» …συνάδει με την τάξη μέσα στην κοινωνία
Όταν μία απόφαση της Αγίας και Ιεράς Πατριαρχικής Συνόδου μπαίνει στη βάσανο των εξηγήσεων και των ερμηνειών από λαϊκούς που είτε δεν έχουν τη γνώση, είτε τη βαθιά πνευματική σχέση με την ιεραρχία της εκκλησίας, εγκυμονεί ο τεράστιος κίνδυνος της πλάνης. Αποτέλεσμα δε αυτής, είναι να θαμπώσει το εύθραυστο κρύσταλλο που υπάρχει μεταξύ των πιστών και της προσπάθειας τους να πορευτούν προς μία ανιδιοτελή και πάναγνη σχέση με το θείο, με το θεό.
Παράλληλα μέσα από τις όποιες ψευδο-αναλύσεις και την όποια κουτσομπολίστικη διάθεση για τα τεκταινόμενα στους κόλπους της Εκκλησίας, δίδεται η δυνατότητα σε όσους πληρούν τις προϋποθέσεις και δεν διαθέτουν διάκριση, να ασχημονούν, να μεταφέρουν ψευδείς ειδήσεις, να σπιλώνουν όλα όσα αφορούν στην πνευματική διάσταση για την επίλυση προβλημάτων που φτάνουν προς συζήτηση ή διευθέτηση στην τράπεζα τις Αγίας και Ιεράς Πατριαρχικής Συνόδου.
Στην ερώτηση γιατί δεν γνωστοποιήθηκαν οι λόγοι που οι Ιεράρχες εξέτασαν τις περιπτώσεις των δύο Επισκόπων Δορυλαίου και Ευμενείας και των δύο Αρχιμανδριτών του Οικουμενικού Θρόνου κ. Εικοσιδέκα και κ. Μπικουβαράκη, η απάντηση είναι απλή και πιστέψτε με, βαθιά λακωνική ώστε να μην επιδέχεται παρερμηνειών. Οι λόγοι δεν δημοσιοποιούνται διότι στην κοινωνία, ο μεγαλύτερος, ο πιο επικίνδυνος εχθρός που μπορεί να οδηγήσει σε σύρραξη τόσο το ποίμνιο όσο και τον κλήρο, είναι η ημιμάθεια και η έλλειψη βαθιάς γνώσης ενός ή περισσοτέρων ζητημάτων που μπορεί να απασχολούν τον κλήρο, το μοναχισμό, της ιεραρχία.
Αν οι πολίτες και εξ αυτών περισσότερο δε οι πιστοί, αναγνωρίσουν την καλή προαίρεση, τη διακριτικότητα, την πνευματική εχεμύθεια, την πρόληψη σκανδαλωδών σκέψεων από πλευράς του λαού, Ιεραρχών όπως ο Κρήτης Ευγένιος, ο Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Πρόδρομος, ακόμη και ο Μητροπολίτης Ρόδου Κύριλλος B΄, οι οποίοι συμμετείχαν ως μέλη στην Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου, τότε όλα θα είναι πιο ισορροπημένα, πιο ευγενή, πιο ανθρώπινα. Αρκεί επαναλαμβάνω, οι πολίτες να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα συγκεκριμένα χαρίσματα στους συγκεκριμένους ιεράρχες και να υποστηρίζουν την έννοια, της προς αυτών εμπιστοσύνης.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ Βαρθολομαίος έχει αποδείξει ότι στην πορεία του προς δύσκολες κορφές, εμπιστεύεται τα πνευματικά του όπλα, κυρίως τη θεία φώτιση και την ισχύ της αλήθειας. Ανακοινώθηκε και δημοσιοποιήθηκε η απόφαση της Συνόδου η οποία είναι ξεκάθαρη, διότι σηματοδοτείται με τη φράση «Άχρι Καιρού» και ξεκαθαρίζει με τις λέξεις «Ομοφώνως» και «Επιβληθή». Για να μην υπάρχουν και σε τούτο παρερμηνείες, οι υγιώς ενδιαφερόμενοι πολίτες, μπορούν να αποταθούν στις σελίδες του ηλεκτρονικού τους λεξικού ώστε να κατανοήσουν πλήρως και επαρκώς τι ορίζει η συγκεκριμένη διατύπωση και στη μία και στην άλλη πρόταση.
Στην περίπτωση της αφαίρεσης των απονεμηθέντων οφφικίων από τους δύο Αρχιμανδρίτες, απλά οφείλουμε να σεβαστούμε το γεγονός πως, η απόφαση για απόσυρση των εκκλησιαστικών τιμητικών τίτλων, από τα πρόσωπα τους και την ιεροσύνη τους, αφορά σε καθαρά πνευματική εξέταση από τους Ιεράρχες και τον Πατριάρχη, της σχέσης τους πάντα, με την επαφή τους και την καθοδήγηση τους, όπως αυτή ορίζεται από το γεγονός ότι είναι Αρχιμανδρίτες του Οικουμενικού θρόνου.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι τα τέσσερα πρόσωπα στα οποία επιβλήθηκαν οι συγκεκριμένες ποινές, γνωρίζουν την ουσία, την αξία και το μεγαλείο της υπακοής, κατά την ορθόδοξη έννοια της. Αυτή η υπακοή είναι που θα οδηγήσει στην ποιμαντική, ιερατική, μοναστική, πνευματική τους ηρεμία. Χρέος λοιπόν όλων μας, είναι να προσευχηθούμε να έχουν τη δύναμη να ανταπεξέλθουν στον αγώνα τους, μέχρι νεωτέρας.
