Την Παρασκευή 16 Μαρτίου στις 7 το απόγευμα οι εκδόσεις «Ραδάμανθυς» παρουσίασαν στον κατάμεστο από κόσμο ομώνυμο πολυχώρο την ποιητική συλλογή της νηπιαγωγού Ελένης Καποκάκη, η «Εξύμνηση». Σχετικά με το βιβλίο μίλησαν οι φιλόλογοι Μαρία Μαράκη και Ελένη Παΐζη καθώς και η κοινωνική ανθρωπολόγος- ιστορικός Ελένη Μπινάκη. Ποιήματα από τη συλλογή διάβασε η ηθοποιός Χριστίνα Βερυβάκη.
Η φιλόλογος Μαρία Μαράκη αναφερόμενη στην «Εξύμνηση» ανάμεσα στα άλλα είπε: «Η Ελένη Καποκάκη μέσα από την πρώτη της ποιητική συλλογή «Εξύμνηση» χαρίζει στον αναγνώστη απλόχερα το φως που ανακάλυψε μέσα από τους στίχους της σε αυτό το πρώτο της ελπιδοφόρο ξεκίνημα στον κόσμο των ποιητών με σαφώς ευοίωνες προοπτικές που προμηνύουν τη συνέχεια και με άλλες ποιητικές της δημιουργίες. Και τούτο γιατί η ποίηση της Ελένης με τη σουρεαλιστική γραφή και τον ελεύθερο στίχο της είναι πάνω από όλα μια αληθινή φωνή ενός νέου ανθρώπου που αξίζει να ακουστεί.
Οι στίχοι καταγράφουν τα προσωπικά βιώματα της ποιήτριας, αλλά και την κραυγή αγωνίας των νέων της εποχής μας για την αφύπνιση και την αναγκαία αναδόμηση της κοινωνίας. »
Μιλώντας για τη ποιητική συλλογή «Εξύμνηση» η φιλόλογος Ελένη Παΐζη μας ανέφερε: «Στην πρώτη αυτή συλλογή της Ελένης Καποκάκη διακρίνουμε διάχυτη μια πικρή αίσθηση της ζωής που μας ξαφνιάζει… Γιατί έχουμε ταυτίσει τη νεότητα με την αισιοδοξία και τα ελπιδοφόρα μηνύματα… Έτσι αυτό το πρώτο ξάφνιασμα μετουσιώνεται σταδιακά σε περιέργεια και ανάγκη βαθύτερης προσέγγισης και κατανόησης του ποιητικού της υλικού… Και τότε θα δούμε ότι μέσα από τα ποιήματα της αναβλύζει ακέραια μια θέληση για ζωή και μια λαχτάρα υπέρβασης των ορίων… τόσο συχνά ειπωμένα μέσα στην ποίησή της. Συνειδητοποιούμε επίσης ότι μέσα σε αυτούς τους στίχους διατυπώνεται η κραυγή αγωνίας του σύγχρονου σκεπτόμενου ανθρώπου που απαιτεί να αναμετρηθεί με τη ζωή του και δεν θέλει να αρκεστεί ή καλύτερα να περιοριστεί στα λίγα.
Στο ίδιο περίπου μήκος κύματος κινήθηκε και η κοινωνική ανθρωπολόγος- ιστορικός Ελένη Μπινάκη αναφέροντας πως: «Η εξύμνηση αποτελεί μια συλλογή ποιημάτων η οποία ταυτόχρονα προκαλεί και προσκαλεί τον αναγνώστη σε έναν εσωτερικό αναστοχασμό. Έναν αναστοχασμό αναφορικά με την ίδια του την ύπαρξη και τη βίωση αυτής μέσα από τα τέσσερα στάδια που αποτελούν τον κύκλο της πορείας μας στη γη, έτσι όπως μας τα παρουσιάζει η ποιήτρια. Στόχος και ελπίδα της «Εξύμνησης» είναι να καταφέρει ο κάθε αναγνώστης περνώντας από τα διάφορα στάδια της ζωής να βιώσει όλη αυτή τη μεταμορφωτική διαδικασία που θα τον οδηγήσει στο φως».
