Κύριε διευθυντά,
δεν είναι λίγες οι φορές που μάτια δακρυσμένα ζητούν παρηγοριά, όταν ένας ηλικιωμένος περνά την είσοδο του γηροκομείου για πρώτη φορά. Οταν συνειδητοποιεί τη σπουδαία αλλαγή που συμβαίνει στη ζωή του κι όταν τα παιδιά και οι συγγενείς του καλούνται να εξοικειωθούν με την εισαγωγή του δικού τους ανθρώπου σε ένα ίδρυμα κλειστής περίθαλψης. Αυτό το συναίσθημα που μοιάζει με εκείνο της απώλειας. Της απώλειας του οικείου τρόπου ζωής για τη γιαγιά ή τον παππού. Της απώλειας του δικού τους ανθρώπου από την καθημερινότητά τους για τους συγγενείς. Πόσο δύσκολο είναι να παλέψεις ακόμη και με την ιδέα ότι αυτό είναι ένα ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ; Ένα μέρος για να εγκαταλείψεις κάποιον ή μήπως για να του προσφέρεις αυτό που του πρέπει; Ακόμη και σήμερα, που θα πίστευε κανείς πως έχουν ξεπεραστεί τα στεγανά, ο στιγματισμός του γηροκομείου εξακολουθεί, σε μικρότερο βαθμό, βέβαια, όμως εξακολουθεί να υπάρχει. Όπως τα παλιά χρόνια, που ίδρυμα και ηλικιωμένος ήταν έννοιες συνυφασμένες με την εγκατάλειψη !
Καθόλου έτσι δεν είναι. Και αυτό είναι παραδοχή όλων όσων περνούν το κατώφλι μας. Η χανιώτικη κοινωνία παρατηρεί, κρίνει, αφουγκράζεται… Πολλές οι δυσκολίες είναι η αλήθεια. Σοβαρότατη έλλειψη προσωπικού, εργαζόμενοι που ξεπερνούν τις δυνάμεις τους, δυσκολίες ακόμη και στον τομέα της υλικοτεχνικής υποδομής, παλαιότητα του χώρου…
Κι όμως, παρά τις αντίξοες συνθήκες και με στόχο την προσφορά στον ηλικιωμένο, όλοι μαζί πεισμώνουμε και προχωράμε, στοχεύοντας στην ολόπλευρη φροντίδα τους. Οχι μόνο την ιατροφαρμακευτική. Γιατί αυτή είναι η διαφορά από ένα αποστειρωμένο νοσοκομειακό περιβάλλον… το να εστιάζουμε στις ανάγκες του ηλικιωμένου, ώστε όλα να μοιάζουν με τον πρότερο τρόπο ζωής του… να είναι χρήσιμος, να παράγει έργο, να αναγνωρίζεται η αξία του, να έχει ευκαιρίες, να είναι αποδεκτός και βέβαια να παροτρύνεται να αξιοποιεί δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο του.
Εστιάζουμε, λοιπόν, πολύπλευρα στις ανάγκες της τρίτης ηλικίας, παρέχοντας, πλέον της ιατρικής και νοσηλευτικής φροντίδας και υπηρεσίες Εργοθεραπείας, Φυσικοθεραπείας, Αθλητισμού
• Δομημένες ασκήσεις νοητικής ενδυνάμωσης , διατήρησης δεξιοτήτων, ασκήσεις μνήμης, συγκέντρωσης και προσοχής απευθύνονται καθημερινά σε γιαγιάδες και παππούδες στο Τμήμα Εργοθεραπείας, γεμίζοντας το ρεζερβουάρ δεξιοτήτων τους. Στόχος είναι να ενεργοποιηθούν οι νοητικές λειτουργίες τους, που εκπίπτουν στη φυσιολογική γήρανση μα και στα πρώτα στάδια της άνοιας.
• Προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης δίνουν διέξοδο στους ηλικιωμένους και τη δυνατότητα έκφρασης που έχουν ανάγκη. Το αίσθημα ικανοποίησης από την παραγωγή έργου είναι σπουδαίο στην τρίτη ηλικία.
• Συνεδρίες Φυσικοθεραπείας στοχεύουν στη μυϊκή ενδυνάμωση, την αποκατάσταση μυοσκελετικών και νευρολογικών παθήσεων, στοχεύοντας στη βελτίωση της κινητικότητας και την ανεξαρτησία των ηλικιωμένων.
• Ομάδες Γυμναστικής παρέχουν τα πολλαπλά οφέλη της ήπιας συστηματικής άσκησης που έχουν ανάγκη οι ηλικιωμένοι.
• Ομάδες φιλαναγνωσίας, για όλους εκείνους που δεν έχουν τη δυνατότητα να διαβάσουν μόνοι. Παρέχεται έτσι, η δυνατότητα διατήρησης γνώσεων, υπάρχει επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων, σε μια πραγματικά απολαυστική διαδικασία.
• Ψυχολογική υποστήριξη από όλη τη διεπιστημονική ομάδα, βοηθά τις συναισθηματικές διακυμάνσεις παππούδων και γιαγιάδων. Οι ανάγκες που προκύπτουν καθημερινά, επιβάλουν ευαισθησία στην προσέγγιση από όλους μας.
• Τακτικές έξοδοι, εκδρομές, διοργάνωση ποικίλων δράσεων φέρνουν τους ηλικιωμένους σε επαφή με την κοινότητα και συμβάλλουν στην αποφυγή της απομόνωσης, την κοινωνικοποίηση, το αίσθημα αποδοχής.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που, δυστυχώς, δεν μπορούν να απολαύσουν τέτοιες υπηρεσίες, εκείνοι που φιλοξενούνται στο Δημοτικό Γηροκομείο, μα αντιμετωπίζουν πολλά ψυχικά ή σωματικά νοσήματα κι αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
Εμείς οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε κάθε γιαγιά και κάθε παππού ανάλογα με τις ανάγκες του. Δεν είναι εύκολο. Το ίδιο συμβαίνει μέσα στην οικογένεια. Το σημαντικό, όμως, όπως και στην τυπική ελληνική οικογένεια, είναι να σε νοιάζονται, να σε αγαπούν, να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες σου, να σε αποδέχονται, να σε ενθαρρύνουν και να σε στηρίζουν. Κι εμείς δεσμευόμαστε γι’ αυτό!!!
Δημοτικό Γηροκομείο Χανίων
