ.λ.π.
Πώς είπατε; Τι έγινε αυτό το υπόλοιπο 70-75% του Κεντρώου Ελληνικού χώρου; Μα, χάνουμε τον χρόνο μας, αφού είναι γνωστά τα ιστορικά γεγονότα της διάσπασης σε δύο μεγάλα Κεντρώα δημοκρατικά κόμματα [πολύ καλά και σωστά διαβάζετε και λίγοι, πολύ λίγοι Έλληνες τα γνωρίζουν], αναλόγως, εκάστοτε, των ατομικών φιλοδοξιών για πρωθυπουργία και “τζάκια” και οικογενειοκρατία, συμφέροντα ιδιοτελή, εγωκεντρισμών που “μάντρωναν” και φανάτιζαν τα ποίμνιά τους ώσπου φτάσαμε ως εδώ. Ενώ, η ταχύρρυθμη ανάπτυξη και πρόοδο της χώρας μας για σύγχρονα μεταρρυθμιστικά μέτρα ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ισχυρή κοινωνική συναίνεση και στήριξη της μεγάλης μάζας. Κι άλλο που δεν ήθελε η εν γένει Αριστερά κι από το 1955 αλώνισε κι αλωνίζει ως τις μέρες μας ολάκερη τη χώρα μας: Ποιά νικήτρια κι ευνοημένη “δεξιά” μιλάτε; Είστε, σίγουρα εκτός τόπου και χρόνου: Ποιοί τα λένε αυτά. Μα, φυσικά εξέχουσες παλιές προσωπικότητες της Αριστεράς και Αρχικομμουνιστές που βίωσαν στο πετσί τους όλα τα γεγονότα, ως τώρα τελευταία. Αυτην την ανωτέρω φτωχή δύναμη της λεγόμενης “δεξιάς” την έφαγε η μαρμάγκα της Αριστεράς, long time ago!! Κι άλλη να ήταν η καημένη!
3.- Και τώρα φτάσαμε στην ουσία, δηλ. την ταμπακιέρα του ζητήματος, να δούμε δηλαδή ποιός ευθύνεται, επιτέλους, για την ανείπωτη κατατροφή της πατρίδας μας [με πόση επιδεξιότητα και τακτικές κινήσεις, συνήθως, “ποιείτε την νήσσαν”! κι ούτε άχνα για το πελώριο αυτό ζήτημα, που η Αριστερά [έλεος πια!] το “συντηρεί” και κάθε τόσο όταν κοντεύουν εκλογές μας “σφυρίζει” το γνωστό: ” Ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά!!”.
Ας δούμε, επιτέλους τί σημαίνει και η άγια και καλή μας Αιστερά ως τις μέρες μας, όχι μόνο τον καιρό των εμφύλιων πολέμων: Θα εκπλαγείτε, κύριε Ιωσήφ Φοίβο, από την αποκάλυψη [πιστεύω ότι έχετε, ενδεχομένως, κάποια άγνοια όλων των συναφών γεγονότων] της ιστορικής αλήθειας και της ιστορικής διαστρέβλωσης των γεγονότων από ανθρώπους σπουδαίους Έλληνες πολιτικούς της Αριστεράς και Αρχικομμουνιστές. Προσέξτε, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η αλήθεια των δηλώσεων, γραπτών κι απόψεων των προσώπων αυτών, όσο, κυρίως, το ότι [για προσέξτε παρακαλώ], ΜΕΡΧΙ ΣΗΜΕΡΑ, κανείς, μα κανείς αριστερός ηγέτης ή οποιοσδήποτε ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ να αμφισβητήσει ή να αποκρούσει τόσο πολλά χρόνια[!] έστω μία λέξης τους: Δεν το βρίσκετε συναρπαστικό κι άκρως ενδιαφέρον;
