Η πρώτη οργανωμένη από τον Ορειβατικό διάσχιση του φαραγγιού Δώματα – Κλάδου

Τα παλαιότερα χρόνια, η διάσχιση του φαραγγιού Δώματα – Κλάδου, που ως γνωστόν ευρίσκεται μεταξύ αυτών της Σαμαριάς και της Τρυπητής, φάνταζε σαν κάτι το φοβερό και για πολλούς ακατόρθωτο. Και πραγματικά πρόκειται για το πλέον κακοτράχαλο φαράγγι της Κρήτης, εκτός από τα μικρά και σίγουρα λίγοι ήταν οι Σφακιανοί που γνώριζαν άριστα τα περάσματα και μπορούσαν να οδηγήσουν εκεί χωρίς κάποιο δυσάρεστο συμβάν. Τότε φυσικά δεν υπήρχαν ούτε ομάδες διάσωσης, ούτε κινητά, ούτε άλλα παρόμοια.
Σήμερα, οι νέοι του Ορειβατικού Χανίων, το διασχίζουν συχνά και χωρίς την ανάγκη οδηγών αφού έχουν μάθει άριστα κάθε διαδρομή και τα δύσκολα στοιχεία του. Κάθε χρόνο, αρκετοί ορειβάτες το διασχίζουν άνετα, έχοντας φυσικά υπ’ όψιν τους να έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα και με κάθε εφόδιο που χρειάζεται.
Με την πρόσφατη πολλαπλή διάβαση της κόρης μου, θυμήθηκα την πρώτη οργανωμένη διάβαση από τον Ορειβατικό Χανίων και παραθέτω σύντομα τα στοιχεία της. Μάλιστα ήταν από τις ελάχιστες που έχουν πραγματοποιηθεί αυθημερόν. Εκκίνηση από Ξυλόσκαλο την 4η πρωινή ώρα και μέσω Λινοσελιού, Γκίγκιλου, Μιτάτου Τζάτζιμου, Ρουσιας, Κοκκιναβάρη κλπ., τοποθεσιών, άφιξη στην ακτή, 13 ώρες μετά όπου λόγω θαλασσοταραχής ήταν δύσκολη η προσέγγιση του ψαροκάικου που θα παραλάβαινε την ομάδα. Τελικά, οι ορειβάτες έβγαλαν τα ρούχα τους και έχοντάς τα σε δέμα πάνω στο κεφάλι τους χώθηκαν ως τον λαιμό και επιβιβάστηκαν. Μεταφορά στην Αγία Ρουμέλη και μετά Παλαιόχωρα και τελικά άφιξη στα Χανιά την 4η πρωινή της επομένης. Δηλαδή 24 ώρες στο πόδι.
Οδηγός ήταν ο Σήφης Τζατζιμάκης από Αγία Ρουμέλη, που πραγματικά η οδήγηση και προστασία που προσέφερε με κίνδυνο της ζωής του, ήταν μοναδική, ώστε αποφασίστηκε να του καταβληθεί διπλάσια αμοιβή από την συμφωνηθείσα. Δεν την δέχτηκε με κανέναν τρόπο. Συμμετέχοντας για την ιστορία οι: Χρήστος Καρυστιάνης, Γεωρ. Γρηγοριάδης, Χαρ. Ροσμαράκης, Νίκος Σαούτης και Μάρω και Αντώνης Πλυμάκης.
Δώδεκα χρόνια πριν την διάβαση είχε πραγματοποιηθεί αντίθετα, δηλ. από την ακτή προς Λινοσέλι, με ζεύγος φίλων του, ο αλησμόνητος Μανούσος Μανουσάκης. Το κείμενο αυτό το αφιερώνω στη μνήμη του οδηγού μας Σήφη, που λίγα χρόνια μετά την διάσχιση, “έφυγε”, λόγω της επάρατης…