Κοσμάς Κέφαλος
Η 11η Σκακιστική Ολυμπιάδα ή το «Τουρνουά των Εθνών δι’ Ομίλων», όπως ήταν η επίσημη ονομασία, είχε προγραμματιστεί να λάβει χώρα στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής τον Σεπτέμβριο του 1954. Οι αγώνες θα αποτελούσαν τμήμα των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια της όμορφης πόλης της Νότιας Αμερικής. Δυστυχώς, έξι μόνο εβδομάδες πριν από την έναρξη των αγώνων, η Αργεντινή ανακοίνωσε οικονομική αδυναμία να καλύψει το κόστος της διοργάνωσης, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πραγματικό χάος. Ως από μηχανής θεός, η πόλη του Άμστερνταμ δήλωσε ότι θα κάλυπτε τη διοργάνωση των αγώνων, παρά τον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο.
Η λύση της τελευταίας στιγμής επέτρεψε σε 30 ομάδες να δηλώσουν συμμετοχή, παρά το γεγονός ότι τελικά στην Ολλανδία εμφανίστηκαν 26 από αυτές. Η πιο σημαντική απουσία ήταν της ομάδας των ΗΠΑ, που δεν είχε τη δυνατότητα να καλύψει τα έξοδα του ταξιδιού (η Αργεντινή είχε δεσμευτεί ότι θα κάλυπτε τις αεροπορικές μετακινήσεις). Τα υπόλοιπα μεγάλα ονόματα παρουσιάστηκαν στο Άμστερνταμ, με προεξάρχουσα την πανίσχυρη ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, που αυτή τη φορά στην 1η σκακιέρα είχε τον παγκόσμιο πρωταθλητή Μιχαήλ Μποτβίνικ. Οι αγώνες διεξήχθησαν στο διάστημα 4-25 Σεπτεμβρίου με το κλασικό σύστημα των προκριματικών ομίλων και της τελικής φάσης που ακολουθούσε.
Ο πρόεδρος του Σ.Ο. Ηλιούπολης και αρχισυντάκτης του περιοδικού «ΣΑΧ» (1996-2002) Λουκάς Ζαχείλας, ο οποίος επιμελείται τα αφιερώματα στις Ολυμπιάδες, χαρακτηρίζει εκπληκτική την απόδοση της Σοβιετικής ομάδας, η οποία συνέτριψε τους αντιπάλους της. Το απίστευτο ρεκόρ του Κέρες με ποσοστό 96,4% διαρκεί μέχρι σήμερα. Έκανε μόνο μία ισοπαλία στον 1ο γύρο με τον Σουηδό Νίλσον κι έπειτα μόνο νίκες. Στον αντίποδα, η ομάδα του Λουξεμβούργου έχασε και τα 19 ματς που έδωσε. Η Σοβιετική ομάδα (Μποτβίνικ, Σμίσλοβ, Μπρονστάιν, Κέρες, Γκέλλερ, Κότοβ) τερμάτισε πρώτη με 7 βαθμούς διαφορά από την Αργεντινή αποδεικνύοντας καθαρά την ανωτερότητά της εκείνα τα χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η ΕΣΣΔ κατέκτησε την πρώτη θέση σε όλες τις Ολυμπιάδες που πήρε μέρος από το 1952 έως το 1990, με μοναδική εξαίρεση στο Μπουένος Άϊρες το 1978 που ήρθε δεύτερη, ένα βαθμό πίσω από την Ουγγαρία, και στη Χάιφα το 1976, που δεν έπαιξε.
Δεύτερη στη βαθμολογία η ομάδα της Αργεντινής και τρίτη η Γιουγκοσλαβία. Οι ατομικές επιδόσεις των Σοβιετικών ήταν εκπληκτικές. Ο Μποτβίνικ με 8,5/11 πήρε το χρυσό μετάλλιο στην 1η σκακιέρα, κάτι που πέτυχαν και ο Κέρες στην 4η και ο Γκέλλερ στην 1η αναπληρωματική.
Με εξάρσεις η εθνική μας
Η ελληνική ομάδα, παρά τις απουσίες των Γαϊτανάρου και Τσικνόπουλου, έκανε πολύ ικανοποιητική εμφάνιση υπερβαίνοντας με γενικό ποσοστό 35,4% (προκριματικοί και τελικοί) το αντίστοιχο του Ελσίνκι (34,8%). Όπως έγραφε και ο Σπύρος Μπίκος στο “ΜΑΤ”, «ο άθλος των παικτών μας αποκτά μεγαλύτερη αξία δεδομένου ότι, ελλείψει αναπληρωματικών, έπαιζαν καθημερινά οι ίδιοι. Οι φιλότιμοι σκακιστές μας κ.κ. Ι. Παρλιάρος, Ι. Αναγνώστου, Π. Παναγόπουλος και Π. Παπαπαύλου υπερέβαλαν εαυτούς πετυχαίνοντας αξιοθαύμαστα ατομικά αποτελέσματα, φέροντες ισοπαλίες ή νικήσαντες προηγμένα σκακιστικώς έθνη με μακρά σκακιστική ιστορία και τίτλους, όπως π.χ. την Ελβετία (3-1), την Φινλανδία (2,5-1,5), τον Καναδά (2-2), το Βέλγιο (2-2), το Λουξεμβούργο (3-1). Πέτυχαν επίσης ικανοποιητικά αποτελέσματα με άλλες ισχυρές ομάδες, όπως π.χ. την Ολλανδία (1,5-2,5), την Ισλανδία (1,5-2,5), την Σάαρ, γερμανική περιοχή υπό γαλλικό έλεγχο εκείνη την εποχή (1,5-2,5)».