Στους δε λοιπούς που αρέσκονται στα σενάρια τρομολαγνείας, οικονομικολαγνείας και κάθε άλλης πνευματικής ή μη ακροβασίας, σενάρια τα οποία με ζέση απλώνουν εντέχνως στα στέκια, στους δρόμους και στα πηγαδάκια ως θέμα κουτσομπολιού, έχω να πω ότι η αλήθεια θάβεται ποτέ όμως με τσιμέντο. Πάντα βγαίνει, ολοζώντανη, ανθισμένη, φωτεινή. Ας εμπιστευτούμε λοιπόν όλοι, κλήρος και λαός, Θεό, καλό και αλήθεια και πιστέψτε με, δεν έχουμε μήτε ως κοινωνία, μήδε ως εκκλησία, να φοβηθούμε το παραμικρό. Ας φοβίζει ξεχωριστά τον καθένα μας, αν υπάρχει, ο κακός του εαυτός. Τα υπόλοιπα είναι ολίγα που όμως αν δεν προσέξουμε τις συμπεριφορές μας, μπορεί να μετασχηματιστούν σε οδυνηρά κύματα που θα πνίξουν τη μεταξύ μας αγάπη, ειρήνη και ομόνοια.
Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Γουβερνέτου παραμένει ο Ευμενείας Ειρηναίος, διατηρεί τον τίτλο του ως Επίσκοπος Δορυλαίου ο κ. Δαμασκηνός. Οι δύο πατέρες θα εκτελούν τα πνευματικά τους καθήκοντα και τα της ιεροσύνης τους εντός των Ιερών Μονών, μέχρι ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η Σύνοδος να λάβει οριστικές αποφάσεις. Οι δύο Αρχιμανδρίτες Πατέρας Μπικουβαράκης (Μονή Γουβερνέτου) και Πατέρας Εικοσιδέκας (Μονή Αγίας Τριάδος) έχουν την μοναστική, ιερατική και ποιμαντική τους πορεία, τους συνοδεύει η επιμέλεια και προστασία του Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνού και όλοι μαζί από κοινού, είμαι πεπεισμένος, θα βοηθήσουν ώστε να υπάρξει ειρήνη τόσο στους κόλπους της τοπικής εκκλησίας όσο και στις σκέψεις και τα λόγια του λαού.
Όλοι εντός της Εκκλησίας, γνωρίζουν τη δύναμη και την ουσία της Υπακοής στους κόλπους της Ιεροσύνης και του Μοναχισμού. Όλοι στην πορεία τους έχουν διαπιστώσει τη χάρη της Θείας Πρόνοιας, τα αποτελέσματα της Θείας Οικονομίας. Με την υπακοή, οι φέροντες το σχήμα και όχι μόνο φυσικά, βιώνουν την υψηλότερη αρετή η οποία οδηγεί τόσο τους ίδιους όσο και το συνολικό τους έργο σε αναγνώριση από Θεό και ανθρώπους. Αυτή η αναγνώριση μεταφράζεται σε ειρήνη, η οποία με τη σειρά της οδηγεί κλήρο και λαό σε πνευματική νικηφόρα πορεία. Αυτό άλλωστε είναι το ζητούμενο από όλους μας και το αιτούμενο από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου… Άχρι καιρού.
*Ο Μιχαήλ π. Λαμπαθάκης είναι αρθρογράφος, δημοσιογράφος του ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πριν από λίγα χρόνια ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος είχε μιλήσει για “κατάντια” της Εκκλησίας και αναρωτιόταν: “τι κάνουμε εμείς οι παπάδες; τι κάνουν οι θεολόγοι;” . Ένας από τους λόγους που έχουν συντελέσει ώστε τα πράγματα να φτάσουν σ’ αυτό το σημείο είναι το ότι στη ζωή της Εκκλησίας δεν υπάρχει διαφάνεια. Όσο αποκρύπτεται το κακό, τόσο αυτό μεγαλώνει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πλήρωμα της Εκκλησίας είναι συγχρόνως κομμάτι της Πολιτείας. Όπως από την Πολιτεία ζητάει διαφάνεια, έτσι και από την Εκκλησία. Γι’ αυτό μου φαίνεται ότι κινείται εκτός λογικής η “σύσταση” να μην ασχολείται ο κόσμος με τους λόγους που οδήγησαν στις ποινές. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη περιοχή στην οποία να έχει συμβεί κάτι παρόμοιο.