Πριν πάμε στην καταγραφή των δηλώσεων κι αποδείξεων για το τί έκανε τότε η Αριστερά, έχω και θεωρώ την υποχρέωση να καταθέσω με συναίσθημα πατριωτικής και δημοκρατικής ευθύνης, ότι στον Εμφύλιο πόλεμο ΔΕΝ σκοτώθηκαν μόνο αθώοι πολίτες και φαντάροι του από εδώ χαρακώματος, δηλ. της νικήτριας παράταξης, αλλά και χιλιάδες άλλοι Έλληνες συμπατριώτες μας, φτωχοί κι αδύναμοι και χιλιάδες βλαστάρια του Δημοκρατικού Στρατού -αντάρτες, που τα περισσότερα ΣΤΡΟΤΟΛΟΓΗΘΗΚΑΝ βιαίως από την τότε άθλια κομμουνιστική ηγεσία ,όπως αυτό μαρτυρείται και ομολογείται από γνωστό βιβλίο Κομμουνιστή συγγραφέα. Επίσης οφείλουμε όλοι οι Έλληνες να σεβαστούμε και να τιμήσουμε τη μνήμη χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που εξαναγκάστηκαν [δεν ήταν και οι άλλοι άγιοι!] να καταφύγουν στα άγρια βουνά και οι τυχεροί κάποτε έφτασαν και βρήκαν καταφύγιο σε γνωστές κομμουνιστικές χώρες. Αλλά, ας θυμηθούμε, ότι αυτούς τους ταλαίπωρους Έλληνες πατριώτες, τους έφεραν πίσω στην πατρίδα μας -και καλά έπραξαν- Φιλελεύθεροι Πολιτικοί κι ο “επάρατος Δεξιός Πρωθυπουργός γερό- Καραμανλής έφερε τους περισσότερους κι από πάνω νομιμοποίησε το παράνομο τότε Κ.Κ.Ε.!!
Και για λόγους συντομίας, αλλά και ουσίας, θα παραλείψω να αναφερθώ σε δύο σημαντικές προσωπικότητες της Αριστεράς και του Κομμουνισμού, τον Λεωνίδα Κύρκο [αθλίους αποκάλεσε τους τότε ηγέτες της Αριστεράς] και βέβαια τον γνωστό μας φιλόσοφο και κοινωνιολόγο καθηγητή στο Παρίσι, τον μεγάλο θεωρητικό του Κομμουνισμού, αείμνηστο πια Κορνήλιο Καστοριάδη και θα σταθώ στα όσα βιωματικά κι αληθή κατέθεσε, δήλωσε κι έγραψε μέχρι πρόσφατα ο Αρχικομμουνιστής και σπουδίος Έλληνας πατριώτης, ο Τάκης Λαζαρίδης, ντε, [εγώ γνωρίζω, ότι το αυτί των Αριστερών δεν ιδρώνει από κάτι τέτοια!] κι ας δούμε πρώτα ποιός ήταν αυτός ο γενναίος Έλληνας πατριώτης που αποκάλυψε κι έφερε στο φως την ιστορική αλήθεια και την διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας από την εν γένει Αριστερά. Η δε τελευταία του δήλωση τσακίζει κόκκαλα και ταρακουνά συθέμελα συνειδήσεις [όσοι έχουν τέτοιαν].
4.- Ο Τάκης Λαζαρίδης όντας στρατιώτης, το 1952 καταδικάστηκε με τον ηρωικό Μπελογιάννη κι άλλους, σε θάνατο, αλλά λόγω του νεαρού της ηλικίας του και του ότι ο πατέρας του μεγάλος ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ.Ε. δολοφονήθηκε από τους φασίστες τους Χίτλερ, ενώ η μάνα του βασανίστηκε άγρια πάνω στη Β. Ελλάδα από τους άλλους τότε φασίστες Βούλγαρους και μετετράπη τελικά η ποινή του σε ΙΣΟΒΙΑ. Έκανε επί 14 χρόνια στις πιο φρικτές φυλακές της χώρας μας, ως το 1966!!
