Αλλάζουν οι εποχές, αλλάζουν και τα στέκια της νεολαίας -και όχι μόνο- που λόγω κρίσης “μεταφέρονται” σε πάρκα, πλατείες, παραλίες, ακόμη και σε παγκάκια δημόσιων χώρων στα Χανιά προκειμένου εκεί να πουν τα νέα τους, να μιλήσουν, να πιουν την μπίρα τους (έστω και αν είναι αγορασμένη από το διπλανό περίπτερο), να διασκεδάσουν με τον δικό τους τρόπο, πιο αυθεντικά, πιο ανθρώπινα.
Λίγο μετά τη δύση του ηλίου περπατήσαμε σε δημόσιους χώρους των Χανίων, από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη, από την πλατεία Τάλω, στα στενά του ενετικού λιμανιού, στην πλατεία Κατεχάκη κι από εκεί στην πλατεία Σπλάντζιας, στα δυτικά σκαλάκια της Δημοτικής Αγοράς και συναντήσαμε παρέες νέων παιδιών που έπιναν την μπίρα ή τον καφέ τους και κουβεντιάσαμε μαζί τους…
ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΤΕΧΑΚΗ
«Η ουσία της επικοινωνίας δεν αλλάζει»
«Η κρίση έχει επηρεάσει τα πάντα, οι νέοι δεν μπορούν να ξοδεύουν τόσα λεφτά γιατί η οικογένεια δεν έχει τη δυνατότητα, αφού έχουν μειωθεί συντάξεις, μισθοί κ.λπ. Βρίσκουμε όπως τρόπο να συναντηθούμε σε σπίτια, έξω στο μπαλκόνι τα καλοκαίρια, ακόμη και σε πλατείες σε δημόσιους χώρους. Η ουσία της επικοινωνίας δεν έχει αλλάξει, απλά αλλάζει ο τρόπος», ανέφερε ο Θωμάς.
«Εναλλακτικός τρόπος διασκέδασης»
«Εχουν επηρεαστεί πολύ οι επιλογές των νέων όσον αφορά τη διασκέδαση λόγω πιο περιορισμένου budget. Το παρεΐστικο είναι πια ένα σημαντικό κριτήριο, δηλαδή το να μαζευόμαστε παρέες στα σπίτια άλλων παιδιών με ένα καραφάκι τσικουδιά, μια μπίρα… Τώρα με τη ζέστη συγκεντρωνόμαστε περισσότερο σε δημόσιους χώρους. Θεωρώ όμως πως δεν είναι μόνο η εξοικονόμηση χρημάτων, ίσως αυτός ο τρόπος διασκέδασης να αποτελεί μία πρόταση από τη νεολαία για έναν πιο εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης π.χ. παρέα σε μία πλατεία, μία δωρεάν προβολή σε κάποιο δημόσιο χώρο κ.ά. Εναλλακτικό μεν, αλλά ουσιώδες ως προς τις διαπροσωπικές σχέσεις», αναφέρει η Μαριλένα.
«Επιστροφή στα πιο απλά, στα πιο παρεΐστικα»
«Η αλήθεια είναι πως η κρίση μάς έχει επηρεάσει βαθύτατα. Πλέον συναντιόμαστε πολύ συχνά στα σπίτια μας όπου μαζευόμαστε παρέες, περισσότερο για να εξοικονομήσουμε χρήματα κιόλας. Αν βγούμε έξω, θα προτιμήσουμε στέκια που θα μπορούμε να μοιραστούμε ένα καραφάκι τσικουδιά, ούζο κ.λπ. Επίσης όλο και πληθαίνουν οι παρέες που αράζουν στα παγκάκια της πλατείας Σπλάντζιας και έτσι βγαίνει η βόλτα… Αγοράζουν π.χ. μπίρα από το περίπτερο και κάθονται σε κάποιο παγκάκι δημόσιου χώρου παρέα με φίλους, μία κιθάρα κ.λπ.» μας λέει η Κατερίνα, την οποία συναντάμε με μια παρέα νέων παιδιών στην πλατεία Κατεχάκη.
