Η πεταλούδα και ο “πεταλούδας”

Τώρα είναι η ώρα που κρίνονται οι πολιτικές ηγεσίες σε όλον τον πλανήτη.
Η Ελλάδα ένα αλωνάκι γης απέδειξε με το τρίπτυχο κράτος – γιατροί – πολίτες, ότι είναι μια χώρα που αποτελεί φωτεινό ορόσημο στη διαχείριση της κρίσης του covid-19.
Αλλες ευρωπαϊκές και πανίσχυρες χώρες που διαφήμιζαν τις ηγεσίες τους, έδειξαν ότι βολοδέρνουν στα ανεμοδαρμένα ύψη.
Είναι πρωτοφανές για μια χώρα σαν την Αμερική ο “ντεμί” Τραμπ, να αλλάζει τη γνώμη του σαν τα ακριβά πουκάμισά του.
Το twitter σίγουρα είναι μια κακή συνήθεια, όταν δεν έχεις στρατηγική.
Και όταν δεν έχεις στρατηγική, κάνεις γιορτή μπάσκετ με μαζορέτες στο κολέγιο.
Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι είναι τόσο βαθιά συνδεδεμένες οι οικονομίες όλων των χωρών του Eurogroup που μια βαθιά ύφεση θα τους σαρώσει όλους.
Είναι αστεία η ανάλυση της Ολλανδίας, της Αυστρίας, της Φινλανδίας.
Εάν μείνουμε σε αυτή τη σκληρή στάση των Βορείων χωρών, θα έχουμε μια οικονομία για λίγους, χωρίς την αξιοπρέπεια των πολλών.
Αλλά ακόμη και αυτό είναι λίγο μπροστά, σε αυτό που περιμένει τους βόρειους όταν δοκιμαστεί συνολικά ο νότος.
Η “πεταλούδα” θα πετάξει παντού.
Με ποιους θα έχουν οικονομικές σχέσεις;
Με το ωραίο Μπαγκλαντές;
Γι’ αυτό λέω ότι από εγωισμό, δεν έχουν συνείδηση της ολότητας του οικοδομήματος.
Τέτοια ξεφτέρια είναι αφού κλείνονται στον εαυτό τους, και κλείνουν τους διαδρόμους της διακρατικής συνεργασίας.
Των οικιών αυτών εμπιπραμένων.
Η Γερμανία ακόμη δεν έχει συνέλθει από το σοκ του αιφνιδιασμού της πανδημίας, γι’ αυτό αποφεύγει να επιβάλλει την θέλησή της και παραπέμπει σε ευχολόγιο.
Κανείς δεν χορταίνει από τα ευχολόγια.
Σίγουρα δεν έχουν καταλάβει ότι είναι η χειρότερη στιγμή μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Τι κρίμα που δεν έχουμε ηγεσίες σαν την ελληνική.