Στην πρώτη φάση των αγώνων, η Σοβιετική Ένωση είχε αντιμετωπίσει την ελληνική ομάδα με τα εξής αποτελέσματα: Παρλιάρος – Μποτβίνικ 0-1, Αναγνώστου – Μπρονστάιν 0-1, Παναγόπουλος – Κέρες 0-1, Παπαπαύλου – Γκέλλερ 0-1.
Στους αγώνες αυτούς ο Παρλιάρος ήταν ο πρώτος Έλληνας σκακιστής που απέσπασε ισοπαλία από τον πέμπτο Παγκόσμιο πρωταθλητή Όιβε. Άλλες δύο ανάλογες επιτυχίες σε Ολυμπιάδες είχαμε με τον Καζιλάρη, που έκανε ισοπαλία με τον Σμίσλοβ στην Ολυμπιάδα του Ζίγκεν το 1970, και τον Παπαϊωάννου, που έφερε ισόπαλο αποτέλεσμα στην παρτίδα του με τον Κράμνικ στην Ολυμπιάδα της Κωνσταντινούπολης το 2012.
Η παλαιότερη γνωστή ισοπαλία με παγκόσμιο πρωταθλητή (μελλοντικό τότε) είναι του Λορέντζου Μαβίλη με τον Λάσκερ, το 1889, σε προκριματικό όμιλο του ερασιτεχνικού γερμανικού πρωταθλήματος, και η παλαιότερη γνωστή νίκη (αλλά σε φιλική παρτίδα) είναι του Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα με τον εν ενεργεία πλέον πρωταθλητή Λάσκερ, το 1912 (βιβλίο Παναγή Σκλαβούνου, «Οι άγνωστες εποχές του ελληνικού σκακιού», εκδόσεις Οσελότος, 2017).
Ο Δημήτρης Παρλιάρος, 34 ετών, ήταν παίκτης του Πειραϊκού Ομίλου Σκακιστών, πολιτικός μηχανικός και πρωταθλητής Ελλάδας το 1950 και 1954. Όπως αναφέρει ο Μπίκος στο “ΜΑΤ”,«διακρίνεται για την πανθομολογούμενη σεμνότητα και το ήθος του».
Πολύ αργότερα, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Κάισσα» (τεύχος 3, Ιανουάριος 1989), μιλώντας για τις συνθήκες εκείνης της εποχής, είχε αναφερθεί ο Παρλιάρος στα τέσσερα αεροπορικά εισιτήρια που πλήρωσε η Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά μόνο για τη μετάβαση. Για την επιστροφή επιβαρύνθηκαν οι ίδιοι οι παίκτες… Είχε επισημάνει την έλλειψη αναπληρωματικών, γεγονός που τους υποχρέωσε σε καθημερινούς εξαντλητικούς αγώνες, με εμφανή επίπτωση στην απόδοσή τους.
Μια μεγάλη επιτυχία του Γιάννη Αναγνώστου ήταν η ισοπαλία με τον Ολλανδό Ντόννερ, ένα από τα ανερχόμενα ονόματα, τότε, στο παγκόσμιο σκάκι. Ο Γιάννης Αναγνώστου ήταν τότε 27 ετών, μηχανικός και παίκτης του ΣΑΣ (Συνδέσμου Αθηναίων Σκακιστών). Στην Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ αγωνίστηκε και στις 18 συναντήσεις και σημείωσε 3 νίκες, 7 ισοπαλίες και 8 νίκες.
Μαθήματα σκάκι στον Α.Ο.ΚΥΔΩΝ
Το lock-down ανέστειλε κάθε αθλητική δραστηριότητα κλειστού χώρου. Έτσι και τα μαθήματα σκάκι θα σταματήσουν για όσο διάστημα διαρκέσει. Οι προπονητές όμως θα συνεχίσουν να παραδίδουν μαθήματα on-line. Μπορείτε να έρχεστε σε επαφή με τους προπονητές κ.κ. Γιώργο Μυλωνάκη (6972442935), Νίκο Σγουρό (6978777543), Δημήτρη Λαδά(6943801862) και Φώτη Τόλια (6946636405)για να σας ενημερώσουν σχετικά.
*** 1.Βα8+ Ρθ7 2.Βθ8+ Ι:θ8 3.Πη7+#
