Η σηµασία των µικρών πραγµάτων

Η νέα αυτοδιοικητική κουλτούρα είναι µια σύνθετη και περίπλοκη διαδικασία.
Ας υποθέσουµε ότι τα Χανιά είναι ένα δωµάτιο, κάποιος «θέλει να µπει στα παπούτσια της πόλης» και το ηλεκτρικό ρεύµα είναι κλειστό.
Το πρώτο πράγµα που πρέπει να κάνεις είναι ν’ ανάψεις το φως.
Θεωρώ ότι η νέα αυτοδιοικητική κουλτούρα χρειάζεται ανθρώπους να βάλουν την πόλη στην ψυχή τους.
Χρειαζόµαστε ανθρώπους να νοιαστούν για τα Χανιά µε ακµαίο φρόνηµα.
Στο αλισβερίσι κάνανε σερµαγιά όλα αυτά τα χρόνια.
Πάντα πίστευα πρώτα στα µικρά πράγµατα που πρέπει να γίνουν στην πόλη.
Τα βιώσιµα Χανιά (ή όποιο άλλο επικοινωνιακό καλαµπούρι) προϋποθέτουν µια βιώσιµη καθηµερινότητα των κατοίκων της πόλης των Χανίων.
∆εν θα χτίσουµε το Σινικό Τείχος…
Αυτή είναι η καθηµερινότητα, αυτή είναι η γοητεία των µικρών πραγµάτων.
Η κεντρική διοίκηση δεν µπορεί να έχει µάτια παντού.
Οι Χανιώτες όµως είχαν στραµµένα τα µάτια τους παντού.
Προσέξτε.
Είναι αλήθεια πως οι δηµοτικές αρχές θέλουν και πιο ώριµες κοινωνίες.
Πόσα βήµατα ακόµη να κάνουµε πια;
Θέλει µια δηµοκρατική ευθύνη για τις γειτονιές της πόλης;
Ναι, θέλει!
Και στο κέντρο «θέλει χρόνο να φυτρώσει το καινούργιο δέντρο».
Επιµένω πολύ στην ψυχή των αιρετών. Τα “πελατάκια” του κοµµατικού ληµεριού µπορεί να ξενίζονται.
Επιµένω πολύ στο “κάποιος να νοιαστεί”.
Μα αν δεν πας να δεις πρώτα, µη νοιαστείς ποτέ.
Η πόλη είναι “µαρµαρωµένη”. Τα Χανιά θέλουν µια ακριβή µεθοδολογία.