Η σύγχρονη διάσωση των Ταμπακαριών

«Θα χαθεί μια εγκαταλελειμμένη αλλά όμορφη γειτονιά της πόλης», «τα βιομηχανικά κτήρια έχουν τη δική τους ιστορία είναι κρίμα να εξαφανιστεί», «έχουμε τόσα ξενοδοχεία και θα γίνουν άλλα τόσα, είναι ανάγκη να γίνουν και στα Ταμπακαριά;» ήταν μερικά από τα σχόλια που ακούσαμε από πολίτες για το δημοσίευμα μας της Παρασκευής 14 Δεκεμβρίου για μια σειρά από ξενοδοχειακές μονάδες που θα γίνουν στα Ταμπακαριά, σε πρώην βυρσοδεψεία που θα αλλάξουν πλέον χρήση.
Για πολύ κόσμο η επιμελώς ατιμέλητη εικόνα της περιοχής, τα εγκαταλελειμμένα κτήρια είχε μια ιδιαίτερη ρομαντική και συναισθηματική αξία. Η αλήθεια όμως είναι πως η εικόνα αυτή δεν θα κρατούσε πολύ καθώς ο πανδαμάτωρ χρόνος θα φρόντιζε αργά ή γρήγορα για την αλλοίωση και την εξαφάνιση της. Η μετατροπή των παλιών βυρσοδεψείων σε κάτι το διαφορετικό, πιο σύγχρονο ήταν επιβεβλημένη προκειμένου να διατηρηθούν. Για αυτό το λόγο άλλωστε και οι πρόσφατες υπουργικές αποφάσεις που χαρακτηρίζουν ως διατηρητέα μια σειρά από κτήρια στις οδούς Βιβιλάκη και στην Αγία Κυριακή. Και σε ένα τόπο που ο τουρισμός αποτελεί… μονοκαλλιέργεια δεν θα μπορούσαν τα κτήρια παρά να αξιοποιηθούν για την εξυπηρέτησή του διατηρώντας φυσικά το αρχικό κέλυφος τους και τα πιο σημαντικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής τους. Ας ελπίσουμε να μην γίνουν μόνο όλα ξενοδοχειακές μονάδες αλλά να μετατραπούν κάποια από αυτά και σε χώρους πολιτισμού, εκθέσεων, πιθανόν θα ήταν χρήσιμο και κάποιο μουσείο βιομηχανικής ιστορίας. Ετσι θα ενισχυθεί και η περιοχή και τα κτήρια δεν θα έχουν την τύχη άλλων βιομηχανικών μνημείων που παραμένουν αποτυπωμένα μόνο σε φωτογραφίες της εποχής τους επειδή κατεδαφίστηκαν.