Η Ρωσία και ο Ελληνισμός

Οι σχέσεις του Ελληνισμού με τη Ρωσία πηγαίνουν πίσω τουλάχιστον στην εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Oταν οι Eλληνες ήταν υπόδουλοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ρωσία και για λόγους δικούς της τους υποστήριζε απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είναι γνωστή η στάση της Ρωσίας κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Επίσης, ο πρώην υπουργός των εξωτερικών του Τσάρου Καποδίστριας ήταν ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος.
Από την άλλη μεριά, η Τσαρική Ρωσία θεωρούσε τον εαυτό της σαν διάδοχο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και ήθελε να αποκαταστήσει την αυτοκρατορία κάτω από Ρωσική ηγεμονία. Κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο η Ρωσία έφερνε ένσταση στην ανάμειξη της Ελλάδος για κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και δεν θα δεχόταν εύκολα ελληνικό στρατό να εισέλθει τότε στη Κωνσταντινούπολη. Οι σχέσεις λοιπόν των δυο λαών έχουν δυο όψεις.
Αυτό είναι χρήσιμο να το υπομνήσουμε έχοντας υπ’ όψη τη σημερινή διαμάχη μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου της Μόσχας.
Με τη πτώση του κομμουνισμού η ορθόδοξος Eκκλησία της Ρωσίας δυνάμωσε και λαμβάνει μεγάλη υποστήριξη από τη Ρωσική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Πούτιν.
Ως γνωστό το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης είναι «το πρώτο μεταξύ ίσων». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ο πρώτος μεταξύ των άλλων πατριαρχών.
Το Πατριαρχείο της Μόσχας υπό τον Πατριάρχη Κύριλλο φαίνεται να μην δέχεται στην ουσία την πρωτοκαθεδρία του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, έχοντας υπ’ όψιν του να αναλάβει εκείνο την αρχηγία των ορθοδόξων. Είναι φυσικό οι σχέσεις μεταξύ των δυο πατριαρχείων να είναι τεταμένες. Αυτό φάνηκε στη περσινή πανορθόδοξο σύνοδο της Κρήτης και κυρίως φέτος με το θέμα της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Υπήρχε στην Ουκρανία μέρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της η οποία ακολούθησε τη Ρωσική Εκκλησία. Υπήρχαν όμως και πιστοί οι οποίοι δεν συμφωνούσαν η Ουκρανική Εκκλησία να είναι κάτω από την Εκκλησία της Ρωσίας. Στην Ουκρανία τώρα υπάρχει ένα μεγάλο μέρος της ορθόδοξου εκκλησίας κάτω από το πατριάρχη του Κιέβου που δεν ακολουθεί το πατριαρχείο της Μόσχας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ Βαρθολομαίος αναγνώρισε σαν αυτοκέφαλη την Εκκλησία της Ουκρανίας. Αυτό το γεγονός επέτεινε την ήδη υπάρχουσα διαμάχη μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Μόσχας.
Το θέμα της διαμάχης που είναι μια διαμάχη για επιβολή στον Ορθόδοξο κόσμο, συνεχίζεται.
Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως είναι για ιστορικούς, θρησκευτικούς, πολιτικούς και άλλους λόγους ο ηγέτης της ορθοδοξίας. Το Πατριαρχείο της Μόσχας πρέπει να αναγνωρίσει αυτή τη κατάσταση και να παραμείνει στα δικά του όρια. Κάτω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δεν ωφελεί ούτε την ίδια τη Μόσχα ή την εκκλησία της ένα ορθόδοξο «σχίσμα» ούτε μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία. Είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας να υποστηρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον προκαθήμενό του, ο οποίος είναι ένας ηρωικός μάρτυρας στο Φανάρι, αγωνιζόμενος για όλη την Ορθοδοξία μέσα σ’ ένα κάποτε όχι τόσο φιλόξενο περιβάλλον.