Η προβολή και το σύνδρομο της διχόνοιας

Στην καθημερινή ροή της ζωής μας είναι γεγονός ότι συναντάμε ορισμένους συνανθρώπους μας που αν και δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο ή σε ίδιες ομάδες με άλλους, καλλιεργούν στις γλάστρες του και σπέρνουν το σπόρο της διχόνοιας, που εδώ και αιώνες διχάζει τους Έλληνες. Αυτό βέβαια δεν το λέω μόνο εγώ, το έχουν επισημάνει πολύ ποιητές και συγγραφείς εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι όχι μόνο διαφωνούν οι Έλληνες μεταξύ τους όσον αφορά μείζονος σημασίας εθνικά θέματα, αλλά προσπαθούν να ισχυροποιήσουν τις ομάδες τους, με απώτερο σκοπό να εκτοπίσουν τις σκέψεις της «αντίπαλης» τους ομάδας από τον κοινό χώρο τους. Δεν τους ενδιαφέρει η προβολή του όποιου προβλήματος όπου το εντοπίζουν κι ενωμένοι να ψάξουν να βρουν τη λύση του αλλά νοιάζονται μόνο για την προβολή των δικών τους ιδεών κι όχι για την προβολή του αποστάγματος της ουσίας του προβλήματος.
Χωρίζονται δε σε πολλές ομάδες με αποτέλεσμα αντί να λύσουν προβλήματα, διογκώνουν και τα υπάρχοντα. Δεν το κρύβω και το γράφω όπως εγώ το εκλαμβάνω, ότι σε ορισμένες ομάδες αξιόλογων συνανθρώπων μας που νομίζουν ότι υπερέχουν των άλλων, προσπαθούν με διάφορους δόλιους τρόπους πολλές φορές, ν’ ανέβουν τα σκαλοπάτια στη πυραμίδα της δόξας πάση θυσία, αδιαφορώντας αν αυτό που πράττουν είναι δίκαιο ή αν σπέρνουν το σπόρο της διχόνοιας στο χώρο που ποικιλοτρόπως δραστηριοποιούνται. Κι ερωτώ: Με τι είδους υπομονή πρέπει να είναι θωρακισμένοι οι παραγκωνισμένοι ώστε να τους ανεχτούν και να παραμείνουν στον ίδιο χώρο; Και για ποια ουσιώδη κεντρική ιδέα να παλέψουν εφόσον τα δικά τους επιχειρήματα εκ των προτέρων και χωρίς διάλογο απορρίπτονται; Ευελπιστώ, ότι διδασκόμενοι από τέτοιου είδους ατομικές ενέργειες που μας έφεραν κατά καιρούς δυσάρεστα αποτελέσματα στον όποιο χώρο μας θα τις παραγκωνίσουμε για το καλό και την προβολή των όποιων δραστηριοτήτων του τόπου μας.
Πρόσφατα γεγονότα έχουν αποδείξει ότι η διχόνοια μεταξύ δυο ή περισσοτέρων ομάδων, που όπως προαναφέρω δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο, έχουν φέρει πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα όσον αφορά την λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν τον τόπο μας. Εγώ πιστεύω ότι ωρίμασε ο καιρός πλέον να σκύψουμε με περισσότερη υπευθυνότητα πάνω από τα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας και να βρούμε ενωμένοι πια, χωρίς προκαταλήψεις, ένα πιο όμορφο αποτέλεσμα αφήνοντας πίσω μας τις στείρες σκέψεις του παρελθόντος.