Η πόλη… Η Ακρόπολη… Και η Μoνόπολη…

Η απόκτηση έφερε την ευφορία…
Μετά ήρθε η αδιαφορία…
Στη συνέχεια υπήρξε η εγκατάλειψη…
Μετά και τελικά ήρθε η κατάληψη…
Στην πορεία όμως προέκυψε η κάλυψη…
Σειρά μετά είχε η κατάληξη….
Την κατάληξη την βάφτισαν αξιοποίηση….
Στην πραγματικότητα όμως μιλάνε
για ξενοδοχοποίηση…
Μετά από αυτή την αρνητική δράση…
Ήρθε κι η αντίδραση…

Διαβάζοντας ο καθείς όλα τα παραπάνω εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί… τι θέλει να πει ο ποιητής; Αλλά στην προκειμένη περίπτωση το βασικό ερώτημα που γεννάται είναι το τι θέλει να πει ο εκποιητής!
Ο εκποιητής στην προκειμένη περίπτωση είναι το ίδιο το Πολυτεχνείο Κρήτης και η Σύγκλητος πρώην και νυν που η μία ως συνέχεια της άλλης, προχωρούν ακάθεκτα στο σχεδιασμό τους παρότι μέρα με την μέρα το ένα μετά το άλλο καταρρίπτονται τα βασικά τους επιχειρήματα, όλα όσα είχαν προτάξει για να αιτιολογήσουν την απόφαση τους αυτή.
Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο για την άσχημη τροπή αυτή της συγκεκριμένης ιστορίας δεν ευθύνεται μόνο το Πολυτεχνείο, που προφανώς δεν μπορεί κανείς να του αφαιρέσει τον τίτλο του φυσικού αυτουργού αυτής της υπόθεσης, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν και οι ηθικοί αυτουργοί…
Πιο συγκεκριμένα μιλάμε για τους εκάστοτε νομάρχες μετέπειτα αντιπεριφερειάρχες. Για την εκάστοτε δημοτική αρχή. Τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες σε επίπεδο κυβέρνησης, όλοι εκείνοι δηλαδή που έχουν προκύψει κατά καιρούς φυσικά και με τη δική μας ψήφο, οι οποίοι όμως σε ότι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, καυτό ζήτημα, δεν έπραξαν τα δέοντα.
Εμείς βέβαια σε αυτή την φάση δεν θα κάτσουμε να ζυγίσουμε ποιους βαραίνουν περισσότερο ή λιγότερο οι ευθύνες. Άλλωστε δεν ωφελεί σε τίποτα κάτι τέτοιο ειδικά στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς, δηλαδή όλους τους Χανιώτες όλους του πολίτες, όλους μας, αυτή την στιγμή, είναι το πως θα βρεθεί τρόπος να ακυρωθεί πάραυτα η επιχειρούμενη ξενοδοχοποίηση των συγκεκριμένων μνημείων. Η ξενοδοχοποίηση δηλαδή του τόπου μας, της γειτονιάς μας, της ιστορίας και της μνήμης μας. Το να μην δούμε ξαπλώστρες και πισίνες πάνω στην Ακρόπολη των Χανίων, δεν θα είναι νίκη… Θα είναι η απόδειξη πως δεν ξεχνούμε, δεν αρνούμαστε, δεν πολτοποιούμε, δεν εγκαταλείπουμε, δεν λερώνουμε, δεν απαρνούμαστε, ούτε την ιστορία μας, ούτε το δίκαιο της λογικής, ούτε την ιστορία μας, μήτε όμως τους εαυτούς μας και τις επόμενες γενιές. Και μην ακούτε αυτά τα περί ανοιχτού και προσβάσιμου χώρου και τόσα άλλα που ακούγονται και παρουσιάζονται. Διότι αυτά δεν τα πιστεύουν ούτε αυτοί που τα λένε. Αλλά προφανώς έχουν τους λόγους τους και τα λένε… Ο συγκεκριμένος χώρος αξίζει και πρέπει να στεγάσει την αρχαία και την νεότερη ιστορία των Χανίων και της Κρήτης γενικότερα. Πρέπει να στεγάσει το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης το οποίο συνεχίζει να μένει άστεγο έρμαιο των ακατάλληλων συνθηκών φύλαξης με ότι αυτό συνεπάγεται για την συντήρηση και την διατήρηση του. (μία σωστή πρόταση).