Α.- ” Η θυσία όχι μόνο του Μπελογιάννη, αλλά και πολλών χιλιάδων κομμουνιστών, δεν μπορούσε να δικαιωθεί, γιατί ιστορικά ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ενώ η χώρα μας είχε ζωτική ανάγκη από έναν ριζικό εκσυγχρονισμό οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, διοικητικό, ενώ ΕΜΕΙΣ [Κ.Κ.Ε.] προσπαθήσαμε να επιβάλλουμε δια της βίας των όπλων [Δεκεμβριανά 1944] σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Η αποτυχία ήταν αναπόφευκτη. Τα δε μετεμφυλιακά πάθη είναι ΕΔΩ και θα ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ, όσο δεν ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ της Εθνική μας Αυτογνωσία. Και δεν πρόκειται να την αποκτήσουμε, όσο η Κομμουνιστική Αριστερά κατορθώνει, παραποιώντας και ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΝΤΑΣ την ιστορική αλήθεια, να εμφανίζεται ως ΑΘΩΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ενώ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ και για τα Δεκεμβριανά 1944 και για τον Εμφύλιο Πόλεμο [1946-49].
Β.- ” Το δράμα της Ελλάδας, της Πατρίδας μας είναι -παρακαλώ, δώστε λίγη περισσότερη προσοχή- είναι ότι η μεν Αριστερά ΗΤΤΗΘΗΚΕ στο πεδίο των μαχών, ΝΙΚΗΣΕ όμως στο πεδίο της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ [άφθαστοι οι Αριστεροί σ’ αυτήν τη δουλειά!] , κι επειδή κυριάρχησε ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΆ και πολιτικά η Αριστερά του 20% -παρακαλώ-, γι’ αυτό ακριβώς έχουμε φτάσει σ’ αυτό το ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ: Ποιό είναι αυτό το κατάντημα και σε ποιούς το καταλογίζει ο σπουδαίος Έλληνας πατριώτης και Αρχικομμουνιστής αληθινός, θα το εκθέσει αμέσως παρακάτω. [Κι εσείς φλυαρείτε για την “Δεξιά”, την “Δεξιά” και πάει λέγοντας. Δεν υπάρχει λίγος σεβασμός στην μεγάλη αυτή παράταξη, που τράβηξε και ταλανίστηκε τόσο πολύ από τον εμφύλιο πόλεμο, για να γράφουμε εμείς τώρα ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΑΝΕΤΑ και με το “Φραπέ” μπροστά μας!! Δεν ξέρω, καλά τους θεωρώ “αφελείς” και “μπουνταλάδες”, ντεμέκ, που λένε οι φίλοι μας και γείτονες Τούρκοι.
Γ.- “Μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Ναζί, μετά τον εμφύλιο πόλεμο και μετά τη χούντα -μεταπολίτευση, από την εν γένει Αριστερά ΣΤΗΘΗΚΕ μια ολόκληρη ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ της ιστορικής πραγματικότητας. Σ’ όλο αυτό το διάστημα, και μέχρι σήμερα κόμη, κυριάρχησε η άποψη της άκρας Αριστεράς, ότι για τον εμφύλιο πόλεμο και τα αιματηρά Δεκεμβριανά ΦΤΑΙΞΑΝΕ οι άλλοι, [Εγγλέζοι, Αμερικάνοι κ.λ.π], ενώ η ιστορική αλήθεια που την ζήσαμε είναι ότι και για τα Δεκεμβριανά και για τον εμφύλιο πόλεμο, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ, φταίει η Αριστερά, που ΕΠΙΔΙΩΚΕ την ΚΑΤΑΛΗΨΗ της εξουσίας δια της βίας των όπλων: Ρίξαμε στους άλλους τις ευθύνες, ΗΣΥΧΑΣΑΜΕ και κοιτάξαμε ν’ απολαύσουμε τους καρπούς των όποιων κόπων και όποιων αγώνων μας” Μέχρις εδώ, όλα καλά αγαπητέ κ. Ιωσήφ Φοίβο;
Δ.- Κι ας προσέξουμε την τελευταία παράγραφο ή δήλωση – καταπέλτης κι απίστευτης κοινωνικής αποκάλυψης του τί έκανε η αγία και καλή Αριστερά στη χώρα μας, τόσο πολλά χρόνια!!
