ΑΠΟΨΗ
Μιας και το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλει πολλές ειδήσεις και θα δηµιουργηθούν πολλοί παραπόταµοι, µάλλον πρέπει να αποκωδικοποιήσουµε ορισµένα πραγµατάκια που ήδη έχουν ξεκινήσει ως µικρές χιονόµπαλες και κατρακυλώντας, είµαι απόλυτα σίγουρος πως θα καταλήξουν χιονοστιβάδες, µε ότι αυτό συνεπάγεται για το πολιτικό αύριο αρκετών πρωτεργατών του συνεδρίου.
Το κόµµα της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης έχει τους κεντρικούς του κλυδωνισµούς, όµως δεν πρέπει οι κατοικούντες στην Κουµουνδούρου να υποβαθµίσουν τα της περιφέρειας και των κοµµατικών συσχετισµών και λογικών που επικρατούν πέρα από το Αθηνοκεντρικό µετερίζι.
Το αποτύπωµα του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια είναι ξεθωριασµένο µε πολλά από τα στελέχη του να βρίσκονται σε κατάσταση Vertico, η οποία όπως γνωρίζουµε όλοι µας οδηγεί συνήθως σε απώλεια διακυβέρνησης του αεροπλάνου από πλευράς πιλότου και την πρόσκρουση του µε ταχύτητα διάλυσης.
Πριν δύο 24ώρα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε δίπλα στους αγρότες, πλάι στα τρακτέρ στο Σύνταγµα. Εντάξει… Σαν να λέµε πως όλα τα προβλήµατα λύθηκαν και οι αγρότες αισθάνονται πολύ πιο δυνατοί από ποτέ.
Τι συνέβη… Ο κ. Κασελλάκης επανέλαβε στο επ΄ ακριβώς τα αιτήµατα των Αγροτών, ζήτησε διακαώς από την κυβέρνηση να αλλάξει οπτική στα προβλήµατα που ταλανίζουν τους ανθρώπους του πρωτογενή τοµέα και εντάξει… όλα µπήκαν σε µία σειρά.
Οι αγρότες του φέρθηκαν µε απόλυτη ευγένεια, αλλά ας µη πλανάται ουδείς εκ των συνοδών του, όπως και κανένα επιτελείο κανενός κ. Προέδρου κόµµατος. Όλοι γνωρίζουν ότι ουσιαστικός διάλογος και λύσεις δε δίδονται µε σκυταλοδροµία εντυπώσεων, φωτογραφιών και πλάνων, µήτε το αύριο των ανθρώπων αυτών, των αγροτών και κτηνοτρόφων, εξαρτάτε από τις επισκέψεις που θα δεχτούν στα παρατεταγµένα τρακτέρ τους.
Αν η πολιτεία συντεταγµένα και διακοµµατικά δεν πάρει αποφάσεις, στα κέντρα λήψης των οποίων θα συµµετέχουν επί της ουσίας οι άνθρωποι του µόχθου και του ιδρώτα, όσες φορές και αν ανέβουν στα τρακτέρ οι αρχηγοί κοµµάτων της αντιπολίτευσης, άδικος κόπος.
Ή αλλιώς… εµπαιγµός. Να είχαµε να λέγαµε. Το χειρότερο δε όλων, είναι ότι αγρότες κτηνοτρόφοι έχουν µπροστά τους την καταπόνηση της επιστροφής στα χωράφια και στα µαντριά, το κόστος των καυσίµων, την κούραση και εντός ολίγων 24ώρων τη συνειδητοποίηση πως ακόµη µία φορά, εκτέθηκαν µε πρόγραµµα, από ανθρώπους χωρίς κανένα πρόγραµµα.
Οι αγώνες όταν ξεκινούν µε συµφωνία λήξης των, παύσης των, δεν είναι αγώνες αλλά επιδείνωση των αγωνιών.
Μία από τα ίδια και για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ένας αγώνας δηλαδή, µε ηµεροµηνία λήξης των ειρηνευτικών διαδικασιών, που συµφωνήθηκαν από τα αντίπαλα στρατόπεδα του κόµµατος, µε φόντο πάντα, την κοινωνία που ασθµαίνει, τους πολίτες που περιµένουν τα αποτελέσµατα των εξετάσεων τους και τα µέλη, φίλους του κόµµατος που µε το ένα πόδι βρίσκονται στο ΣΥΡΙΖΑ, το άλλο ψάχνει πάτηµα στην Αριστερά, το ένα χέρι σηκώνει λευκή σηµαία ενώ το άλλο χέρι πατάει τη σκανδάλη για εκτόξευση φωτοβολίδας ώστε να ξεκινήσουν οι έρευνες για το πολιτικο-ιδεολογικό τους στίγµα.
Μόλις ο αρχηγός του κόµµατος της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης εµφανίζεται κάπου, όλοι πλέον γνωρίζουν τι θα φοράει, τι θα πει, ποιες θα είναι οι εκφράσεις του προσώπου του και πόσες δεύτερες προτάσεις θα χρειαστεί για να εξηγήσει τις πρώτες στις οποίες είπε ότι είπε.
Με λίγα λόγια ο κ. Κασσελάκης προσπαθεί να επιβάλλει την παρουσία του. Αποτέλεσµα είναι πως διακρίνουν οι έµπειροι ότι ολισθαίνει, το βλέπει κι ο ίδιος, ταράζεται και απειλεί κατά κάποιο τρόπο, συντρόφους και φίλους, για νέες κάλπες, ώστε να αποδειχτεί η αναγκαιότητα ύπαρξης του στην Αριστερά.
Μόλις λίγους µήνες δηλαδή από την εκλογή του, χωρίς καν να έχει µπει και βγει από τη βάσανο εθνικών εκλογών… µε έπαθλο το κλειδί του Μαξίµου.
