H ανθρώπινη εφευρετικότητα είναι απίστευτη. Πάντα ο άνθρωπος έβρισκε τρόπους να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που παρουσιάζονταν για να επιβληθεί στους γύρω του και τη φύση.
Συχνά βεβαίως, η «νίκη» ήταν προσωρινή, ειδικά στην περίπτωση της φύσης, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που δεν θα μας απασχολήσει σήμερα. Η εφευρετικότητα των ανθρώπων –όπως συμβαίνει όταν η υπέρμετρη φιλοδοξία και η αχαλίνωτη τάση για εξουσία πρυτανεύει- κατήντησε σε κάποιες περιπτώσεις να είναι ζοφερή και εξαιρετικά σκοτεινή. Ο άνθρωπος είναι εκείνος που σκέφτηκε και υλοποίησε τα χειρότερα βασανιστήρια κατά των ομοίων του. Ειδικότερα την εποχή του Μεσαίωνα, και προτού εμφανιστεί ο Ουμανισμός στην Ευρώπη, οι άρχοντες –πολιτικοί ή εκκλησιαστικοί- μπορούσαν να διατάξουν εκτελέσεις με τους πλέον απάνθρωπους τρόπους. Σήμερα θα δούμε παρέα μερικές από τις βαναυσότερες αλλά και …ευφάνταστες εκτελέσεις που επινόησε ο ανθρώπινος νους.
Manius Aquillius – τον ανάγκασαν να καταπιεί λιωμένο χρυσό!
Η ιστορία λέει πως ο Manius Aquillius ήταν ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός που διακρίθηκε το 101 π.Χ. στη μάχη του Aquae Sextae, ξαφνιάζοντας τον εχθρό και κατατροπώνοντάς τον. Η τύχη όμως δεν ήταν τόσο καλή μαζί του λίγα χρόνια αργότερα: ο Aquillius ηττήθηκε στη μάχη στο Protostachium το 88 π.Χ, και προσπάθησε να επιστρέψει πίσω στην Ιταλία. Έφτασε μέχρι τη Λέσβο, όπου οι Έλληνες τον συνέλαβαν και τον παρέδωσαν στον εχθρό του, τον Μιθριδάτη. Για να τον ταπεινώσουν, τον έβαλαν πάνω σε ένα γαϊδούρι να «παρελάσει» στην Πέργαμο. Εκεί, ο Μιθριδάτης διέταξε να τον εκτελέσουν ρίχνοντας στον λαιμό του λιωμένο χρυσό.
Διαβάστε περισσότερα και εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Manius_Aquillius_(consul_101_BC)
Μιθριδάτης – τον έβαλαν σε βαρέλι με μέλι και γάλα μέχρι που καταφαγώθηκε από έντομα
Ο Μιθριδάτης, ήταν ένας νεαρός Πέρσης στρατιώτης που σκότωσε σε μάχη τον Κύρο, τον μικρότερο αδερφό του Αρταξέρξη Β’, το 404 π.Χ. Ο Πλούταρχος δηλώνει ότι ο Αρταξέρξης ήταν πολύ ευχαριστημένος που ο Κύρος σκοτώθηκε και έδωσε στον Μιθριδάτη πλούσια δώρα ζητώντας του να κρατήσει την αλήθεια μυστική, ώστε να ισχυριστεί ότι ο ίδιος είχε σκοτώσει τον Κύρο. Όμως ο Μιθριδάτης μέθυσε σε ένα γλέντι και καυχήθηκε πως σκότωσε τον Κύρο. Όταν το έμαθε αυτό ο Αρταξέρξης, εξοργίστηκε τόσο πολύ που διέταξε να εκτελέσουν τον Μιθριδάτη με φρικτό τρόπο: τον έκλεισαν γυμνό σε ένα αυτοσχέδιο «βαρέλι» που έφτιαξαν ενώνοντας δυο βάρκες, αφού πρώτα τον άλειψαν με μέλι. Στη συνέχεια γέμισαν το «βαρέλι» με γάλα. Τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του Μιθριδάτη προεξείχαν. Σε αυτή την κατάσταση, τον άφησαν σε μια λίμνη για μέρες. Εκεί του επιτέθηκαν σωρό έντομα που μύρισαν το γάλα και το μέλι. Όταν το βαρέλι άδειαζε, το γέμιζαν ξανά με μέλι και γάλα. Το σώμα του Μιθριδάτη γέμιζε πληγές, προσελκύζοντας ακόμα περισσότερα έντομα. Τελικά τα έντομα κατέκλυσαν πληγές και κάθε σωματικό του κοίλωμα, τον κατέφαγαν και πέθανε μετά από 17 βασανιστικές ημέρες.
