» Και οι ανυπόστατες θεωρίες του Ιακώβ Φαλμεράϊερ
Η επίτευξη των στόχων της ευρωπαϊκής συνθήκης του Μάαστριχτ καθιστούσε αναγκαία την οργάνωση μίας προπαγανδιστικής εκστρατείας ικανής να υποβιβάσει τις έννοιες τού έθνους και της πατρίδας, στις ευρωπαϊκές χώρες. Στο πλαίσιο της οποίας κάποιοι “ξέθαψαν” τότε και διέδωσαν στην Ελλάδα τις ανθελληνικές θεωρίες του γερμανόφωνου ιστορικού Ιακώβ Φαλμεράϊερ, ο οποίος δεν ήταν -όταν τις δημοσίευσε- ερευνητής, αλλά ένας απλός καθηγητής γυμνασίου.
Δημοσιευμένες το 1830, οι ψευδοθεωρίες αυτές αποτελούσαν την συμμετοχή του Ιακώβ Φ. στην οργανωμένη (από γνωστό ανθελληνικό κατεστημένο) επιχείρηση η οποία επιδίωκε την εξάλειψη της συμπάθειας την οποία είχαν εκδηλώσει οι καλλιεργημένες τάξεις των ευρωπαϊκών λαών προς τους Έλληνες, κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821.
Η επιχειρηματολογία του Ιακώβ Φ. υποτίθεται ότι βασίζεται σε ανθρωπολογικά και ιστορικά δεδομένα:
Α. Ανθρωπολογικά: οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδας δεν είναι Έλληνες διότι δεν έχουν τον ίδιο “φυλετικό τύπο” με τους αρχαίους.
Θεμελιωμένη σε κοινότυπες φυλετικές (ρατσιστικές ) εκτιμήσεις η θέση αυτή δεν ευσταθεί. Διότι οι αρχαίοι Έλληνες -όπως το παραδεχόταν και οι ίδιοι- δεν αποτελούσαν (όπως οι σημίτες) μία “φυλή”, υπό την χιτλερική έννοια αυτού του όρου. Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ ελληνική “φυλή”. Υπήρχε στην αρχαιότητα και υπάρχει ακόμη ένας ελληνικός λαός, ο οποίος είχε προκύψει -όπως όλοι σχεδόν οι ευρωπαϊκοί λαοί -από την σταδιακή ανάμιξη, πολλών εθνοτήτων διαφόρων προελεύσεων και αποτελούσε ένα φυλετικό μείγμα.
Και o φυσικός τύπος του δεν είχε καμία σχέση με τις λανθασμένες αντιλήψεις οι οποίες επικρατούσαν τον 19ο αιώνα . Σύμφωνα με τις οποίες οι Έλληνες της κλασσικής εποχής ήταν μία φυλή “ξανθών αρίων” προτυπώματα της απόλυτης φυσικής τελειότητας, και έμοιαζαν όλοι με τα αγάλματα του Άδωνι και της Αφροδίτης.
Η ύπαρξη ενός μεγάλου αριθμού αγαλμάτων αυτού του τύπου οφείλεται στο γεγονός ότι οι Αρχαίοι πίστευαν πως οι θεοί, όταν έπαιρναν ανθρώπινη μορφή, ήταν υπέρμετρα όμορφοι. Και όταν οι καλλιτέχνες έκαναν αγάλματα που παρίσταναν υπερφυσικά όντα χρησιμοποιούσαν πάντα ως προτυπώματα (μοντέλα) ανθρώπους που είχαν τον περίφημο, κλασσικό, (δωρικό) τύπο, ο οποίος εκπροσωπούσε την ιδεώδη καλλονή στην αρχαιότητα.
Αλλά οι άνθρωποι αυτοί (οι οποίοι ήταν απόγονοι μίας εθνότητας που είχε έλθει στην ελληνική χερσόνησο από την βόρεια Ευρώπη) αποτελούσαν μία μικρή μειονότητα. Και ο τύπος τους δεν αποτελούσε ένα ιδιαίτερο κοινό χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού. Η μεγάλη πλειονότητα των αρχαίων Ελλήνων αποτελείτο από ανθρώπους οι οποίοι είχαν -όπως το αποδεικνύουν οι μελέτες πολλών σοβαρών ερευνητών μεταξύ των οποίων ήταν και ο μεγάλος Βρετανός ιστορικός και πρύτανης του πανεπιστημίου της Οξφόρδης sir Cecil Bowra διάφορους φυσικούς τύπους. Και αυτό αποδεικνύεται και από την απλή παρατήρηση των αγαλμάτων τα οποία παριστάνουν ανθρώπους οι οποίοι υπήρξαν πραγματικά, όπως ο Σωκράτης, ο Ησίοδος, ο Αριστοτέλης, ο Αισχύλος, ο Δημόκριτος, ο Ηράκλειτος, ο Ξενοφών, ο Δημήτριος, ο Θουκυδίδης, ο Δημοσθένης, ο Ερατοσθένης, ο Αρίσταρχος, ο Στράβων, ο Περίανδρος, ο Πλωτίνος και πολλοί άλλοι. Άλλωστε οι αρχαίοι Έλληνες ήταν -στην μεγάλη τους πλειονότητα- μελαχρινοί και οι ξανθοί αποτελούσαν μία μικρή μειονότητα.
Η εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την προέλευση ενός λαού -ο οποίος ήταν εξαρχής ένα μείγμα εθνοτήτων- από τα φυσικά του χαρακτηριστικά, είναι επιστημονικά παράλογη.
