Η πλατεία ήταν γεμάτη…

» Να δεις που στα Χανιά έχουμε μια ελπίδα, μια αγκαλιά, ένα ανεξάντλητο κουράγιο για να υποδεχθούμε το αύριο που έρχεται μέσα από το πέρασμα των αιώνων!
Να δεις που όσο υπάρχουν άνθρωποι της διπλανής πόρτας θα μπορούμε να σμίγουμε σε εκδηλώσεις στην πλατεία του Δημοτικού Γηροκομείου Χαλέπας για να θεριέψει το κίνημα αλληλεγγύης στο “Κύτταρο Χαλέπας”.
Να δεις που στη Χαλέπα, στα Λενταριανά, στη Νέα Χώρα, η “σπίθα της αλληλεγγύης γίνεται πυρκαγιά”, τραγούδια, φωνές, αγγίγματα, όλα, μα όλα, υπερασπίζονται τον άνθρωπο και τις αξίες του.
Να δεις που τούτη η πόλη η ατόφια κάθε νύχτα, κάθε βράδυ, υπάρχει, ανθίσταται σθεναρά, δεν σκύβει κεφάλι, δεν λέει “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”.
Να δεις που η πόλη είναι πιο υπέροχη… όταν κατοικείται από ανθρώπους, να δεις που στο “Κύτταρο” (σε όλες τις δράσεις του Δήμου Χανίων, της Εκκλησίας, της κοινωνίας ολάκερης) όλοι μαζί τα καταφέραμε, τα Χανιά δεν κιότεψαν από τον ωχαδελφισμό, δεν έγειραν, δεν προσκύνησαν…
Να δεις τούτη την πόλη ολάκερη νύχτα με φεγγάρι και τις διδαχές της, να δεις ανθρώπους – γίγαντες, να δεις πως ακόμη και η Ιστορία υποκλίνεται με δέος μπροστά μας.