Διαβάστε περισσότερα και εδώ:
https://en-academic.com/dic.nsf/enwiki/11754052Robert-Francois Damiens –
Σκληρά βασανιστήρια και ρίψη στην πυρά!
Στις 5 Ιανουαρίου 1757, ο Robert-Francois Damiens επιχείρησε να δολοφονήσει τον βασιλιά Λουδοβίκο XV. Εκείνη την ημέρα, καθώς ο βασιλιάς Λουδοβίκος έφευγε από το παλάτι των Βερσαλλιών, ο Damiens κατάφερε να περάσει απαρατήρητος από τους σωματοφύλακες και μαχαίρωσε τον βασιλιά στο στήθος. Ηταν χειμώνας και ο βασιλιάς φορούσε χοντρά χειμωνιάτικα ρούχα οπότε τραυματίστηκε ελάχιστα. Ωστόσο ο Damiens συνελήφθη, και το κοινοβούλιο τον καταδίκασε σε φρικτό –και δημόσιο- θάνατο. Στις 28 Μαρτίου, βασανίστηκε για τέσσερις ολόκληρες ώρες, προτού ο εκτελεστής βάλει τέλος στο μαρτύριό του. Συνέθλιψαν τα πόδια του, έκοψαν κομμάτια από τη σάρκα του με καυτές τσιμπίδες, έριξαν βραστό λάδι στις πληγές του και στη συνέχεια τον παρέδωσαν στον Charles Sanson, τον βασιλικό εκτελεστή, ο οποίος έδεσε το γυμνό σώμα του Damiens σε τέσσερα άλογα στη μέση της Place de la Greve, όπου εκατοντάδες θεατές παρακολουθούσαν. Ο Sanson ακρωτηρίασε τα γεννητικά όργανα του Damiens και τα έκαψε, ενώ στη συνέχεια χτύπησε τα άλογα ώστε να φύγουν προς τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις για να του εξαρθρώσουν τα άκρα. Τελικά, ο,τι απέμεινε από τον άτυχο Damiens που δυστυχώς ήταν ακόμα ζωντανός και ούρλιαζε το πέταξαν στη φωτιά.
Διαβάστε περισσότερα και εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/ Robert-François_Damiens
Melec – τον έκοψαν στα δύο
Ο Melec ήταν κυβερνήτης σε περιοχή του Μαρόκου υπό τον σουλτάνο, Moulay Ismail ben Sharif. Το 1705, ένας από τους γιους του σουλτάνου, ο Moulay Muhammad, επιχείρησε εξέγερση με επικεφαλής –ανάμεσα σε άλλους- και τον Melec. Η εξέγερση καταπνίγηκε και ο Melec κρίθηκε ο πλέον υπεύθυνος για την απόπειρα ανατροπής του σουλτάνου. Η σύζυγος του σουλτάνου επίσης, ήταν έξαλλη γιατί ο Melec είχε αποκεφαλίσει έναν από τους ξαδέρφους της, τον Ali Bouchasra. Η ποινή για τον Melec λοιπόν προβλεπόταν σκληρότατη. Ο σουλτάνος τον αρχιξυλουργό του αν τα πριόνια του μπορούσαν να κόψουν έναν άνθρωπο στη μέση, και όταν ο ξυλουργός απάντησε θετικά, προήχθη σε δήμιο. Ο αρχιξυλουργός μάλλον δεν θορυβήθηκε με τα νέα καθήκοντα και φέρεται πως ρώτησε τον σουλτάνο αν θέλει να πριονίσει κατά μήκος ή εγκάρσια τον Melec. Ο σουλτάνος επέλεξε κατά μήκος και ο Melec οδηγήθηκε στην κεντρική πλατεία όπου περί τους 4.000 ανθρώπους είχαν μαζευτεί. Ξεγύμνωσαν τον Melec και τον έδεσαν μπρούμυτα σε μια σανίδα. Οι δήμιοι σκόπευαν να πριονίσουν από το κεφάλι προς τα κάτω, αλλά οι γιοι του σουλτάνου διέταξαν να ξεκινήσουν από κάτω προς τα πάνω. Ο Melec ούρλιαζε και είχε ακόμα τις αισθήσεις του μέχρι που η λεπίδα έφτασε στον λαιμό του.
Διαβάστε περισσότερα και εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Death_by_sawing
Το 1963, στον ζωολογικό Κήπο στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, μπροστά από ένα κλουβί, υπήρχε μια πινακίδα που έγραφε: «το πιο επικίνδυνο ζώο στον κόσμο». Μέσα στο κλουβί, βρισκόταν ένας καθρέφτης. Το 1968 ο Ζωολογικός Κήπος στο Σικάγο «φιλοξένησε» το ίδιο έκθεμα, με παρόμοια επιγραφή. Με την πάροδο των χρόνων τα εκθέματα αυτά αποσύρθηκαν…
