Η πορεία μιας ζωής

Μια φωτό ασπρόμαυρη – κειμήλιο- τουλάχιστον 70 χρόνων, κοσμεί την σελίδα 6…
Τρία παιδάκια με ανοικτό ομιλητικό βλέμμα, κι ο παππούς ο Κοσμάς.
Η εποχή, σημειώνεται εναργώς. Βρονταμάς Λακωνίας, καταγωγής αναφορά…
Ο Διονύσης Ι. Μαργαρώνης “πολιτογραφημένος” Χανιώτης, γνωστός και μη… εξαιρετέος, έχει καταθέσει στην πόλη ωραίες ημέρες και έργα εμπορικά επιχειρηματικά, συνδικαλιστικά, κοινωνικά, οικογενειακά… καταπιάνεται σήμερα με μια αυτοβιογραφία σε αδρές γραμές.
Πρωτόλεια δουλειά, με την έννοια του αυθορμητισμού, και της αθωότητας… Μ’ αυτά ανιστορεί, στοχάζεται και προσκυνά…
Τα πρόσωπα και τον καιρό των αναγκών…
Δίνει με σαφήνεια στοιχεία ιστορικά…
Εμφύλιος, αγροτικό τοπίο μόχθου και στερήσεων όνειρα για μέρες καλύτερες, ωστόσο όμως, πλήρως εναρμονισμένος με το μίζερο τώρα!
…Σαράντα περίπου σελιδες, φιλοξενούνται σ’ ένα μικρό εύχρηστο λευκωματάκι, πυκνό όμως, ζωντανό, πλουραλιστικό…
Αντιλαβάνεσαι αμέσως την κουλτούρα του καιρού, του τόπου, της Λακωνίας, και βέβαια τα χρώματα και τους στεναγμούς της “Ιερής Στέρησης”…
Εμφυλιακές πληγές, απομεινάρια πολέμου κι η ανέχεια έχει όνομα… αισθητικό!
Ξυπόλητα ποδαράκια, αγέλαστα πρόσωπα και ρουχαλάκια τριμμένα κι όμως αυτός ο μικρός ο Διονύσης με τσαγανό και καμάρι, εργάζεται από τα εφτά του χρόνια!…
Κερδίζει μεροκάματο!
Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο, για την μετέπειτα επιτυχία του, σε ό,τι επιχειρούσε με τόλμη, θάρρος και ευθύνη!
Ολα τα παίρνει… “πατριωτικά” σοβαρά, υπεύθυνα!
Από μικρό σέβεται τον γονιό του μπαμπά του αφού μανούλα δεν γνώρισε, σχεδόν, τον παππού, την μητριά, τ’ αδέρφια του. Λατρεύει τη γνώση, την πρόοδο έχει οράματα, σχέδια, ελπίδες… Καταθέτει πόνο, απίστευτο πόνο, από τον σκληρό αδόκητο θάνατο του λατρεμένου αδελφού του Παναγιώτη στον οποίο οφείλει πολλά…
Μ’ ένα αναγνωρίσιμο λαϊκό ελληνικό ήθος, απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες που στέριωσαν την ανθρωπιά και τη συγκρότηση της πατρίδας…. αλλά και στους νεότερους.
Λάτρεψε την Κρήτη τα Χανιά το εμπόριο το επιχειρείν, τον συνδικαλισμό, την οικογένειά του.
Πλανώδιος, με το εμπόρευμά του σε βροχή και ζέστη, διατρέχει τους νομούς, ακάθεκτος!
Ιδρώτας, χρόνος όνειρα και αγάπη μιαν ανθοδέσμη στο μυαλό και την καρδιά του τον εμπνέουν και τον οδηγούν.
Εργατικός, πρόθυμος του αρέσει να βλέπει μπροστά και ανεβαίνει!
Στην οικογένειά του, πέτυχε απολύτως. Θυμούμαι όταν αρραβωνιάστηκε την λατρεμένη του Δήμητρα, όμορφη, ντελικάτη δίπλα στο έργο του, πάντα, παιδιά αξιόλογα, του ‘δωσαν εγγονάκια και δηλώνει ευτυχής και δικαιωμένος. Θα πρέπει…
Είδε την άνθιση των κόπων τους κι αυτό δεν είναι λίγο…
Κύριε Διονύση, να ‘στε καλά…