Μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση, η γιαγιά του Μανούσο έπαιρνε βαρύ όρκο, ότι δεν πρόκειται να ξαναψηφίσει κανένα μασκαρά… αλλά τελικά δεν τον κρατούσε.
Τι να κάνει η φουκαριάρα που ήταν μια φτωχή χήρα που έπρεπε από κάπου να πιαστεί για να αποκαταστήσει τα παιδιά της.
Παραμονές των εκλογών τσι χτυπούσαν την πόρτα πονηροί πολιτευτές, και τις έταζαν ότι αν ψηφίσει τον δικό τους θα κανονίσουν να τρυπώσουν τα παιδιά της στο δημόσιο να τρώνε ένα κομμάτι ψωμί..κι αυτή τους πίστευε.
Το πρώτο της παιδί ο Αλέξανδρος ήταν έξυπνο και προκομένο, κατάφερε μόνο του να επιβιώσει και να σπουδάσει.
Ήταν καλός φοιτητής αλλά και καλός επαναστάτης.
Στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα ο Αλέξανδρος φανατικός οπαδός της Μαρξιστικής -Λενινιστικής θεωρίας ,κατέβηκε από Αθήνα στο χωριό για να ψηφίσει το κόμμα του, και να πάρει μαζί ντου και την γιαγιά.
Η γιαγιά δεν ήθελε να του χαλάσει χατίρι και έτσι πήρε μετά χαράς το διπλωμένο ψηφοδέλτιο με τα σφυροδρέπανα που της έδωσε, κι άσκησε με ευχαρίστηση το εκλογικό της δικαίωμα.
Όταν γύρισαν στο σπίτι ρώτησε με παιδική αφέλεια τον Αλέξανδρο.
– Μα πες μου παιδί μου τι ψηφίσαμε το Μητσοτό;
Η γιαγιά ποτέ δεν έκανε λάθος.
Ο Αλέξανδρος χαμογέλασε συνωμοτικά.
– Ναι μαμά της είπε τον σύντεκνο σου τον Μητσοτάκη ψηφίσαμε.
Η γιαγιά του Μανούσου ήθελε πάντα η ψήφος της να πιάνει τόπο.
Τα χρόνια πέρασαν ο Αλέξανδρος έγινε ένας πετυχημένος επιστήμονας, οικολόγος -βοτανολόγος και δεν τον ενδιέφεραν πλέον οι οργανώσεις, ούτε οι εκλογές. Κι έτσι ανέλαβε την διαχείριση της ψήφου ο αδελφός του, ο Νεκτάριος, τεμπέλης και μπουνταλάς, δεν έπαιρνε τα γράμματα αλλά δεν του άρεσε και καμιά δουλειά.
Η γιαγιά τον λυπόταν που τον θώριε έτσι ανεπρόκοπο, και του έδινε χαρτζιλίκι από την σύνταξή της.
Τό ’χε κρυφό καημό να τον δει να δουλεύει.
Τη δεκαετία του ενενήντα, ένας χωριανός τους ο κύριος Λάκης, γνωστός κομματάρχης της περιοχής, ορκίστηκε στην γιαγιά, ότι μπορούσε να βοηθήσει τον Νεκταρούλη να διοριστεί στο νοσοκομείο ως βοηθός μαγείρου.
-Μα τόσα χρόνια παιδί μου αυτό μου λέτε για να σας ψηφίσω,και μετά ότι η υπόθεσης μου είναι σε καλό δρόμο.
-Αυτή την φορά θεία είναι τελειωμένο, πάει και τελείωσε
Η γιαγιά έκανε τον σταυρό της και του έδωσε την ευχή της για το καλό που θα έκανε στο παιδί.
Στις εκλογές που ήρθαν η γιαγιά περίμενε τον Αλέξανδρο το καμάρι της, να κατέβει από την Αθήνα να την πάρει να ψηφίσουν παρέα.
Δεν ήρθε όμως , γιατί ήταν κεντρικός ομιλητής σε συνέδριο με θέμα τη διάσωση της χελώνας Καρέτα – Καρέτα.
Το θέμα ήταν σοβαρό, γιατί η χελώνα αυτή αρνείται να γεννήσει τα αυγά της σε παραλίες που δεν είναι καθαρές με συνέπεια να εξαφανιστεί.
Η γιαγιά ήταν να σκάσει,και σκέφτηκε να μην ψηφίσει καθόλου.
Τη μέρα των εκλογών πριν την ανατολή του ήλιου, ένα μαύρο τζιπ με φιμέ τζάμια περίμενε έξω από το σπίτι της, ήρθαν για να τη μεταφέρουν,
‘Ηταν βιαστικοί, ήταν νευρικοί.