” Το δράμα της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ [σύγχρονης λέει κ. Ι. Φοίβο κι εσείς “χαιρετίσματα στον Μπακατσέλο”, όπως λέμε εμείς πάνω στη Θεσσαλονίκη] Ελλάδας είναι ότι η Αριστερά κατάφερε να βγάλει τις ευθύνες από πάνω της με ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ εκστρατεία κι ΑΛΩΣΗ ΤΗς ΠΑΙΔΕΙΑΣ [να γράψω κάτι και γι’ αυτήν την άθλια άλωση της Παιδείας;], με τα γραπτά της, τους διανοούμενους της [τους βολεμένους πανταχόθεν κι εντελώς άχρηστους], τους πολλούς συγγραφείς της, τα βιβλία της -τα άθλια- , με τον Τύπο της, με το Ραδιόφωνο της κ.λ.π.
“Τελικά”, καταλήγει ο Τάκης Λαζαρίδης: ” Η Αριστερά του 20% ΚΑΤΑΦΕΡΕ [ποιά δεξιά τσαμπουνάτε εσείς;] να επιπλεύσει ιδεολογικά κι αυτή η κυριαρχία, ιδιαίτερα στην Παιδεία, και κηδεμονία ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ και σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ. Κατάφερε η Αριστερά, ένα μεγάλο μέρος του λαού, για να μην πω την πλειοψηφία του λαού, να το πείσει, ότι αυτή είναι άμοιρος ευθυνών και ότι φταίνε οι ξένοι και συνεχώς φταίνε οι ξένοι…” Και το παραμύθι της Αριστεράς καλά κρατεί κι ανάθεμα στην “επάρατο δεξιά”!! Έλεος πια, έχουμε κουραστεί με τα παραμύθια και τα νεφελώδη ιδεολογήματα της πλάκας και της ανεξέλεγκτης φαντασίωσης. Ειλικρινώς, στενοχωρήθηκα με το ύφος της γραφής σας, αυτό το γνωστό περιφρονητικό κι απαξιωτικό όλων των συνανθρώπων μας που δεν “είναι δικοί σας” και με την ανοχή, την λήθη και υπομονή των “αφελών” “δεξιών” τόσο πολλά χρόνια γράφετε ελεύθερα, άνετα και με ύφος Κήνσορα σοφού αποτιμάται απλούς κι αγνούς Έλληνες. Τόσο κοινωνικά προβλήματα μαστίζουν τη σημερινή κοινωνική πολυπλοκότητα, γράψτε τις απόψεις σας και δώστε μάχες μόνο για την πιο ποιοτική ζωή των συνανθρώπων μας, απανταχού της γης. Ο σπουδαίος Γαλλορουμάνος κληρικός και γνωστός συγγραφέας Βιργκίλ Γκεοργκίου, στο αξέχαστο βιβλίο του “25η ώρα -έγινε και φιλμ- έβαλε στο στόμα του κεντρικού ήρωα την εξής φράση που δεν την ξεχνώ ώσπου να κλείσω τα μάτια μου. “Τον κόσμο δεν τον κάνουν άνω-κάτω οι πόλεμοι, αλλά οι συνειδήσεις!”. Είμαι άνθρωπος που δεν θέλω να στενοχωρώ κανέναν συνάνθρωπό μου, αφού όλους τους αγαπώ και θα σταματήσω στο παρόν σχόλιό μου: μακάρι να παντρέψουμε τα δύο απόλυτα μεγέθη,την Ελευθερία δηλαδή και την Αγάπη, που μόνο αυτή η σύζευξη ενώνει τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως, των όποιων διαφορετικών τους υπαγωγών – καταβολών. Φιλικά Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος ΧΑΝΙΑ.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Με αυτά και με αυτά χρεοκοπήσαμε!
Και τι θα λέμε στους απογόνους μας,σε βάθος εκατονταετίας, ότι χρεοκοπήσαμε μεν αλλά
δεν ευθυνόμαστε εμείς αλλά έφταιγαν οι “άλλοι”;