Το όραμα μιας πολυπολιτισμικής Ευρώπης, μιας Ευρώπης που θα σέβεται τα προβλήματα των άλλων λαών εκτός της είναι οριστικά παρελθόν.
Αντίθετα, η δημιουργία της Ευρώπης – φρούριο, μιας περίκλειστης περιοχής που αδιαφορεί για τις τύχες των λαών στα συνορεύοντα με αυτή κράτη είναι πλέον πραγματικότητα και αυτό το διαπιστώνει κανείς με την συμπεριφορά κρατών – μελών της EE στην Μεσόγειο αλλά και την τύχη των προσφύγων στο Αιγαίο αμέσως μετά το πέρασμά τους στην Ελλάδα.
Θέλω να πω ότι οι συνθήκες διαμονής των χιλιάδων προσφύγων στα ελληνικά νησιά και ιδιαίτερα στην Λέσβο αποτελούν ντροπή για την Ευρώπη, σε συνδυασμό φυσικά με τη συμπεριφορά της γειτονικής Ιταλίας, η κυβέρνηση της οποίας έχει εκτεθεί διεθνώς για την συμπεριφορά της στο προσφυγικό.
Και ενώ πλήθος από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και στήριξης προσφύγων αποκαλύπτουν τα τραγικά φαινόμενα με την συγκέντρωση χιλιάδων ανθρώπων στα υποτιθέμενα κέντρα υποδοχής που είναι ανεπαρκή και ακατάλληλα, ενώ οι εικόνες των φοβισμένων προσφύγων και αιτούντων άσυλο βλέπουν το φως της δημοσιότητας μονάχα όταν ένα ασυνόδευτο παιδί βρεθεί στα αζήτητα ή απλά χάσει την ζωή του, η ευαισθητοποίηση του κόσμου δεν παύει, παρά τα κηρύγματα μίσους και ξενοφοβίας.
Η Ευρώπη όμως που ήθελαν, έμεινε ευσεβής πόθος στα χαρτιά.