Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, αλλά και κατ’ επέκταση η Ευρώπη, είναι το μεταναστευτικό, απόρροια της κατάστασης που υπάρχει στη Συρία, αλλά και στο Αφγανιστάν.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται με όσα χρήματα και να διαθέσουν οι Ευρωπαίοι, αφού η ανεξέλεγκτη εισροή των απελπισμένων αυτών ανθρώπων θα δημιουργήσει τεράστια κοινωνικά προβλήματα.
Η λύση της απορρόφησης των ανθρώπων αυτών από τις χώρες της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι η απάντηση του προβλήματος, αφού οι εκατοντάδες χιλιάδες που καθημερινά εισρέουν θα αλλοιώσουν πληθυσμιακά τις χώρες φιλοξενίας.
Κατ’ αρχάς δεν έχουν οριοθετήσει μέχρι πόσες χιλιάδες πρόσφυγες μπορεί να δεχθεί κάθε κράτος και τι γίνεται με εκείνους που εξακολουθούν να έρχονται.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι εκρηκτικό, έχουν δημιουργηθεί τεράστια προβλήματα, αφού η κυβέρνηση αδυνατεί να τους φιλοξενήσει αναγκάζοντάς τους να κατακλύζουν τις κεντρικές πλατείες της Αθήνας με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας ανεξέλεγκτος προσφυγικός καταυλισμός που έχει τεράστιες επιπτώσεις στην κοινωνική, οικονομική και τουριστική ζωή της χώρας μας.
Ήδη έχουν αρχίσει οι πρώτες κοινωνικές αντιδράσεις από την κατάσταση αυτή, αφού η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφτεί τις επιπτώσεις που δημιουργούνται, γιατί πέρα από τις όποιες συναισθηματικές κορόνες για τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους, υπάρχει η σκληρή καθημερινότητα επιβίωσης των Ελλήνων πολιτών, που ιδιαίτερα στις πλατείες που έχουν κατακλυσθεί από τους ανθρώπους αυτούς έχει νεκρώσει κάθε επαγγελματική δραστηριότητα.
Οπως επίσης τα νησιά υποδοχής είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται να συμπεριληφθούν στις τουριστικές επιλογές των επισκεπτών.
Ολα τα προαναφερόμενα είναι απλά ένα μέρος του προβλήματος και αν πραγματικά οι Ευρωπαίοι και οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι ήθελαν η κατάσταση αυτή να τελειώσει, θα μπορούσαν με τη δύναμη και την τεχνολογία που διαθέτουν να σταματούσαν τις ορδές των βαρβάρων (τζιχαντιστών), αλλά και να εδραίωναν την ειρήνη στην περιοχή.
Η σημερινή κατάσταση κάποια συμφέροντα εξυπηρετεί και πρώτιστα τις πολεμικές βιομηχανίες.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πως η δημοκρατική Ευρώπη δεν αντιλαμβάνεται τη ρίζα του προβλήματος, αλλά εξακολουθεί να εθελοτυφλεί μπροστά στους επερχόμενους κινδύνους που καθημερινά δημιουργούνται από την ανεξέλεγκτη εισροή ανθρώπων με διαφορετική κουλτούρα ήθη και έθιμα.
Υ.Γ. Δυστυχώς σε καμία ομιλία του ο πρωθυπουργός στην Αμερική δεν αναφέρθηκε στα αίτια του προβλήματος αυτού.