Τώρα θα μου πείτε πάλι αυτά τα γνωστά για το που θα βρεθούν τα κονδύλια κτλ κτλ. Οι απαντήσεις πως και από που μπορούν να αντληθούν κονδύλια, αν υπήρχε βούληση έχουν δοθεί. Όπως έχουν δοθεί απαντήσεις και για το πώς αποκτήθηκαν τα συγκεκριμένα ιστορικά κτήρια από το Πολυτεχνείο Κρήτης. Επίσης απαντήσεις έχουν δοθεί και για το πόσο συμφέρουσα ή όχι οικονομικά είναι για το Πολυτεχνείο η επιλογή της ξενοδοχοποίησης των μνημείων μας. Αρκεί να ανατρέξετε σε προηγούμενα σχετικά δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου των τοπικών ΜΜΕ.
Δεν είμαι ειδικός για να προχωρήσω σε μία ειδική προσέγγιση. Δε θα το κάνω. θα περιοριστώ ως σκεπτόμενος ενεργός και ανήσυχος πολίτης στην ηθική προσέγγιση του θέματος. Και η ηθική προσέγγιση του θέματος προτάσσει τρία μεγάλα και απαράβατα Όχι…..
Όχι στην εμπορευματοποίηση της ιστορίας μας. Όχι στην εμπορευματοποίηση των μνημείων μας. Όχι στην εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Φτάνουν οι απλουστεύσεις του τύπου…. έ αφού δεν έχουμε λεφτά εμείς να τα αξιοποιήσουμε ας τα δώσουμε όλα σε αυτούς που έχουν να τα αξιοποιήσουν αυτοί. Δηλαδή; Να αρχίσουν να παίρνουν σειρά σιγά σιγά προς (αξιοποίηση) το Ιτζεδίν, η δημοτική αγορά, η αρχαία Απτέρα, το νησάκι της Σούδας, η Γραμπούσα, το Φραγκοκαστελο, τα Νεώρια, οι Ιταλικοί Στρατώνες, οι Άγιοι Απόστολοι, το Φαράγγι της Σαμαριάς και τόσα αλλά μνημεία μας; Αλήθεια αυτό θέλετε; Αυτή είναι μία άκρως επικίνδυνη λογική, είναι μία άκρως επικίνδυνη απλούστευση. Στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουμε, ότι οι εμπνευστές (όχι τα θύματα) αυτής της άκρως επικίνδυνης λογικής και απλούστευσης δεν θα περιορίσουν τις ορέξεις τους στον λόφο Καστέλι. Και αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος από του πολλούς ώστε να αντιδράσουμε εμείς οι απλοί πολίτες αυτής της πόλης και να πετύχουμε την ακύρωση των σχεδίων τους.
Και λέω εμείς οι απλοί πολίτες, γιατί από τους αιρετούς και τους φορείς γενικότερα μην περιμένετε πολλά πράγματα, αν δεν δουν εμάς να ενδιαφερόμαστε και να μπαίνουμε μπροστά. Το πιθανότερο είναι να κάνουν ότι έκαναν και με το αεροδρόμιο. Δηλαδή ή τίποτα ή θα πάνε άλλοι στα κρυφά και άλλοι στα φανερά απέναντι μας και απέναντι στο κοινό δημόσιο συμφέρον. Θέλουμε οι αυτοδιοικητικοί μας και οι εκλεγμένοι μας, να είναι δίπλα μας, όχι επειδή έτσι πρέπει να γίνει μα διότι έτσι οφείλουν να αισθάνονται.
Η αντίδραση μας για την προάσπιση της κοινωνικής λογικής, του ωραίου, για να έχει θετικά αποτελέσματα πρέπει να είναι άμεση και πανδημοτική. Δηλαδή Όλοι Μαζί.