Η ίδια υποστηρίζει πως «με την έξαρση της κρίσης οι παρέες αρχίζουν και έρχονται πιο κοντά. Ακόμη και εάν συγκεντρωνόμαστε στα παγκάκια, μιλάμε πλέον πιο πολύ μεταξύ μας, γιατί δεν πηγαίνουμε τόσο συχνά σε lifestyle μαγαζιά με δυνατή μουσική. Τώρα έχουμε περιοριστεί στα πιο ήσυχα, στα πιο απλά, στα πιο παρεΐστικα».
ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΛΩ
«Περνάμε καλά και έτσι»
«Εμείς ως παρέα τώρα τελευταία μαζευόμαστε περισσότερο σε κάποιο σπίτι φίλων να δούμε μία ταινία και το καλοκαίρι, όταν κατεβαίνουμε στο λιμάνι, μπορεί να μην κάτσουμε σε κάποια καφετέρια, αλλά να πάρουμε έναν χυμό, έναν καφέ στο χέρι και να βρούμε έναν ωραίο δημόσιο χώρο δίπλα στη θάλασσα και να τα πούμε εκεί… Σημασία δεν έχει το στέκι, αλλά η παρέα. Και μάλιστα, περνάς και καλύτερα, διότι στους ανοικτούς δημόσιους χώρους δεν έχει και οχλαγωγία. Μπορείς να μιλήσεις. Περνάμε καλά και έτσι», μας είπε και η Νατάσα, την οποία συναντήσαμε μαζί με τη φίλη της στην πλατεία Τάλω, δίπλα στη θάλασσα να πίνουν τον καφέ τους.
«Η κοινωνικότητα δεν σβήνει… Σε εποχές οικονομικής κρίσης απλώς αποκτά διαφορετικό μέσο, διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα προτιμάμε να κάτσουμε σε ένα παγκάκι και να πούμε τα νέα μας από το να πάμε σε μια καφετέρια», είπε η Κωνσταντίνα.
«Σημασία έχει η παρέα»
«Η κρίση έφερε τις παρέες πιο κοντά. Για παράδειγμα θα γίνουμε όλοι μαζί μια παρέα, θα συνεισφέρουμε ο καθένας όσο μπορεί και θα βγούμε έξω», ανέφερε η Αλεξάνδρα, που συναντήσαμε με την παρέα της στην πλατεία Τάλω.
«Στις παρέες ακόμη και εάν ο ένας δεν έχει χρήματα, θα συνεισφέρει ο άλλος. Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Πολλές φορές αντί να πάμε σε κάποιο κατάστημα, αποφασίζουμε να μαζευτούμε παρέα σε κάποιο σπίτι μιας φίλης για να πιούμε τον καφέ μας ή κάπου έξω, σε κάποιο δημόσιο χώρο. Σημασία έχει η παρέα, να περάσουμε καλά», μας είπε η Νεκταρία.
ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΠΛΑΝΤΖΙΑΣ
«Η επικοινωνία δεν χάνεται»
Ανηφορίζοντας στην πλατεία της Σπλάντζιας συναντήσαμε μια ακόμη μεγάλη παρέα νέων παιδιών να κάθεται σε παγκάκια και να κουβεντιάζει.
«Η οικονομική κατάσταση έχει επηρεάσει τις εξόδους, τη διασκέδαση πολλών παιδιών για τον απλούστατο λόγο ότι πλέον πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για να συνεισφέρουμε στην οικογένεια, στο σπίτι μας. Αυτό σημαίνει λιγότερος ελεύθερος χρόνος και άρα λιγότερες έξοδοι. Βρίσκουμε όμως τρόπους για να συναντηθούμε, η επικοινωνία δεν χάνεται. Σμίγουμε στην πλατεία της Σπλάντζιας, σε δημόσιους χώρους γύρω από τα Μαχαιράδικα στην παλιά πόλη», ανέφερε η Εύα.