(Ας σημειωθεί -επί τη ευκαιρία- ότι στα τουρκικά σχολεία οι καθηγητές ιστορίας δείχνουν στους μαθητές τους τις γνωστές κλασσικές εικόνες οι οποίες παριστάνουν, κυρίως, αρχαίες θεότητες για τούς αποδείξουν ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με τούς αρχαίους…)
Β. Ιστορικά: “Η Ελλάδα είχε κατακλυσθεί στο παρελθόν από πολλά εκατομμύρια Σλάβων, Αλβανών Βλάχων κ.λπ. και οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται απ’ αυτούς”.
Η θέση αυτή είναι ιστορικά ανυπόστατη. Είναι αλήθεια ότι επί της βασιλείας του Ιουστινιανού οι Σλάβοι πέρασαν τα βόρεια σύνορα του βυζαντινού κράτους, τα οποία όριζε ο Δούναβης. Και εγκαταστάθηκαν στις βόρειες επαρχίες του (Δαλματία, Δαρδανία, Σκυθία, Μησία κ.λπ.) καθώς και στις βόρειες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης στις οποίες βρίσκονται ακόμη σήμερα. Αλλά οι προσπάθειες , ενός μέρους απ’ αυτούς να εγκατασταθούν, οριστικά, στα εδάφη τα οποία αποτελούν την σημερινή Ελλάδα, απέτυχαν.
Διότι,αντίθετα από ότι ισχυρίζεται ο Ιακώβ Φ. (ο οποίος δεν δίστασε να πλαστογραφήσει, σε ορισμένες περιπτώσεις, ιστορικά έγγραφα οι Σλάβοι οι οποίοι είχαν εισβάλει σ’ αυτά τα εδάφη ήταν -εν συγκρίσει με αυτούς οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στις βόρειες επαρχίες- σχετικώς, λίγοι. Ο βυζαντινός στρατός κατάφερε να τους απωθήσει, και οι περισσότεροι απ’ αυτούς σκοτώθηκαν στις διάφορες μάχες.
Μερικές χιλιάδες όμως απ’ αυτούς, κατέφυγαν στους πρόποδες του Ταϋγέτου, όπου εγκαταστάθηκαν -με την άδεια των βυζαντινών Αρχών- και έζησαν εκεί, απομονωμένοι, ως βοσκοί και ορεινοί γεωργοί. Αλλά τον 13ο αιώνα οι περισσότεροι απ’ αυτούς σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της γνωστής εισβολής στην περιοχή αυτή των Φράγκων σταυροφόρων. Και οι υπόλοιποι εξαφανίστηκαν επί τουρκοκρατίας.
Κατά την μικρή διάρκεια της παραμονής τους στο ελληνικό έδαφος οι Σλάβοι δεν είχαν διεισδύσει σε καμία πόλη, όπως άλλως τε το αφήνει να εννοηθεί ο ίδιος ο Ιακώβ Φ. Και δεν είχαν επαφές με τους Έλληνες οι οποίοι είχαν εγκαταλείψει -κατά τους ιστορικούς- τα (προσωρινώς) κατεχόμενα εδάφη.
Η προσωρινή -και για μερικές εκατοντάδες απ’ αυτούς οριστική- παραμονή Σλάβων σε μία περιοχή δεν προκάλεσε την εξάλειψη του ελληνικού πληθυσμού.
Μεροληπτικές απόψεις προβάλλονται και για την εγκατάσταση Αλβανών στην Ελλάδα. Οι κάτοικοι της ορεινής Ιλλυρίας μετανάστευαν ανέκαθεν στις γειτονικές χώρες. Υπήρχαν Αλβανοί στην Ελλάδα την εποχή του Σωκράτη. Αλλά ο αριθμός τους ήταν αναγκαστικά μικρός. Επί τουρκοκρατίας ο πληθυσμός της Αλβανίας δεν ξεπερνούσε τις 400.000. Η αύξηση του άρχισε τον 20ο αιώνα: 800.000 το 1912, 1.000.000 το 1938 και πήρε μεγάλες διαστάσεις κατά την διάρκεια του μαοϊστικού καθεστώτος, όπου πλησίασε τα 3.000.000.
Αλλά η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα σταμάτησε όταν δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος. Και οι Αλβανοί μουσουλμάνοι οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην Ελλάδα επί τουρκοκρατίας έφυγαν με τους Τούρκους το 1923. Το 1937 υπήρχαν στην Ελλάδα 90.000 Αλβανοί, όλοι χριστιανοί οι οποίοι εγκατέλειψαν την χώρα μας κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Οι Αλβανοί οι οποίοι βρίσκονται τώρα στην Ελλάδα είναι πρόσφατοι λαθρομετανάστες.
Φυλετικο-φασιστικά ανθελληνικά επινοήματα οι “θεωρίες” του Ιακώβ Φ. (τις οποίες υιοθέτησαν αργότερα και οι ναζί) είχαν απορριφθεί από όλους τούς ερευνητές της εποχής του, συμπεριλαμβανομένου και του αυστριακού ιστορικού Β. Kopitar ο οποίος τις είχε επινοήσει -εν μέρει- αρχικά, πριν τις εγκαταλείψει οριστικά, αναγνωρίζοντας ότι δεν εκφράζουν την ιστορική πραγματικότητα.
Προβλήθηκαν όμως υπέρμετρα από τα ελληνόφωνα Μ.ΜΕ. και ο Ιακώβ Φ. παρουσιάσθηκε καταχρηστικά ως ένας διαπρεπής επιστήμονας, ενώ οι απόψεις του είναι επιστημονικά ανυπόστατες.