– Κάνε γρήγορα γιαγιά και έχουμε πολλή δουλειά σήμερα.
Η γιαγιά άρχισε τα παρακάλια.
– Δεν βλέπω καλά παιδιά μου, τους λέει.
– Δεν χρειάζεται να βλέπεις γιαγιά, της απαντούν.
– Είμαι μεγάλη σε ηλικία και δεν είναι υποχρεωτικό, επιμένει η γιαγιά.
– Είναι υποχρεωτικό και παρα είναι! Της φωνάζουν μανισμένα.
– Και τι θα ψηφίσω παιδιά μου που δεν ξέρω γράμματα.
– Δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις! Ξέρουμε εμείς.
Η γιαγιά εξαγριώθηκε και άνοιξε την πόρτα για να φύγει, όταν άκουσε από το πίσω κάθισμα την φοβισμένη φωνή του παιδιού της του Νεκτάριου.
– Πάμε μαμά πάμε πακέτο γιατί κινδυνεύει η θέση μου, ακόμα δεν είμαι μόνιμος και έχω οικογένεια και γραμμάτια.
Η γιαγιά ξεροκατάπιε δύο φορές και ξαναμπήκε στο αυτοκίνητο. Δεν την εμπιστευόταν όμως, έπρεπε να σιγουρευτούν για την ψήφο τους, σχημάτισαν με τα δάχτυλα τους ένα σταυρό και την έβαλαν να ορκιστεί στα παιδιά της, δεν ήταν ηλίθιοι, ήξεραν καλά τη δουλειά τους, κι η γιαγιά δεν τους γέμιζε το μάτι.
Όταν γύρισαν στο σπίτι η γιαγιά τα είχε καταλάβει όλα και ρώτησε συνωμοτικά, το γιό της.
– Σε πόσες ψηφοφορίες παιδί μου ξεχρεώνουμε το χρέος.
Ο Νεκτάριος δεν της απάντησε, έτσι και αλλιώς πόσες θα προλάβαινε ακόμα.
Η ψήφος της γιαγιάς έπιασε τόπο, ο Νεκτάριος μονιμοποιήθηκε προήχθη σε αρχιμάγειρα και έχαιρε σεβασμού και εκτίμησης από την υπηρεσία του.
Έγινε και συνδικαλιστής πρόεδρος των σωματείων βοηθών Μαγείρων και Μαγείρων.
Στις τελευταίες εκλογές επισκέφτηκε την γιαγιά ο εγγονός της ο Μανούσος, γιός του Νεκτάριου του Δημόσιου Υπαλλήλου, κοντό μαλλάκι, καινούριο iphone, ακριβά σπορτέξ Nike, φόρμα ADIDAS κι ένα σπορ αυτοκινητάκι.
– Γιαγιά ζεις ακόμα; τη ρωτάει όλο μαγκιά.
– Δεν με παίρνει ο Θεός παιδί μου να ξεκουραστώ, του απαντά.
– Δεν πειράζει γιαγιά ήρθα να σε πάρω εγώ, να πάμε μια βόλτα.
Την οδήγησε κατ’ ευθείαν στο σχολείο, ο πατέρας του τον είχε δασκαλέψει.
Τρέξε Μανουσιό πρωί – πρωί αντράκι μου μην μας αρπάξουν άλλοι την γιαγιά σου, και νά ’χεις το νου σου μη μπερδέψεις τα ψηφοδέλτιο που σου έδωσα.
Δεν τα μπέρδεψε αλλά τα έχασε, και έτσι είπε στην γιαγιά του να βάλει στο φάκελο ότι της δώσουν!
Τις έδωσαν ένα μάτσο ψηφοδέλτια να διαλέξει,τα έβαλε όλα στο φάκελο και τον έριξε στην κάλπη.
Όταν βγήκε έξω την περίμεναν οι δημοσιογράφοι, ήταν γελαστή.
Τα κατάφερα και μόνη μου σιγομουρμούριζε.
– Πόσο χρονών είστε γιαγιά; τη ρώτησαν.
– Κοντεύω τα ενενήντα παιδάκι μου, απαντά όλο περηφάνεια.
– Και θα μας πείτε τι ψηφίσατε;
– Όχι, αυτό το βαστώ μυστικό.
Οι δημοσιογράφοι ξέχασαν να γράψουν για την ηλικία της, έγραψαν μόνο, ότι είχε ψηφίσει κατά συνείδηση..!!