«Κουβέντα με την ησυχία μας»
«Η επικοινωνία μεταξύ μας ολοένα και αυξάνεται γι’ αυτό από μόνοι μας επιδιώκουμε να βρούμε δημόσιους χώρους όπου θα κάτσουμε να μιλήσουμε με την ησυχία μας. Η πλατεία της Σπλάντζιας, αλλά και το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, είναι κάποια σημεία που μαζευόμαστε γιατί εκεί γίνονται και κάποια δημόσια events που είναι ανοικτά προς όλο τον κόσμο», σημείωσε ο Ανδρέας.
«Η κρίση έχει ενδυναμώσει τη συντροφικότητα»
«Οι τρόποι συνάντησης έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι και η ποιότητα της επικοινωνίας» αναφέρει η Χαρά και προσθέτει: «Λόγω της κρίσης οι νέοι προτιμούν να συγκεντρώνονται σε δημόσιους χώρους όπως η Δημοτική Αγορά, στο ενετικό λιμάνι, σε πλατείες όπως η Σπλάντζια ή σε σπίτια φίλων. Η επικοινωνία αντί να φθαρεί, έχει δυναμώσει περισσότερο, γιατί οι άνθρωποι, όταν βρίσκονται σε μία δύσκολη κατάσταση, έχουν ανάγκη ακόμη περισσότερο ένα κλίμα συντροφικότητας. Ερχονται πιο κοντά…».
«Ενας τρόπος αντίστασης στους καιρούς»
«Σήμερα πλέον δεν μπορείς να βγεις τόσο πολύ όπως παλιά και θα σκεφτείς και πού θα πας, πώς θα ξοδέψεις λιγότερα χρήματα. Ετσι και το παγκάκι σε κάποιο δημόσιο χώρο είναι ένας τρόπος για να κάτσεις έξω περισσότερη ώρα, είναι μία επιλογή. Η επικοινωνία δεν αλλάζει, ίσα – ίσα που η κρίση ενδυναμώνει τους δεσμούς αλληλεγγύης των ανθρώπων. Είναι κι αυτός ένας τρόπος αντίστασης στους καιρούς», επεσήμανε η Χριστίνη, που συναντήσαμε στην πλατεία Σπλάντζιας.
ΣΤΑ ΣΚΑΛΑΚΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
«Η κρίση μας έφερε πιο κοντά»
Στα δυτικά σκαλάκια της Δημοτικής Αγοράς συναντάμε μια παρέα φοιτητών. «Τα στέκια αλλάζουν, για παράδειγμα προτιμάμε τους δημόσιους χώρους, πλατείες, παραλίες ή τα σπίτια φίλων. Βολευόμαστε… Η κρίση μας έφερε πιο κοντά. Ισα – ίσα που έξω σε κάποιο δημόσιο χώρο μπορούμε να μιλήσουμε περισσότερο με την ησυχία μας και να εμβαθύνουμε στις συζητήσεις μας», ανέφερε ο Στέργιος.
«Οι συνήθειες έχουν αλλάξει»
«Οι συνήθειες έχουν αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, το ίδιο και τα στέκια. Στέκια έχουν γίνει πλέον οι δημόσιοι χώροι, πλατείες, παγκάκια και εάν τελειώσουν τα λεφτά μία μπίρα από το κοντινότερο περίπτερο είναι αρκετή», τόνισε ο Κωνσταντίνος.
«Οι δημόσιοι χώροι έχουν γίνει στέκια»
«Οι δημόσιοι χώροι έχουν γίνει στέκια για πολλά παιδιά, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και ειδικά το καλοκαίρι οι παραλίες. Με μία μπίρα μπορείς να περάσεις αρκετό χρόνο και για όσο θες», σημείωσε ο Γιώργος.
«Με μία μπίρα και μία κιθάρα»
«Με μία μπίρα και μία κιθάρα περνά ευχάριστα ο χρόνος. Ο δημόσιος χώρος π.χ. μία πλατεία, μία παραλία, σίγουρα είναι πιο ανθρώπινος, πιο άμεσος από ένα “in” στέκι», μας είπε ο “μουσικός” της παρέας.
Καιρός ήταν.